Ik had weer inspiratie, dus ik schrijf vlug maar eens door ^^

Ik duwde hem weg. Geschokt keek hij me aan. "Wat is er?". Ik trilde van top tot teen. Dus dat was de reden dat hij me gered heeft. Hij wilde me gewoon. Hij wilde me gewoon hebben, me gebruiken, net als Stephan... Ik wilde het niet meer, het mocht niet meer! Hoe kon ik me zo in hem vergist hebben? Ik liep achteruit, tot ik met m'n rug tegen de deur stond, en ik kromp ineen. "What is wrong with you?! Why did you kissed me?!". Hij leek niet helemaal te weten wat hij moest zeggen, en hij stotterde terwijl hij me probeerde te antwoorden. "I.. I don't know! I... I like you... I'm sorry... Please... Don't be scared, I won't harm you!". Hij zette een stap naar me toe, maar toen hij zag hoe ik verder ineenkrimpte, staakte hij zijn poging om dichterbij te komen. Hij liet zich zachtjes op de grond neerzakken, en trok zijn knieën op. Hij sloeg zijn armen eromheen, en bleef rustig naar me kijken. Hij keek me recht in mijn ogen aan, en ik zag de spijt in z'n ogen. Mijn verkrampte lichaam ontspande zich langzaam weer een beetje, en ik keek hem droevig aan. "You've been through a lot of misery, haven't you?". Ik knikte kort. "That's true," zei ik met een gebroken stem. Langzaam kroop ik naar hem toe, en vleidde ik me in zijn armen. Hij tilde me op, en nam me mee naar z'n slaapkamer, en legde me op bed. Hij legde de dekens over me heen, deed z'n schoenen uit en kwam erbij liggen. Hij nam me in zijn armen en streelde mijn haren teder. Een warm gevoel ging door mij heen, en ik knuffelde hem zacht. "I feel so safe now...". "No one will hurt you ever again... I promise you that... I promise...". Ik keek hem eventjes droevig aan, en drukte een vlinderzacht kusje op zijn lippen. Hij glimlachte en legde zich wat comfortabeler neer. "Well... Do you wanna talk about what has happened to you?". Tranen sprongen in m'n ogen, en ik beet op m'n lip. Hij was een totale vreemde. Zou ik het hem vertellen? Ach... Wat heb ik te verliezen? Nog voor ik kon beginnen met mijn verhaal, zuchtte hij, en stelde hij mij een vraag. "What is your name?". Ik slikte even. "Cairna... And yours?". "Edward.". Ik hoorde die naam hier wel vaker vallen, maar hoe kwam het dan dat hij Nederlands sprak? "How come you speak Dutch so well?". Ik haalde kort mijn schouders op, en keek hem vragend aan. "I have got no idea... Seriously. But before I start talking about myself: Who are you? What are you doing here, in England? You're Dutch I guess?". Ik keek hem vragend aan. Hij grijnsde, en drukte z'n lippen zacht op die van mij. "I'm a singer. I used to play in a band, but the members seperated and went to California, Australia and Germany. I came to England, because I wanted to find a few good men to play my music with. I come from The Hague, that's in Holland.". Hij vertelde over zijn oude band, Against Fire, waarmee hij hoog in de rankings heeft gestaan, en hoe ze uit elkaar zijn gegaan vanwege een ruzie. Ademloos en aandachtig, vol bewondering, luisterde ik naar zijn verhaal. Een verhaal over wereldreizen, over de meest geweldige concerten die ze hadden gegeven, de gekste fans, de vervelendste stalkers... Wat moest dat een geweldig leven zijn geweest... "So... That's my story. Now. What has happened, before I saved you this afternoon?". Ik slikte. Ik hoopte echt dat hij het was vergeten. Maar blijkbaar dus niet. "Well... It's a very long story... But I gotta ask you one thing. Don't hate me when I tell you what has happened. Don't, please...". "Why should I?". vroeg hij me bijna onhoorbaar. Hij legde zijn hoofd op m'n borst, en zuchtte. Ik voelde mijn hart bonzen. Ik twijfelde zo sterk. Ik liet m'n hand zachtjes langs z'n kaak gaan, en ik gaf hem een zacht kusje op z'n haren. "I don't know... I've done a lot of things wrong... I should've listened to my parents... Now I'm sixteen, chanceless, mother of a 1 year old son, and a violent guy's girl... I'm a disaster...". Ik voelde weer tranen achter mijn ogen prikken, en een druppel van dat traanvocht dat me echt tot HIER zat, verliet mijn ooghoek. Hij hoorde me snikken, en hij hief zijn hoofd op. Zacht gaf hij me een kusje op m'n lippen. "You're not...". Ik zuchtte, en kustte hem zachtjes. Ik voelde zijn tong zachtjes over mijn lippen gaan, en ik begon met mijn tong zachtjes met zijn tong te spelen. Hij sloot zijn ogen langzaam, nieuwe, ongekende passie verkennend...

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen