1.1

Sascha Ralina Johnson

Als ik wakker word, kan ik een glimp van de nachtlucht zien buiten door een kier van het gordijn. Hmm, nog donker. Ik kan me nog een keer omdraaien. Wat ik doe en, bij het zien van de man naast me, lik ik mijn lippen. Hij moet me vooral vaker negeren. Vooral omdat hij het in bed wel weer goed maakt. Wetend dat hij het liefst de kleine lepel is, kruip ik tegen hem aan en leg ik mijn arm om hem heen. Inwendig lach ik wat omdat hij, zelfs in zijn slaap, dichter tegen me aan kruipt. Waardoor ik bij zijn nek kan. Om een lichte kus op de condor te geven. Een gave plek voor een gave tatoeage. Gelukkig wordt hij niet wakker en val ik zo weer in slaap.

Wanneer ik voor de tweede keer wakker word, is dat van een wekker. Wel merk ik gelijk dat ik nog steeds iemand in mijn armen heb.
Gekreun volgt vanzelf en bevrijd hij zichzelf uit mijn arm. Het alarm gaat uit en draait hij zich om. 'Goedemorgen.'
'Goedemorgen,' glimlach ik half slaperig. 'Kan ik zo nog onder de douche of niet? Hoe lang heb je nog?' Ik ben nog niet uitgepraat of er klopt iemand op de deur.
Hij knikt. 'Ja hoor, ik ga eerst want ik heb nog een paar interviews en daarna naar de volgende stad.'
Ik volg hem met mijn ogen als hij uit bed gaat en een ochtendjas aantrekt.
Dan loopt hij naar de deur. 'Ik heb nog tijd. Eerst heb ik een douche nodig.'
De deur gaat niet helemaal open zodat ik niet zichtbaar ben. Al vermoed ik dat zijn tourmanager voor de deur staat.
'Over een uur gaan we weg. Zorg dat je dan beneden bent met je koffer,' klinkt een stem. Wat inderdaad Zop is, de man die zorgt dat hij overal op tijd is voor interviews, fotosessies en alles. 'Wie heb je in je kamer?'
Ashton schudt zijn hoofd. 'Ik wil onder de douche en op dit moment verlies ik tijd.' Dat is net genoeg en gaat de deur weer dicht. Om te gebaren dat ik stil moet zijn.
Geen probleem. Ik kom uit bed en zoek mijn kleding bij elkaar. Gelukkig heeft hij mijn blouse nog redelijk heel gelaten. Alleen de onderste twee knoopjes zijn weg omdat zijn geduld ver te zoeken was gisteravond.
'Dat is mijn schuld.' Snel loopt hij naar de badkamer voor een douche.
Ja, jij hebt maar een uur en ik kan naar Nikki gaan. Straks haar even bellen. Met een kleine toilettas en make up etui, ga ik naar de badkamer. Waar ik eerst mijn haren in een hoge staart borstel. Dan volgt mijn gezicht, welke ik eerst schoon moet maken om weer wat op te doen. 'Ik ga wel bij een vriendin onder de douche. Dat scheelt voor jou want het kan zijn dat iemand jullie al uit checkt,' geef ik aan en hoor ik de douche lopen.
Waarop hij zijn hoofd om het hoekje steekt. 'Echt? Er is wel tijd hoor.'
'Komt goed,' zeg ik met een tandenborstel in mijn mond en kijk ik rond in de badkamer. Nou heeft hij niet gelijk kleding mee genomen hierheen. In de kamer zelf, vis ik een schone boxershort uit de koffer. Net als een zwarte skinny jeans en een zwarte band shirt. Als ik toch... Wacht, eerst kijken of Nikki thuis is. Ik stuur haar snel een bericht. Even vlot krijg ik antwoord terug en blijkt ze inderdaad thuis te zijn en geen plannen heeft om ergens heen te gaan. Een luie dag. Dat is mooi. Met de kleding loop ik terug de badkamer in. 'Als je wilt, kan ik de was voor je doen bij een vriendin.'
