Kokslepel~ Austin Hobbes 2 (arriemert)

"iIk moet gaan!" Austin kijkt gestresst terwijl hij dit roept. Hij schiet in zijn jas en wilt wegrennen totdat Coach travis hem tegenhoud. Austin stribbelt tegen maar beseft zich dat hij ( net als kyonakoenen) een paar centimetertjes te kort komt. "Tsja Austin... dat gaat hem niet worden vandaag." Zegt coach Travis. "M-maar meneer... i-ik moet e-echt gaan..." Austin struikel over zijn woorden. Het valt me op dat hij steeds naar de tijd kijkt. "Het is allemaal geregeld Austin. Je hoeft vandaag niet naar huis. oke?" Austin kijkt naar de grond. "Ja meneer. Snap ik meneer." Hij loopt terug en gaat zitten. Ik heb de opengesneden voetbal op mijn schoot. "Nou! Pak er dan iets uit!" Roept princess Nelly ongeduldig. Met lichte tegenzin pak ik er iets uit. Mijn vingers omsluiten iets wat hard is. Ik pak het eruit. Een lepel. Ik hou hem omhoog en zwaai ermee. "Wie?" Stilletjes staat Austin op. "Ik... denk ik." Nelly glimlacht. "Kom maar mee dan, het clubhuis in."

Licht geforceerd lopen we het clubhuis in. "Nouja daar zitten we dan he.." zegt Austin terwijl hij een beetje rondloopt. "He kijk dit nou!" Austin trekt een boek uit de kast en slaat hem open. "Foto's." Hij legt het boek op tafel en gaat naast me zitten. We kijken alle foto's en terwijl we dat doen schuiven we steeds dichter tegen elkaar aan. Dan slaat Austin zijn arm om mijn schouders. Ik bloos en leg mijn hoofd op zijn schouder. Zo blijven we even zitten. Dan komt Nelly binnen. Zo tortelduifjes, jullie kunnen komen. Nelly draait zich om en loopt terug. Ik moet lachen en Austin snapt niet waarom. Ik fluister: " Kijk eens naar nelly." Austin draait zich om en kijkt. Nelly heeft een hele groene plek in haar broek. "Nelly heb je op het bankje buiten zitten wachten?" Vraag ik. "Ja hoezo?" "Tsja... die was toevallig vandaag geverfd." Austin en ik komen niet meer bij en Nelly word helemaal rood. "Kom Austin we moeten maar eens terug. En dan staan we op.