Josh and a guy in green..

Het was ochtend, hij was al uren wakker.
Hij zat achter z'n computer spelletjes te spelen en toen ging z'n wekker.
''Ha! Had ik je toch ff mooi beed! Ik moest jou bijna wekken in plaats van jij mij!'' zei hij tegen z'n wekker.
Normaal gesproken zou het eng zijn om tegen je wekker te praten, maar bij hem was bijna alles normaal.
Josh liep naar de badkamer, wastte zich, deed z'n kleding aan en deedt z'n haar goed.
Vervolgens liep hij zachtjes naar beneden en pakte een bakje cornflakes.
Hij voegde melk toe en at het snel op.
Hij wastte z'n bakje af, zette het terug en liep weer naar boven.
Hij keek op z'n wekker en glimlachte.
''Ik heb nog een uur joh, waag het niet om nog eens af te gaan. M'n ouders slapen en ik wil niet beneden zitten met ze.''
Hij liep nog even snel naar de badkamer, poetste z'n tanden en liep terug naar z'n kamer.
Opeens ging z'n wekker af, snel trok hij de stekker uit het stopcontact en luisterde.
Zijn ouders waren gelukkig niet wakker geworden en hij sloot z'n computer af.
Tijd om te gaan!

Hij sloop naar beneden, pakte z'n jas en tas en ging naar buiten.
Het was half 7 's ochtends en nog lang geen tijd voor school.
Hij pakte z'n fiets en reedt weg.

Na 10 minuten fietsen kwam hij aan waar hij moest zijn.
Hij gooide een steentje tegen het raam en het raam ging rustig open.
Uit het raam hing Robbie nog half slapend.
''Kom je?? Ik ben al klaar!'' riep josh zacht.
''Ja tuurlijk, wacht ff! Kmot me nog aanklede!''
Na 6 minuten gooide robbie een tas uit het raam en klom naar beneden.
Eenmaal beneden draaide hij zich om en merkte dat ze hetzelfde vest aanhadden.
''Waarom doe je me na?'' vroeg robbie heel droog.
''Tsss, ik jou na? Jij mij zul je bedoelen! Ik was als eerste wakker grapjas!'' lachte josh.
Samen reden ze weg. Bij een soort kasteel stopte ze. Daar hadden ze de hele zomer gezeten toen ze zich verveelde.
Robbie was nieuw dit jaar op school.
Hij was zenuwachtig en Josh ging hem alvast de dag door helpen met tips.

''Wat als ze me pestten? Wat moet ik dan?'' zei robbie bang.
''Gewoon rustig blijven man! Het komt allemaal wel goed! Gewoon jezelf zijn..'' antwoorde Josh.

Een uur later stapten ze weer op hun fietsen en reden naar school.
Robbie was nog steeds zenuwachtig, maar na een halfuur in de les gezeten te hebben ging het wel oké.
Hij voelde zich rustig en was de kalmte zelf.
Dit kon toch best wel een leuk jaar worden.

De dag gingen voorbij, ze waren eindelijk uit en gingen naar het bos.
Daar aangekomen gingen ze napraten over hoe de dag was gegaan.