Het is maandagmorgen en mijn gsm-alarm gaat af, ik doe mijn ogen open, zet het alarm af en de radio aan om wat wakkerder te worden. Het is lekker warm onder mijn deken en rek me eens lekker uit, ik zou er langer onder willen liggen maar ik moet naar school, spijtig genoeg. Ik sta op en probeer me zo vlug en zo warm mogelijk aan te kleden, ik ben nog altijd moe en heb het nog altijd even koud maar als ik denk aan terug aan gisteren dan krijg ik het wel warmer. Eén ding weet ik zeker, ik ben verliefd! Ik ga naar beneden om mijn schoenen aan te doen en dan vertrek ik naar school, ik ga heel blij de deur uit en ga te voet naar school en zet ondertussen mijn mp3 aan voor blije muziek. Ik zou zo bijna kunnen huppelen, zo blij dat ik ben! Maar dat ga 'k niet doen, er zijn mensen die kijken en ik wil me niet voor schut zetten door te dansen of huppelen op muziek die ik enkel hoor. Uiteindelijk kom ik aan op school en zie Melanie en de rest van het groepje vriendinnen, ik stap al glimlachend recht op Melanie af en geef haar een dikke knuffel. Ze merkt op dat ik superblij ben 'Je bent zo blij?'.
Ik zeg daarop 'Uhu' met een grote glimlach, maar ze is blijkbaar niet geïnteresseerd waarom ik juist heel blij ben. Nouja, als ze het niet wil weten... De bel gaat en ik ga naar de klas, ik zie dat er een paar leerlingen al in de klas zitten en ga ik ook maar naar binnen op mijn plaats zitten.

u][purple]Aangezien school niet zo hard boeit, slaan we dit over[/purple][/u

Na school ga ik en een blondje vriendin naar 't station wachten op haar bus om naar huis te gaan. We zitten gezellig muziek te luisteren en te zingen, Ciara, de blonde vriendin begint wat te babbelen met mij over haar liefde voor haar vriendje. Het is schattig hoe ze erover praat maar ze stopt met praten omdat ze de bus ziet staan en vlug afscheid neemt van mij. Ik ga naar huis en ik denk nog eens aan gisteren, warm gevoel komt weer boven. Tijdens het thuiskomen maak ik eerst wat huiswerk en zet daarna de televisie aan. One Tree Hill is bezig, het is de aflevering waar ze in de jaren '20 zijn. Op het einde gaat Peyton dood in Lucas zijn armen omdat ze een kogel had opgevangen voor hem in de regen, ik vind dat zo erg maar toch wel mooi. Algauw is het zeven uur en dan is het computertijd en zie Pieter online staan, ik begin onmiddellijk met hem te praten maar er komt geen antwoord. Daarom besluit ik te tekenen maar na een halfuur geef ik het op. Net als ik nog eens iets wil zeggen tegen hem, gaat de bel beneden, ik ren zo vlug mogelijk naar beneden met het gevolg dat ik bijna van de trap donder. 'Klotetrap' dacht ik bij mezelf en deed de deur open en zie mijn moeder voor de deur staan. Ze is blijkbaar naar de supermarkt geweest aan de hoeveelheid zakken die ze bij heeft. Ik moet alles wat koud moet blijven in de ijskast doen, potjes yoghurt, drank, kaas, vlees, enzovoort... nadat dat ik dat gedaan heb kijk ik nog even televisie. Een uur later ga ik chill terug naar boven, Pieter staat in een oranje balkje, 'HIJ ZEI IETS!' riep ik in mijn hoofd, 'damn'
Even klikken, eens kijken wat er staat....

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen