Praten met Tom

Tom blijft je aanstaren maar knikt dan toch en gebaard dat je naast hem moet gaan zitten. het blijft lang stil, heel lang stil. Je zucht even en kijkt Tom aan. "Ik weet niet of ik het allemaal nog wel aan kan, Tom! ik hou van je, echt heel veel. Maar tegelijker tijd doe je me zoveel pijn, lichamelijk en geestelijk" Tom kijkt je geschrokken aan en er lopen weer langzaam tranen over zijn wangen. Je kan dit niet aan zien! Je weet dat Tom dit allemaal niet express doet, maar waarom dan wel? is hij ziek? of is er wat met hem gebeurd?

Je slaat je armen om hem geen en gelijk ligt Tom zijn hoofd in je nek, je nek wordt langzaam aan nat en steeds nater. Zachtjes wrijf je over zijn rug en maakt sussende geluidjes, en langzaam wordt hij wat rustiger en gaat weer recht op zitten. "Ik weet niet waarom ik dit doe Bill, ik hou zoveel van je! maar om de 1 of andere reden doe ik je toch zoveel pijn. Dat hoort toch niet als je van iemand houdt? Toen je nog mijn lieve kleine broertje was, deed ik je nooit iets aan, je weet dat ik je toen ook nog nooit heb geslagen, niet eens een kleine tik gegeven. En nu? nu we een relatie hebben doe ik je pijn. En het wordt steeds maar erger en erger. Het moet stoppen, bill! help me alsjeblieft"