52. Beat. First. Last.

“Be or no?” – Helmet

RITA POV

En toen gingen we weer en we waren beste vriendinnen. We gingen staan en wilden net op stappen toen daar iemand stond het was Dries in de Rook.
“Heee meiden hoee ganna we dit nou weer op lossen?” en ik wilde iets zegen maar Wietske wa sme al voor we zei “houtoch op Dreis want je heb me ont voert en je hebt me koek gevoert en vieze thee en toen ging alles pas echt mis! Dus!” en we lachten Dries uit en toen gingen we op stappen om Schork te reden maar toen werd er nog eens georepen.
Waar gaan julie hene het’ was Dries weer en we rolden onze ogen en Nee hee Dries zoek je eier leven” echt he zei hik en we lachten en stapten weer op. “doe vorozichtig vant nu ben ik eigenlik oma riep Rita’s Moeder en we lachten en zwaiden zij weet ook niks van ons want samen zijn we gewoon de aller beste virnedinen dus ons kan niks gepeuren toch? Toch?
Wet stapten op.
“zozo wat een derrie’ riep een man die we in de rook zagen en zijn snor.
Hoe moet dat un?’ met wijde benen en wij snapten het dit moest de casuaris zijn dus we riepen “ja alles moet geblust maar eerst ligt er een man onder de grond en hij heet Schork en hij is onze pader! Weet u wat we moeten doen?”
En de camousaris knikite en hij wees naar iets achter de rook denken we.
‘ik ben verreverre heel durks met alle rook en de vuren ook nog en ieder een paneik maar er is wel een geheim tunel naar een kelder die daar zullen ze wel zijn zo is het ontworpen ooit dat als het instort je in die kelder komt. De tunnel begint daar en dan moet je kruipen met zaklampen want pas op want het kan een beetje vies zijn en raten maar julie zien er wel stoer uit zo met twee alsof jullie als vanaf het eerste begin” en we knikten en zeiden” aller eerste begin”
en hij lachte en wij knikten. Arminarm gingen we de rook uit opstappen.
Alles was bijna perfect.




ROI POV

Ik zoek die stome Ambre en wie haar almaal aardig vindt moet er ook aan want dit is allemaal veel te lang gegaan zo en ik heb grenzen! Maar dan kom ik de commasarisch teggen en hij zegd Roi we zoeken een nieuw hjuis voor al de gebroken zieken hier en ook nog hun polsen dus kunnen we mischien jou ouwde restorant daarvoor gebruiekn?”
Ik heb meteen een flaschbak.

Flaschbak

‘het is druk en we hebben allermaal bestellingne!” roept Schruk naar me maar ik ben al druk want de wok en zweet overal ik denk ook mijn oksels en mischein zelfs in mijn navel iel en dan komt Amberi de Kelder ook nog eens met een deinblad die ze laat vallen en ze zegt’ ik wil kusje dus ik ben nog bozer op haar want dat is ook een reden dat ik wegging toen ik zvanger was van Schruk!

Heden

Ik schut mijn hooft om weer bij de positoever te komen en dan knik ik.
“Fantasties!” roept de snor en hij gooit zijn armen indr luht en hij bent weg door de rook. Ik Snuif vant ik wil ie Amber te pakken krijgen en dan hoor ik opeens roeen “aBMeir! Bamebi! het is theo en ik wordt root en ik pak een stuk ziekenhuis want ik wil Amber slaan als ik haar zie…
Ho wort ik nu slecht? Misschien denk ik dan maar dan is dat maar zo want Amber is nog slechter dus het zal wel goed zitten.

SVAN POV ONDER DE GRONT

en ik zit hier maar want ik weet nik svan wat er boven almal gebeurt dus niet van de casuaris en ook niet van de twee mieden die ons willen redden Shcork weet het ook niet hij hinkt alen maar.
De matrozen zijn een voor een dood maar somigen leven nog maar niet lang meer want er is wienig lucht hier en ook geen licht en ook geen zee als er maar water was konden ze het veel langer over levne zo zijn ze getrent vor de orlog. Schork hinkt en knikt hij gaat voor me op zoek naar een water.
Ik zoek intussen en vind met men vingers een luik het is een dichte. Ik trek.
Hij gaat open! Ik knik naar mezelf en stop mijn hoofd er in. Het is volgens mij een tunel en achter me ik draai me om de matrozzen zijn nu alemaal dood van honger of bloed of zo dus het is alleen nog Schork en ik en mischien is er toch nog een of twee matrozen wakker ik kan het niet zo heel goed zien al ben ik een kelderking. Goed.
‘Svan kan je nou praten?” ik zeg nee maar met mijne ogen wan tik kan het niet. We klimmen de tuimel in het is koud en vies en ik en volgens mij hor ik ratten jakkes’ zegt een matroos die leeft dus nog en kruipt achter ons aan.
Ik hbe het ekster vies vant ik heb geen kleren aan maar Schork heeft geen beenn dus ik klaag niet.

SYLVIA POV

Ik ben nog steeds geen bewusterloos en ik denk dat ik nog in het park lig maar misschein brant alles wel om me heen… Als dat maar goed komt! Reac
tes?

Reiacties?