1.2

Sascha Ralina Johnson

Na de douche, trek ik weer schone kleding aan. De wasmachine draait nog wel even en ga ik naar beneden. 'Enorm bedankt, Nik.' Ik laat me naast haar op de bank zakken.
'Je weet dat je altijd welkom bent.' Ze komt wat overeind. 'Reis je met iemand mee, dat je de was wilt doen?'
Dat is het lastige deel ervan. In feite ziet iedereen mij als een 'groupie' wat ik niet ben. Goed, het komt in de buurt maar toch. Ik ben gewoon een goede vriendin van Ashton. Bij de anderen ben ik een vriendin en of kennis. 'Ja en nee, ik hoor niet bij het team, als je dat bedoelt. Maar hier kan ik een vriend echt een plezier mee doen. Hij had letterlijk nog maar een paar schone shirts over.' Met mijn telefoon stuur ik een bericht naar Paige en Nicole. Eens kijken waar hun zijn. Volgen ze hem vandaag of gaan ze naar de volgende stad.
'Sas, wie is die vriend van je? Het is een flinke koffer die je bij je hebt en het is niet van jou. Zoveel kleding heb jij niet.'
Ik neem een slok water, dat voor me klaar staat op tafel. 'Een goede vriend...'
'O mijn God, het is van Ash,' reageert ze dan en onderbreekt ze mij. 'Ik wist niet dat je hem zo goed kende, of dat je zo dichtbij kan komen. Ze hebben anders vast goede beveiliging.'
Ehm, ja, ik ken ze vanaf het begin en volg ze ook vanaf toen. 'Dat ligt eraan hoe je ze behandelt. Je gaat toch niet een shirt van hem stelen?'
Nikki schudt haar hoofd heftig. 'Nope, zo ben ik niet.' Ze neemt een slok van haar koffie. 'Vergelijk me niet met een fanatieke fangirl, doe me een lol.'
Ik krijg bericht terug van Paige en Nicole dat ze straks naar de volgende stad gaan. Waar ik op reageer. 'Dat doe ik niet maar ik wilde het zeker weten.' Stel je voor dat ik opeens een shirt mis. Ashton doet me nog wat aan want hij heeft vooral band shirts in zijn koffer.

Zodra de was klaar is, ik heb mijn eigen kleding ook weer gewassen, ga ik weg. Niet zonder afscheid te nemen en stap ik in mijn auto. Op naar de volgende stad. Het is dat ze vooral door Amerika gaan momenteel voor hun nieuwe album. Waarvan ik weet dat die pas in juni verkrijgbaar is op iTunes. Lekker rustig aan, rij ik naar de volgende stad en boek ik een kamer in het hotel, waarvan ik weet dat hun ook zullen zijn. Handig dat hij zelfs de namen van het hotel erbij geschreven heeft. Vast voor mij of zo. Ik ga het niet eens vragen. De koffer zet ik naast de deur in de kamer. Een blik op mijn telefoon is genoeg om te weten dat ik genoeg tijd over heb. Ja, vijf interviews, twee fotosessies en dan hierheen. Morgen is hij vrij en zal hij eerst uitslapen. Misschien komt hij morgen pas hierheen. Dat merk ik vanzelf wel. Mijn telefoon haalt me uit mijn gedachten en neem ik op.
'Sas, ben je in de stad of niet?' vraagt Paige.
Waardoor ik glimlach. 'Ja, ik ben er net tien minuten of zo. Wil je ergens afspreken?'
'Ja, lunch met Nicole. De anderen zijn er niet, helaas. Maar dat maakt niet uit. Jij had mazzel afgelopen avond. Je kon mee naar zijn kamer.' Ergens is er wat jaloezie te bespeuren in haar stem.
Niks aan te doen. Ik ben er altijd en dat weten ze wel. 'Waar spreken we af?' Ik pak mijn schoudertas en de kaart van mijn kamer.

