Hoofdstuk 10 Ailyla- De herberg

Eindelijk had ze de herberg op de kaart gevonden. Het was niet ver van hier; slechts 3 paden rechtdoor en dan linksaf voorbij de zonnebloemvelden naar de vlakte. De prinses keek op naar haar draak. Hij had moeite om tussen de bomen door het pad te volgen. Ailyla wreef bedenkelijk over haar kin. Was er niet een spreuk die dit op kon lossen? Zo'n grote draak is niet enkel onhandig in de bossen, het is ook niet erg handig om die te laten zien bij een herberg.
'Egme, ik heb mijn spreukenboek nodig', waarschuwde Ailyla voordat zij sprong om bij de boekentas te kunnen. Ze pakte er een dik boek uit en liet zich weer op de grond vallen. De prinses sloeg het boek tranformagie open op de het hoofdstuk voor levende wezens.
'Een pegasus klinkt wel goed, wat dacht jij?'
Egme snoof, Ailyla keurde dat goed. Het nam 3 pogingen in beslag, maar toen stond er een prachtige, niet-bedreigende pegasus. Tevreden keek Ailyla naar Egme. Egme zelf was minder tevreden. Het was dat Ailyla krediet had opgebouwd bij de draak, anders had die haar wel kunnen roosteren.
Aangekomen bij de herberg klopte Ailyla drie maal op de deur. Niemand deed open. Verbaasd keek de prinses door het raam. Er waren toch echt mensen binnen. Aan de andere kant, ze waren aan het dansen... misschien hadden ze haar simpelweg niet gehoord. Ailyla instrueerde Egme buiten te blijven. Na een moment van aarzeling gooide ze de deur open. Het leek wat overdreven, maar de meeste lampen stonden binnen aan. Orange-goud licht scheen over de houten banken, de mensen achter de bar en de muzikanten. Het waren er slechts 4, iemand op gitaar, een persoon met een blaasinstrument, drums en een zanger met een tamboerijn. Ailyla was nooit eerder in een herberg geweest. Ze wist dat ze een herbergier moest vinden, maar ze had geen idee hoe zo iemand er uit zag. In haar ooghoek stond een man met een mechanisch been. 'Sorry, weet u misschien?', begon Ailyla. De man leek haar niet op te merken.
'Jij bent niet van hier, he?', zei plots een jongen achter haar. Ailyla draaide zich om. Ze stamelde iets beamends. De jongen lachte. Hij had vriendelijke groene ogen, de kleur van draken. Ailyla besloot hem te vertrouwen met haar queste;
'Weet jij misschien wie de herbergier is?', vroeg Ailyla.
De jongen gaf haar een knipoog en wees naar een vrouw die pinten stond te tappen.
'Dankje', zei Ailyla. Ze liep zelfverzekerd op de toog af. Tenminste, dat had ze gedaan als de jongen haar niet vastpakte.
'Wat doe je hier trouwens in die kleren?'
Ailyla fronste, ze zag er prima uit in die kleding; 'Wat is er mis mee?'
'Wel, je lijkt nogal... rijk', fluisterde de jongen.
'Ben ik ook'
Ailyla had geen behoefte in onzinnige dialoog. Ze wilde zeker zijn van een plek hier. Als die jongen haar nog langer bezig hield, pikte misschien iemand dat laatste plekje voor haar neus weg.
Ailyla bestelde een meade terwijl ze zich aan de toog zette. De herbergier keek haar vreemd aan. Ze bestudeerde het meisje met haar vreemde rode haren, chique mantel en puntige oren. Natuurlijk, alleen elven vragen ooit om meade.
' Sorry liefje, enkel bier'
Ailyla's ogen werden groot... geen meade? 'Wel, dan maar bier'
De herbergier gaf haar een groot glas; 'Dus, wat doe jij hier?'
Ailyla legde uit dat zij een plek zocht om te overnachten voor haar en haar pegasus. De herbergier vond dat goed, er was immers nog genoeg plek over. Voor de pegasus, die kon eventueel in de stal staan, in gezelschap van eenhoorns.
Dat laatste leek Ailyla niet erg verstandig. Egme was al niet blij met de gedaanteverwisseling. Slapen naast eenhoorns was een stap te ver. Egme kon wel buiten op het dak slapen.
Ailyla had haar glas al leeg tegen de tijd dat ze besefte dat ze nog niet betaald had.
'Hoe veel krijg je van mij?', vroeg Ailyla. De prinses grabbelde in haar beurs om daar enkel wat vluchtige vingers tegen te komen die niet van haar waren. Ailyla balde haar linkervuist om diegene die achter haar schouder stond een mep in het gezicht te verkopen.
De herbergier keek naar de man die zojuist om de grond gevallen was. Weer een dief in de herberg. Gelukkig maar dat dat meisje zo goed kon slaan.
De herbergier keek Ailyla glimlachend aan. 'De pint is van het huis. Ik krijg 2 zilverstukken en 5 koper van je voor de overnachting. Dat is inclusief ontbijt en avondeten'
'Mooi', mompelde Ailyla terwijl zij haar munten opraapte.