2.3

'Ik ben Head Boy?'
De verbazing was af te lezen van Prongs gezicht en ook Euphemia en Fleamont keken hun zoon verbaasd aan. De Owls waren net gekomen met de brieven waarop stond wat we dit jaar mee moesten nemen aan boeken en daarbij zat dan ook de brief voor Prongs met de boodschap dat hij Head Boy was geworden. Het was me al gelijk opgevallen dat zijn envelop dikker was geweest dan de mijne, maar ik had in eerste instantie gedacht dat dat kwam doordat hij ook al Captain van het Quidditchteam was. Ik dacht niet dat iemand had verwacht dat Prongsie benoemd was tot “Head Boy”. Nee, die malle Dumbledore had weer eens teveel Butterbeer gedronken toen hij deze beslissing maakte, dat kon gewoon niet anders.
Ik knipperde een paar keer met mijn ogen en keek mijn beste vriend dan ook verbaasd aan. 'Weet je zeker dat die brief niet voor Moony is?'
Langzaam schudde Prongs zijn hoofd. Zo te zien kon hij het zelf ook nog niet helemaal bevatten wat Dumbledore nu weer had gedaan. 'Beste James Potter, ik hoop dat je een fijne vakantie hebt en vol goede moed aan je laatste jaar gaat beginnen, want bij deze stel ik je aan als Head Boy. Met vriendelijke groeten, Albus Dumbledore,' las hij de brief voor. Hij haalde nog iets uit de envelop. De badge. Een brede glimlach verscheen op zijn gezicht. 'Wauw, dit is echt gaaf! Moet je nagaan hoe Evans zal reageren!'
Een brede grijns verscheen op mijn gezicht. Wat een verrassing dat hij daar als eerste aandacht. Serieus, Evans was wel aardig, maar ik snapte niet hoe hij zo geobsedeerd door haar kon zijn. Vooral omdat het echt nergens op sloeg, want zij had echt een schurfthekel aan hem. 'Die gaat echt huilen als ze erachter komt dat jij al die tijd met haar moet gaan doorbrengen,'
Niet-begrijpend keek Prongs me aan. 'Hoe bedoel je?'
Al zuchtend rolde ik met mijn ogen met een uitdrukking op mijn gezicht alsof het voor zich sprak. 'Omdat Ali Evans sowieso tot Head Girl heeft benoemd,'
'Dit wordt alleen maar beter en beter!' reageerde Prongs enthousiast en je zag zijn gezicht gewoon nog breder opklaren. Echt waar, die gast had momenteel een grijns van hier tot Tokyo.
Euphemia en Fleamont lachten om het enthousiasme van hun zoon. Soms had hij echt té veel energie. 'Oh schat, wat ben ik trots op je! Maar weet je zeker dat het niet te veel wordt? Je bent ook al Captain en nu ook dit nog. Als je maar zeker weet dat je slaagt!' ratelde Euphemia bezorgd. ‘Want dit is allemaal leuk en aardig, maar slagen moet wel je prioriteit blijven,’
Fleamont sloeg lachend een arm om zijn vrouw heen. 'Dat kan James makkelijk. Hij is een Potter,' zei hij trots en knipoogde naar zijn zoon.
Instemmend knikte Prongs. 'Inderdaad mam. Ik kan dit makkelijk! Ik ben een Potter!' zei hij lachend en rolde met zijn spierballen.
Rollend met mijn ogen keek ik mijn beste vriend aan. 'Niet overdrijven, Prongsie,' zei ik lachend.