Scar 14

Het laatste stuk van het vorige hoofdstuk:
‘Je bloedt,’ zeg ik zachtjes, ook al weet zij dat zelf natuurlijk ook.
Ze knikt stilletjes en net op dat moment komt er een zuster binnen. In een zeer norse bui begint ze tegen Paige te mopperen en die kijkt me wat versuft aan, alsof ze het niet helemaal begrijpt, versuft is door de medicijnen. De zuster schrijft wat dingen op, roept een dokter op, doet anderen... zusterdingen waar ik geen verstand van heb.
En dan word ik weggestuurd, maar ik wil niet weg, ik wil weten wat er gebeurd, of ze oké is, wil haar kunnen beschermen. Ik wil bij Paige zijn. En ik weet niet of dat wel zo goed is.