1OO - How dare you?

Nadat ik terug kwam van Hogwarts, ging ik direct naar Jasmine toe. Naar mijn kamer. Toen ik hier kwam was het donker. 'Jasmine?', zei ik zacht. Ik schrok van wat ik zag. Jasmine lag op mijn bed, ze was doordrenkt in bloed. Ik snelde naar haar toe en ik voelde aan haar hals of ze nog leefde. Godzijdank voelde ik haar hart kloppen. 'Jasmine? Wat is er gebeurd?' Het blonde meisje opende langzaam haar ogen. 'Bellatrix,' zei ze zacht, 'de polyjuice potion werkte.' Ik keek haar niet begrijpend aan. 'Ze dacht dat ze jou strafte,' zei Jasmine. Ik schudde mijn hoofd. 'Bellatrix is geen dwaas, ze wist dat jij mij bent.' Jasmine keek me even aan met mijn in haar ogen. 'Laat me je thuis brengen,' zei ik. Jasmine schudde haar hoofd. 'Nee, ik breng mezelf wel thuis,' zei ze. Met moeite kwam ze omhoog. Ze pakte haar toverstok van mijn nachtkastje. 'Jasmine, ik kan je beschermen.' Ze stond op van mijn bed. 'Je kunt jezelf niet eens beschermen, Sarah.' Ik zuchtte en ik kreeg een brok in mijn keel. 'Het spijt me, Jasmine.' Jasmine schudde haar hoofd en keek mij gepijnigd aan. Daarna verdwijnselde ze.

De woede brandde in mijn aders. Als vuur dat was aangestoken. Ik greep mijn toverstok uit mijn gewaad en ik stormde naar beneden. Al snel viel mijn blik op de zwartharige heks. 'Bellatrix Lestrange,' zei ik en mijn stem klonk kil. Bellatrix, Narcissa en Lucius keken op. Het enige gezelschap dat in de kamer was. 'Sarah,' zei Bellatrix die op stond, 'je bent snel hersteld. Of vergis ik me met je vriendinnetje? Ze gilde hard.' Ik trok mijn stok uit mijn gewaad. 'Crucio!'. De vloek raakte haar in haar borst en ze zakte door haar knieën. Daarna schreeuwde ze. Maar langzaam veranderde haar geschreeuw in hysterisch gelach. Daarna stond ze weer op.

'In het vervolg moet je je vriendinnetje niet je vieze klusjes laten opknappen, Sarah,' zei Bellatrix. Ze kwam langzaam dichterbij. Ik vernauwde mijn ogen toen ze dichterbij was. Ik opende mijn mond om iets te zeggen maar Bellatrix sloeg met haar vlakke hand tegen mijn wang. Ik schrok even van haar actie maar ik herpakte mezelf. 'Hoe durf je,' siste ik. Vervolgens hief ik mijn stok op. Een voor haar onbekende vloek raakte haar. Bellatrix viel op de grond. Er droop bloed uit haar oren en neus. Ik liet haar bloeden, smelten, van binnen uit. In haar hersenen. 'Speel niet met mij, Bellatrix,' zei ik. Deze keer verging ze van de pijn. Bellatrix wierp mij een angstige blik toe. 'Raak haar ooit met één vinger aan, en ik beloof je, het zal het laatste zijn wat je doet.'