De basis

"Slaapkop wakker worden." hoorde ik terwijl ik door elkaar werd geschud door Thomas. "De zon is nog niet eens op." antwoordde ik. Hij grinnikte en zei "Ten eerste wolven staan altijd vroeg op en ten tweede als het zo'n belangrijke dag is dan moeten we vroeg opstaan." Hij wou mij terug pakken met dat ik hem gisteren het zwijgen had opgelegd. Ik wreef uiteindelijk toch de slaap uit mijn ogen. Davie kwam net uit het water gesprongen met een vis in zijn mond."Eet jij die maar op." zei ik. Ik ging in kleermakers zit zitten en gebaarde naar Thomas dart hij het zelfde moest doen. "Oké, het plan voor vandaag is dat we een soort basis vinden. Een werkplek zodat we vandaar kunnen opereren om de mensen van New York te beschermen maar vooral om nog meer mensen zoals ons te vinden." Thomas knikte dat hij het begreep. "Je gaat me misschien niet geloven maar ik denk dat ik wel een plek weet." zei hij. Ik geloofde hem inderdaad niet. "Een paar maanden terug is er super gemoderniseerde vliegtuig neergestort. Alle passagiers en piloten zijn kunnen ontsnappen maar het vliegtuig is naar de bodem verdwenen." vervolgde hij. De rest was natuurlijk duidelijk. Ik zou met mijn krachten naar benden moet afdalen. "Oké, ik heb een idee hou we het gaan doen. Jij moet een beetje transformeren zodat je klauwen hebt . Als je zo ver bent sla ze dan in het vlot." zei ik. Thomas draaide zich om en ik zag aan zijn voeten dat zijn lichaam begon te transformeren. Hij draaide zich nu naar mij en knikte. Zijn tanden waren groter geworden en zijn hoektanden waren nu de grootste. Hij sloeg zijn nagels in het vlot. "Davie probeer ons achterna te zwemmen, maar let op het gaat hier hevig worden." zei ik. Davie sprong in het water en kwam vlak achter ons zwemmen. Ik screende het water en zag dat er een groot deel was waar ik niet door kon kijken, dus geen water was. Ik had de rest van Het plan nog niet aan Thomas uitgelegd omdat ik bang was dat hij het zou afkeuren. Ik begon langzaam adem te halen. Ik voelde de band tussen mij en het water. Ik begon met mijn handen draai bewegingen te maken. Ik maakte een tornado in de diepte van het water. De stroming trok ons mee naar beneden. We gingen dieper en dieper en het geraas van het water rond ons werd luider en luider.Uiteindelijk raakten we de bodem met ons vlot. We stapten van de boot af en gingen naar het vliegtuig. Ik sloot de boven kant van de tornado en liet de stroming weer normaal worden. We zaten nu in een grote luchtbel. We stapte in de richting van de boot. Onze voeten zonken met elk stap diep in het zand. We kwamen bij de deur van het vliegtuig. Het was enorm. we gingen in de richting van de deur. "Aan jou de eer." zei ik. Hij liep in de richting van het vliegtuig en deed de deur met gemak open. We gingen naar binnen. Ik liet de luchtbel verdwijnen. Het vliegtuig was prachtig. "We moeten misschien beginnen met alles op zijn plaats te zetten." raadde Thomas aan. Dat was zeker geen slecht idee. Het karretje met drankjes lag overhoop gesmeten. Tijdschriften en documenten lagen overal in het rond.Ik raapte documenten op en zag een document met ET erop ik was niet geïnteresseerd dus legde ik het gewoon op een stapel. Het was waarschijnlijk een vliegtuig geweest voor Vips want er waren geen gewone stoelen. Er waren twee rijen banken aan elke kant van het vliegtuig en er hingen tv's aan het plafond. Nadat alles redelijk netjes stond plofte ik mij op een bank. Ik keek naar buiten en zag Davie spelend achter een paar vissen aan zwemmen. Ik keek naar de zon. Ze wierp haar stralen in het water waardoor ze een lichtshow creëerde onder het tapijt dat de lucht scheidt van het water. Plots trok een oranje licht mijn aandacht. Ik zag dat het oranje bliksem was. Het vormde de langzaam letters. Ik ging naar een andere raam toe om het beter te kunnen zien. Nu zag ik het echt duidelijk. I NEED YOUR HELP!!