1. Dream

Mijn broer Raphaël zat verveeld op zijn gitaar te tokkelen. Ik ging voor hem op de grond zitten. Ik had iets met op de grond te zitten.
‘Broertje, ga iets doen als je je verveelt.’ Hij was vijf jaar ouder dan mij maar ik hield er van om hem broertje te noemen. Hij had zwart haar. Zijn haar was lang en hij had een lippiercing. Hij was knap.
‘Wat moet ik dat doen? Hier is niets te beleven,’ zuchtte Raphaël.
‘Je zou met Rune en mij mee Volterra verkennen.’ stelde ik voor. Rune, Raphaël en ik hadden samen een huisje gehuurd in Volterra voor onze studies af te maken en we zouden hier werk proberen te vinden.
‘Dat is een goed idee, Dream. Hoe laat gaan jullie?’ vroeg Raph al een stuk enthousiaster.
‘Wanneer Rune van de badkamer afkomt.’ zei ik terwijl ging de deur van de badkamer open. ‘Nu dus’ Raph lachte.
‘Dream kom je mee?’ vroeg Rune terwijl ze rond sprong.
‘Ja en Raph gaat ook mee.’ riep ik lachend. Raphaël was een goth en was zo voor romantiek. Rune was eerder een rock chick die regels haatte en dan had je mij. Een alternatieve kledingstijl, het viel niet in een echte stijl.
‘Is goed maar we moeten nu vertrekken,’ gilde Rune hyper.
Gek kind riep de gedachten van Raph.
‘Ik weet het bro,’ zei ik tegen hem.
‘Dream, don’t read my mind!’ riep Raph. Waardoor ik in de lach schoot.

Volterra had veel straatjes. We wandelen door het ene straatje naar het andere. Plots begon Rune op en neer te springen en te wijzen en riep iets van “hebben”. Ik keek even waar Rune op wees ijsjeskraam. Natuurlijk, gekke Rune.
‘Ga je er dan één halen we wachten wel.’ Ja tuurlijk en ik mag geen ijsje omdat ik niet hyperactief rond spring. Klonk de gedachten van Raph. ‘Natuur mag je ook een ijsje, broertje.’
‘Dream stop er mee. Stop met mijn gedachten te lezen!’ riep Raphaël.
‘Roep het vooral harder dan heeft zeker iedereen het gehoord.’ zei ik tegen Raph.