'Sas, ik heb je even niet gezien.' Nicole omhelst me kort.
'Insgelijks,' reageer ik en kan ik dan gaan zitten, nadat ik Paige ook een knuffel geeft. Dat we gezien en herkend zijn, is te merken omdat wat fans in onze buurt proberen te komen.
Gelukkig komt er snel een serveerster en noteert ze onze bestelling. Niet zonder even grote ogen op te zetten.
Haha, je moet professioneel blijven nu. Jij bent aan het werk.
'Soms best vermoeiend want zelfs hun fans volgen mij bij alles wat ik doe. Alsof ze denken dat ik hen regelrecht naar de mannen kan brengen,' zucht Nicole.
Paige schudt haar hoofd. 'Volgens mij denken ze zelfs dat we weten waar ze wonen. Hun adres in L.A. en thuis in Sydney.'
Ik grinnik kort. 'Dat weet ik wel maar ik geef het aan niemand.'
Beide meiden kijken mij aan.
'Jij weet waar Ashton woont? Ik weet dat dus niet. Jij, Paige?'
'Nee,' schudt ze spijtig haar hoofd. 'Ik begin te denken dat jij meer favoriet bent bij Ash. Of iets in die trant want je was gisteravond ook met hem mee gegaan.'
Oh jee, ik wil geen ruzie met hun. 'Ik denk dat het komt omdat ik het niet erg vind om hem in mijn armen te hebben. In bed zijn jullie liever de kleine lepel, maar dat is hij zelf al.' Wel praat ik wat zachter want het is niet zomaar over wie we praten.
Nicole's gezicht veranderd. 'Dat is waar.' Ze stopt expres omdat de serveerster terug is met onze drankjes. 'Maar ik was er wel bij gisteravond. Hij negeerde ons eerst en ik denk omdat de andere fans dichtbij waren...'
'Ja, of omdat beveiliging het niet toestond. Dat gebeurd ook regelmatig,' geeft Paige aan en rolt ze met haar ogen.
Een lach ontsnapt. 'Daarom konden wij kennismaken met Dave. Wij zijn de uitzondering.' Ik hoop voor Ashton dat hij het ook zijn beveiliging vertelt dat ik zijn koffer heb, want anders houdt beveiliging mij zelfs tegen morgen. Hoewel, waar maak ik me druk over. Ik heb een kamer in het hotel waar hun zelf ook zullen overnachten. 'Morgen zijn de mannen vrij voor een dag. Zullen we het hun ook gunnen en zelf gaan shoppen?' stel ik voor. Oeh, iets leuks voor Ash kopen, neem ik mijzelf voor.
'Ben ik voor. Misschien blijven ze wel heel de dag binnen om met rust gelaten te worden,' knikt Nicole.
Wat ik mijzelf wel beloof, is om vanavond weer op YouTube te kijken. Net als wat op Instagram of Snapchat te zetten.
'Hoe doe jij dat, dat je niet over geld hoeft in te zitten? Goed, we krijgen soms een kaartje voor een show, of mogen backstage komen, maar ik heb wel mijn auto te onderhouden.' Paige kijkt naar mij.
'Gevoelig topic, kunnen we het over iets anders hebben?' vraag ik. Ooit de Powerball Loterij jackpot gewonnen. Gelukkig ben ik nog altijd anoniem gebleven en wil ik niet dat dat veranderd. Anders gaan mensen mij anders bekijken en veroordelen. Ze noemen me nu al een 'groupie' en dat ik het voor de bekendheid doe. Of voor het geld. Ze weten de waarheid niet en die wil ik niet vertellen ook. Ik vind het best zo.
'Mij best, heeft hij nog een nieuwe tik of niet?' wilt Paige weten en laat ze het onderwerp met rust.
'Nee, hij kan soms zijn geduld verliezen maar dat is het. Bij mijn blouse zijn de onderste drie knoopjes weg,' knipoog ik naar hen.
Waardoor ze lachen. 'Dat heb ik nog niet gehad...'
'Ik denk niet dat wij die kans nog krijgen.' Nicole kijkt van Paige naar mij. 'Sinds jij er bij bent, zijn wij niet meer uitgenodigd om naar zijn kamer te komen.'
Daar kan ik ook niks aan doen. 'Vraag dat zelf aan hem. Niet aan mij.' Ik kan het alleen van hun hebben dat ze het met Ashton doen. 'Kunnen we elkaar beloven dat we het alleen van elkaar accepteren? Er moeten niet nog meer bijkomen. Anders ga ik nog het gevoel krijgen van bedrogen te worden,' fluister ik haast.
Deze keer knikken ze tegelijker.
'Wat mij betreft wel, ja. Meer kan ik ook niet hebben. Zo is het gezellig en kunnen we nog dingen samen doen. Het feit dat we al één man delen samen,' zucht Nicole overdreven.
'Ja, om zijn muziek en hij is een geweldige drummer,' antwoordt Paige met een knipoog.
Eindelijk komt onze lunch eraan en valt het weer stil. Een aangename stilte en denk ik vanzelf terug aan afgelopen nacht.