Hoofdstuk 1

Bieb, bieb, bieb, bieb. Met een grote zwaai sla ik mijn wekker uit.
Met veel moeite probeer ik mijn ogen te openen. Ik kijk na het ding op mijn nachtkastje die dat vreselijk lawaai maakte’. “7:00 uur” mompel ik tegen mezelf. Ik pak mijn telefoon en zet wat muziek op van een onbekende zanger wat ik pas ontdekt heb. Al snel klinken de warme klanken van Joel Baker door mijn zolderkamer. Met een soepele beweging gooi ik de lakens van me af. Vandaag is weer de eerste schooldag. Na 6 weken vakantie gehad te hebben valt dat vroege opstaan erg zwaar. Ik stap mijn bed uit en loop na mijn klerenkast. Wat ga ik in vredesnaam aantrekken?! Hmm, ik pak uiteindelijk een zwarte broek en een legergroene blouse eruit. Mijn zwarte plateau hakken passen hier wel mooi bij dacht ik zo. Met de kleren onder mijn armen ga ik na de badkamer, ik douche me en doe mijn haar in een nonchalante knot en doe een beetje make-up op. Niks al te spannends dus. Een “winged” eyeliner en wat mascara en ik ben klaar voor de eerste dag van mijn aller laatste schooljaar. Ik bekijk mezelf eens goed in de spiegel. 2 Grote chocolade bruine ogen staren terug. Ik zie een klein meisje staan die er verdomd moe uit ziet. 2 donkere kringen en een bleek gezicht. Ik frons. Het meisje ziet eruit als een ramp. “Niet te fixen dit” mompel ik weer in mezelf. Ik graai mijn tas uit de gang en loop na beneden voor een ontbijt.

Mijn moeder en broertje zitten al aan de eettafel. “hey lieverd, heb je een beetje lekker kunnen slapen?” mijn moeder lachte vriendelijk en zag er zoals gewoonlijk uit alsof ze uren voor de spiegel had gestaan. Mijn moeder is het tegenovergestelde van mij. Met haar bruine korte haar en haar mooie groene ogen staarde ze me aan met een glimlach. “ja, gaat wel” antwoorde ik. Mijn broertje zat mokkend aan de eettafel. Hij was maar 1 jaartje jonger, maar leek meer op onze moeder dan ik, en daarom het tegenbeeld van mij. Ik ben een grijze muis terwijl hij de ster van het voetbalteam is. Desondanks deden we gewoon normaal tegen elkaar maar beste vrienden zijn we zeker niet.
Ik pak een boterham met kaas van de schaal met boterhammen en knabbel een beetje aan het korstje van de kaas. “Tom, begint de training vandaag ook weer?” vraagt mam. “ja”. Antwoord Tom. Ik gok dat hij net zo moe is als ik.

Ik geef mam een zoen en stap op mijn fiets. Na een klein half uurtje kom ik aan op school. Tom heeft deze vakantie gewerkt en had eindelijk genoeg gespaard voor een auto. Hij vroeg of ik met hem mee wou maar ik ga liever met de fiets. Lekker uitwaaien en wat muziek luisteren. Ik zet mijn fiets in de rek en loop met grote passen het schoolplein op. Nina en Rianne zitten zoals gebruikelijk al op het bankje waar we ook altijd zitten in de pauze. “hey meiden” ik loop na hun toe en geef ze allebei een knuffel. Ik word terug begroet met een stevige knuffel. “Hey meid! Wat een leuke blouse joh! Oooohhh en die schoenen!” Rianne bekijkt me van top tot teen. Rianne was altijd graag met mode bezig. Haar droom was dan ook een beroemd ontwerper worden. “Dankjewel, lief van je Rian” glimlachte ik. “Hoe was je vakantie Nin?” Nina begon honderduit over haar vakantie te vertellen. Over hoe mooi en warm het was geweest in Portugal. “En die knappe jongens op het strand”. Zuchtte ze. Langzaam liepen we met zijn drieën het schoolgebouw binnen, onderweg na onze eerste les aardrijkskunde.