{Narnia}When 2 enemies fall in love[Two hundred.]

Na de kroning was de sfeer onvoorstelbaar goed in heel Narnia. De Narniërs feliciteerden Selena en Gabrielle allemaal en gingen dan blij naar hun thuis. Behalve een paar Zwarte dwergen, maar ja. Het waren ook wel echte pessimisten. Toen was Aslan verdwenen. Ze wisten niet waarheen, maar ze voelden wel dat hij dicht bij hen bleef. Een oogje in het zeil bleef houden. En dan kwam Peter een uur geleden op het idee om met zen allen naar het plekje van hem en Selena te gaan, picknicken, en daar kwamen ze net aan. 'Waw.'zei Bella opeens en keek met open mond naar de waterval, het kleine strandje en de wouden. Het was waar, vandaag leek het er nòg mooier. Of het was omdat het wel al even geleden was wanneer ze er voor het laatst waren. 'Nu weet ik waarom jullie naar hier kwamen,' zei Susan bewonderend en haar mondhoeken trokken samen in een glimlach. Snel greep ze Caspians hand vast. 'Ja,'zei Edmund met een lachje,' Maar wat spookten jullie dan uit?''Ed!' zei Peter geërgerd,'We praatten gewoon.''Maar het is hier zò mooi!'zeiden Gabrielle en Lucy gelijkertijd, en schoten daardoor in de lach. Ze konden echt goed opschieten. Ze kozen een plekje op het gras dat toch dicht bij de waterval lag. Het zand was natuurlijk dichter, maar dat was nogal ongemakkelijk want niemand had graag zand tussen zijn of haar eten. Bella's blik viel op iets wat Edmund en Peter mee hadden genomen en wat ze niet herkende. Dat kwam omdat ze Narniaans was, en er in Narnia wel hele andere muziekinstrumenten waren. 'Wat is dat, Ed?' vroeg ze nieuwsgierig en wees naar het voorwerp. 'O dat,'zei hij lief en nam het vast,'Dat is een gitaar. Een akkoestische dan toch.' Caspian trok grote ogen:'Wat is een gitaar?' 'Dat is een muziekinstrument van onze wereld,'zei Peter glimlachend,'Pap heeft het mij en Ed een beetje geleerd.' 'Echt?' vroeg Selena nieuwsgierig,'Speel eens.' 'Straks,'zei Edmund direct,'Dan is het gezelliger.' 'Oké,'zei Lucy en stond op,'Dus straks moeten jullie spelen. Maar ik ga het hier even verkennen. Ga je mee, Gabrielle?' Ze knikte en stond op:'Tuurlijk.' In een mum van tijd waren ze weg. 'Doe wel voorzichtig!'riep Susan hen nog na. Na een paar minuten klonken hun enthousiast stemmen terug:'Hé! Kom eens allemaal! Kom! Dit kunnen jullie niet geloven!'