'Je meent het?' Hij komt net onder de douche vandaan. Tevens dat hij er wakker uitziet. In tegenstelling met tien minuten geleden.
'Ja, Nikki is thuis en ik kan bij haar onder de douche maar ook de was doen. Zeg het maar, je bent een paar weken onderweg.' Ik krijg een kus op mijn wang.
'Zou fijn zijn maar we zijn morgen vrij. We gaan dan naar de volgende stad.' Hij begint zich aan te kleden.
Wat ik niet erg vind. 'Pak nog wat kleding dat wel schoon is en stop het in je rugzak. Dan neem ik je koffer wel mee. Morgenmiddag kan ik er ook zijn en heb je alles weer schoon bij je.' Voor de spiegel doe ik wat make up op. Wat ik altijd tot het laatste bewaar.
Mompelend loopt hij de kamer in en komt terug met een tandenborstel. Net als zijn telefoon. 'Ik stuur je net mijn programma. Zo weet je waar ik heen ga. Voor morgen wel handig.'
'Komt goed.' Ik ben klaar en ga de kamer in. Waar ik mijn weekendtas controleer. 'Wat is er nog schoon?'
Half lachend en half giechelend, komt hij terug en vist een paar shirts, boxershorts en sokken uit de koffer. 'Dat was het enige dat nog schoon is.' De grijns is in zijn ogen te zien.
'Morgenmiddag heb je alles weer schoon terug.' Ik weet dat Nikki niet zo moeilijk is. De wasmachine kan draaien terwijl ik onder de douche sta. Vlug trek ik een ander shirt aan.
Er wordt op de deur geklopt. 'Yo Ash, ga je mee naar beneden.' Wat de stem is van Michael.
'Ja, ik kom.' Hij haalt een hand door zijn haar, dat nog vochtig is van zijn douche.
Ik kijk hem hoofdschuddend aan. 'Zet dan een pet op of zo.' Wetend dat ik alles heb, hang ik de weekendtas over mijn schouder.
Ashton controleert dan zijn koffer nog een keer. 'Denk je dat je het in je auto krijgt?'
'Tuurlijk wel,' reageer ik en lopen we de gang op. 'Geef je het wel door want ik neem straks je koffer mee.' We kunnen de lift in en komt Calum net aangerend.
'Goedemorgen.' Die arme jongen ziet er nog niet wakker uit.
'Blijf op een afstand, hij heeft een ochtendadem,' raadt Michael aan terwijl we omlaag gaan. 'Wacht, neem jij zijn koffer mee?'
Bijna beschermend, slaat Ashton een arm om mij heen. 'Niet doen,' zegt hij zacht zodat ik het alleen kan horen.
Ah, anders wil Michael zeker dat ik ook de was voor hem doe. Sorry, ik doe het alleen voor Ashton. Wijs hou ik mijn mond.
In het restaurant loopt Ashton regelrecht naar Zop, terwijl ik koffie voor hem inschenk. 'Sascha neemt mijn koffer mee en krijg ik morgen terug.' Kort gebaard hij over zijn schouder naar mij.
'Voor wat?'
'Om de was te doen. Er woont een vriendin van me hier. Kleine moeite,' zeg ik zelf en geef ik Ashton een kop koffie.
Welke hij dankbaar aanneemt. 'Hoe laat ben je er morgen weer?'
Daardoor kijk ik op mijn telefoon naar zijn programma. 'Voor de zekerheid zie ik je wel bij je hotel morgen.' Dan weet ik zeker dat ik alle tijd heb om er te komen. Hij zal zelf ongetwijfeld toch plannen hebben omdat het een vrije dag is. Misschien de stad in.
'Dank je,' knipoogt hij met een halve glimlach en neemt een slok koffie.