I make her smile..

Ze hadden afgesproken om na schooltijd naar het bos te gaan.
''Wacht... Ga jij alvast? Ik haal je nog wel in! Ik moet nog even wat halen..'' zegt Robbie zenuwachtig.
Shannon knikt, geeft hem een knuffel en rijdt weg.

Ze zit met haar hoofd in de wolken.
Hij was zo verschrikkelijk schattig.
Hij had zulke mooie ogen en een mooie lach.
Ze was bijna bij het bos, ze keek om, maar hij was er nog steeds niet.
Ze maakte zich zorgen maar hoorde ineens haar mobiel afgaan. Ze had een smsje waarin stond: 'Heujh mooierd, ik ben er al. Kom je nog?' Hoe kon hij zo snel zijn? En waarom deed hij zo geheimzinnig?

Na een tijdje kwam ze eindelijk op de afgesproken plek in het bos aan.
Maar waar was Robbie nou? Hij was er toch al?
ineens hoorde ze hem schreeuwen.
''Shannon! Kom je nog?! Als je er bent, volg mijn stem!'' Dus dat deedt ze.
Ze zag hem tegen een boomstam aanleunen met een hand achter z'n rug.
Ze liep op 'm af en hij gaaf haar een knuffel.

Hij voelde zich zenuwachtig maar tegelijkertijd ook weer blij.
Hij keek haar aan en pakte haar hand vast.
''I-Ik ken je n-nog niet z-zo goed.'' begon hij stotterend en verlegen. ''Maar ik voel dat er iets is tussen ons, een klik. Iets wat ons bind zonder dat we er na bij denken. Ik weet het niet... ik denk de hele tijd aan je. En daarom wou ik je dit geven. Maar ik heb nog 1 vraag..'' Hij beet op z'n lip en keek Shannon aan.
''Vraag maar knapperd. Je mag me alles vragen'' en ze keek hem wanhopig aan terwijl ze zijn hand steviger vastpakte.

''Denk.. ehm.. denk jij ook wel eens aan mij?'' vroeg Robbie zacht terwijl hij begon te blozen.
Waarop zij antwoorde: ''Elke seconde van de dag Robbie. Ik krijg je maar niet uit m'n hoofd. Ik vind je geweldig zelfs al ken ik je niet goed.'' en ze keek hem serieus aan.

Ze stonden elkaar een tijdje aan te kijken en kwamen met hun hoofden dichter bij elkaar.
Hij sloot z'n ogen en zoende haar.
Ze omhelsde hem, sloot haar ogen ook en zoende terug.
Ze schrok ervan, zijn lippen waren perfect.
Zijn armen zaten om haar middel.

Hij voelde zich niet meer zenuwachtig,
hij wist het nu zeker.
Hij was verliefd, altans zo voelde hij het.

Ze gingen op de grond zitten en aten en dronken iets. Hij had alles geregeld.
Het was zo romantisch, zo lief.

Na 2 uur moest Shannon naar huis.
Hij bracht haar naar huis en was verdwaald in z'n gedachtes.

Ze gaven elkaar een laatste kus en toen reedt Robbie weg.
Verliefd en totaal verdoofd.
Ze was geweldig, hij maakte haar aan het lachen.