OO2.

Ik stapte met tegen zin uit de auto en stond direct in een plas modder. 'godverdomme' zuchtte ik. Ik keek om me heen en eigenlijk alles wat ik zag behoorde onder de categorie: Viezigheid. 'Please ik heb me lesje geleerd, mag ik weer mee terug?' zei ik. Ik keek mijn moeder poeslief aan en hield de autodeur stevig vast. 'Nee Heiley, je blijft hier' zei mijn moeder. Mijn moeder en Peter liepen naar de kofferbak en begonnen met het uitladen van mijn koffers. 'Heileybeer' zei ik mannen stem. Ik draaide me om en keek mijn vader na 12 jaar weer in de ogen aan. 'pap' zei ik. Mijn vader liep naar me toe en gaf me een stevige omhelzing. Na een paar tellen duwde ik hem van me af en keek ik naar mijn dure blauwe Chanel jurk. 'Pap, kijk wat je hebt gedaan' zei ik boos. Ik probeerde de viezigheid weg te wrijven en liep een paar stappen vooruit. 'Zijn die 5 koffers van jou?' zegt mijn vader verbaasd. 'Ja Renee, ik heb een diva opgevoed' zucht mijn moeder. 'Dat is ook de reden dat ze naar jou te komt Renee' zegt Peter. Renee knikt en pakt in iedere hand een koffer. 'Ik begin vast met alles naar binnen brengen' zegt Renee. 'Ik help je wel even' ook mijn stiefvader pakt in elke hand een koffer en loopt met Renee mee. 'Heiley pak jij de laatste koffer?' zegt mijn moeder. Ik zucht en schud mijn hoofd. 'Als jij die draagt pak ik mijn handbagage wel' Ik pak vals het mini koffertje op en loop voorzichtig richting het huis. Ik hoor mijn moeder zuchtte en de kofferbak sluiten. Eenmaal binnen viel mijn mond open. Hoe kun je zo leven. Thuis was ik letterlijk het beste van het beste gewend, en tot mijn grootste schrik zag ik hier precies helemaal niks op het gebied van luxe. Mijn moeder liep me voorbij en trok de zware koffer mee naar boven. 'Heiley, kom je naar je kamer kijken?' riep Renee. Met tegenzin liep ik naar boven en mijn vader opende vol trots mijn slaapkamer deur. 'Ik heb er hard aan gewerkt afgelopen jaar omdat ik hoopte dat je me deze zomer kwam opzoeken' hij keek me lief aan en wachtte eigenlijk op een reactie. 'Maar nu kom je hier wonen dus dat is nog beter' zei hij met een glimlach. 'het is oke' zei ik. 'Heiley doe niet zo onbeschoft' zei mijn moeder. Ik draaide me om en bekeek haar. 'Je kun beter gaan, je wil toch van me af' ik keek haar vals aan en gaf Peter een knipoog. 'toedels' zei ik. Ik liep langs mijn ouders af naar beneden en verliet de voordeur. Eens kijken wat hier allemaal rond loopt. Ik liep richting de paardenstallen en kneep mijn neus dicht. 'Jeetje wat een lucht' ik hoorde een paard hinniken en draaide me om. Het was een prachtig bruin paard met lieve ogen. 'He daar' zei ik tegen het paard. Ik was opzoek naar een naambordje maar kon het zo snel niet vinden. Het enigste wat er op de deur stond was, pas op gevaarlijk. 'Je lijkt naar mijn mening niet gevaarlijk' Ik liep naar de stal toe en legde mijn hand voorzichtig op de neus van het paard. 'Pas op' hoorde ik een jongen roepen. Van schrik steigerde het paard waardoor ik viel. 'rot beest' zuchtte ik. De jongen liep naar me toe en gaf me een hand. 'Ik help je wel' zei hij. De jongen trok me overeind en keek me verbaasd aan. 'Kun je soms niet lezen?' grinnikte hij. 'Doe is even normaal, het paard schrok gewoon van jou idioten stem' zei ik aanvallend. 'Hoho pittige tante' zei hij. Ik ben Daan' zei Daan. Ik keek naar zijn hand en vervolgens draaide ik me weer om naar het paard. 'Hoe heet het paard?' zei ik. 'Hallo Daan, mijn naam is ' zei Daan. 'Heiley' zei ik zonder naar hem te kijken. 'Wat komt zo'n opgetutte tante zoals jij hier doen?' vroeg Daan. 'Ik vroeg je wat' kaats ik terug. 'Hope' zei Daan. Die naam doet me ergens aan denken. Ik keek Hope aan en bekeek haar goed. 'Ahhh daarom kwam je me zo bekend voor' grinnikte ik. Ik liep voorzichtig op mijn hakken terug naar de stal. Daan trok aan mijn arm en keek me fel aan. 'Niet meer doen' zei hij. 'Dit is mijn paard idioot' ik trok mijn arm los en keek hem fel aan. 'Wat? ik verzorg alle paarden?' zegt Daan verward. Ik hoorde voetstappen en keek naar mijn vader. 'Daan, dit is mijn dochter Heiley' zei Renee. 'Ja we hebben elkaar al ontmoet' zei Daan. Renee knikte en keek naar Hope die vooraan bij de stalling stond. 'Wil je een ritje maken Heiley?' vroeg Renee. Ik schudde me hoofd. 'Ik vind paarden vies' zei ik. Daan begon te lachen en schudde zijn hoofd. 'wat nou' zei ik. 'Al zou je het willen, Hope laat niemand op haar rug' zei Daan. Ik haalde mijn schouders op 'groot gelijk heeft ze' ik liep Daan voorbij terug naar het huis.