Hoofdstuk drie

Vele verschillende dingen zijn gebeurd de afgelopen decennia. Sommige invloeden hiervan zijn onlogisch, pijnlijk of verwarrend maar er is ook goeds uit voortgekomen. Wij, mensen, hebben onze eigen ruiten ingegooid en de natuur heeft een beschermende mantel over zichzelf heen getrokken. Zij probeert ons uit te roeien door middel van aardbevingen, vulkaanuitbarstingen, tsunami’s, orkanen en noem het allemaal maar op. Volgens de voorspellingen, zal zij niet rusten voordat wij uit haar vizier zullen verdwijnen. Het positieve aan deze onheilspellende situatie is dat de mensheid eindelijk zijn handen ineengeslagen heeft. Oorlogen zijn taboe en alle individuele machten zijn verdwenen sinds het besef gekomen is dat er een nieuwe, sterkere vijand op het toneel is verschenen.

Lilias is naar het onderzoekscentrum gekomen om mee te doen aan het speciale, misschien wel levensreddende programma dat de overheid heeft ontwikkeld. Ze heeft haar moeder beloofd, vlak voordat ze overleed om mee te doen aan het programma. De technologieën zijn de laatste jaren zo vooruitstrevend geweest dat er een mogelijkheid is om te ontsnappen aan de gruwelen van deze aarde. Een lange tijd geleden, nog lang voor de geboorte van Lilias, is er een planeet ontdekt die ontzettend veel op de aarde lijkt zoals wij haar kennen. Het enige probleem is dat deze planeet genaamd Kepler-452 b, zo’n 1400 lichtjaren verwijderd is van onze aarde.

Omdat de mensheid nu samenspant tegen Moedernatuur, hebben zij al hun wijsheden en kracht gedeeld zodat er een manier zou ontstaan om te vluchten naar deze nieuwe, bewoonbare planeet. Helaas heeft het splinternieuwe, hightech voertuig maar voldoende ruimte voor een beperkt aantal passagiers en deze moeten met veel zorg geselecteerd worden. De mensen die deze verdoemde wereld leiden hebben een systeem ontwikkeld waarbij alleen de beste honderd mensen gekozen worden om een nieuw leven op te bouwen op de planeet Kepler-452 b. De natuur blijkt zo hard te vechten, het is een race tegen de klok. Er is net voldoende tijd geweest om één voertuig te bouwen en de mensen mogen van geluk spreken dat het überhaupt is gelukt.