H3. Have a broken heart

POV: Wessel

School is eindelijk voorbij. Ik loop naar mijn fiets. Demie pakt mijn arm vast.
'Kunnen we even praten?'
Ik ben meteen op mijn hoede. Dat zinnetje beloofde vaak niet veel goeds. We stappen op onze fiets en rijden naar het park. Daar gaan we op een bankje zitten.
'Nou wat is er?' ik zegt het met een glimlach. Misshien wil ze het niet uitmaken. Er zijn duizenden dingen waar mensen over willen praten. Misshien was er wel iets met haar ouders, maar Demie kijkt ongemakkelijk en mijn opgewekte gevoel verdwijnt meteen. Ik had al een vermoede waar dit heen ging.
'Heb je ooit na gedacht om met iemand anders te nemen?' Demie kijkt me aan.
'Wat is dat nou weer voor vraag?' Dit was niet goed. Als je vriendin zo een gesprek begint ziet het er niet best uit.
'Natuurlijk heb ik nooit na gedacht om iets met een ander meisje te nemen. Jij bent mijn vriendin.'
'Nou kijk.' Demie durft me niet aan te kijken. 'Ik heb er wel een paar keer over na gedacht.'
Er kwam een brok in mijn keel. 'Wat bedoel je?' Ik probeerde normaal te klinken.
'Nou vorige week kwam ik een hele leuke jongen tegen en.......en nu....... en nu vind ik hem leuk in plaats van jou. Dus ik maak het uit.'
Ik wist al dat ze dat ging zeggen, maar toch kwam die zin aan als een schok.
'Je, je maakt het uit?'
'Ja. Sorry Wessel. Je bent een hele leuke jongen en je moet me niet verkeerd beschrijpen, maar'
'Laat maar ik begrijp het al.' ik stond op en liep weg. Ik probeerde normaal te lopen, maar zijn benen wilde niet echt mee werken. Daarom ging ik maar onder een boom zitten. Ik voelde tranen op komen in mijn ogen. Nee ik mag niet huilen waar al die mensen bij zijn! Niemand mag mij ooit zien huilen om een meisje. Nooit!

POV: Cissy
Ik fiets door het park naar huis als ik Wessel onder een boom zie zitten. Het lijkt alsof hij elk moment in huilen uit kan barsten. Twijfelend stapt ik af en loopt naar hem toe. 'Euhh, Wessel, gaat het wel?'
Hij kijkt op in mijn bezorgde blauwe ogen.
Hij probeert zijn tranen in te houden. Dat kon je zo zien.
Ik gaat naast hem zitten.
'Wat is er gebeurd?'
Hij ontwijkt mijn blik.
'Er is niks.' Wat klonk zijn stem opeens raar.
'Demie heft het uitgemaakt hè?'
Wessel kijkt me verbaasd aan. 'Hoe weet je dat?'
Ik word rood. 'Nou ik had van iemand gehoord dat ze het uit wilde maken, omdat ze verliefd was op Thomas.'
'Is ze verliefd op Thomas?!'
Nu was zijn hart zeker gebroken. Misschien was het toch niet zo slim geweest om dat te zeggen. DOM!
'Kom anders maar even mee naar mijn huis.' Ik pak hem bij zijn hand en trekt hem omhoog. 'Ik woon hier toch op de hoek.'
Zonder te protesteren loopt hij achter me aan.