-32-

"Vittoria...... Vittoria!!!"
Het klonk erg ver weg en vaag. Ze tilde een oog open, maar trok die meteen weer dicht. Het was scherp. Ze bewoog wat en tilde haar oog weer wat open. Het licht was erg fel en ze kreunde wat.
Ze lag op iets zachts, maar ze wist niet wat. Het maakte nu ook niet veel uit, haar hoofd bonkte erg en het licht was veel te fel. Ze deed haar oog weer dicht en legde haar hand op haar voorhoofd. Dat was een stuk fijner zo.

"Vittoria... Ik ben het, Luca..... Gaat het weer een beetje? Hoe voel je je?" zei een bekende stem zachtjes. Ze kon de stem even geen plekje geven. Iemand pakte haar linkerhand zachtjes vast en kneep erin. De hand was aangenaam warm. Ze rilde even, het was koud. Ze opende haar ogen weer en tilde haar hoofd op om de persoon te zien.
Het was Luca. Zijn gezicht vertelde haar veel; hij was erg bezorgd. Ze probeerde zich recht te zetten, maar handen waren net spaghettisliertjes. Duf ging ze weer liggen, terwijl ze Luca niet uit het oog verloor.
Hij kneep even bemoedigend in haar hand en stond op, om vervolgens weg te gaan. Even later kwam hij terug met een beker thee in zijn handen. "Hier, dat zal je vast wel goed doen." Hij knielde naast haar neer en zette de thee naast hem neer op de grond. Hij hielp haar voorzichtig omhoog en gaf daarna de thee aan Vittoria.
Ze klemde haar vingers om de beker heen, het was geen onaangenaam gevoel. Ze lag op een bank zag ze. Vittoria nam een slok thee, maar natuurlijk was de thee weer te heet. Ze had haar tong weer verbrand. Dat kon er ook nog bij. Ze herinnerde zich nog wat vaag... Ze had Elodie aan de telefoon en het ging over de column. Ze voelde meteen al stress en haar handen begonnen erg te trillen. Luca ging naast haar zitten en nam de beker van haar over. Terwijl hij de beker weg zette hield hij Vittoria goed in de gaten. Ze rilde van de koud en sloeg haar handen om haar lichaam. Ze voelde zich zo moe dat ze onderuit zakte en haar ogen weer dicht deed. Even later, na een minuut stilte, hoorde ze een rits open gaan en daarna weer dicht. Het plekje naast haar op de bank deukte wat in en ze rook de lekkerste mannen parfum die ze ooit had geroken. Ze voelde hoe haar rug en hoofd werden ondersteund en hoe er stof over haar heen werd geslagen. Het voelde daarna al snel wat warmer.
De hoofdpijn was nog niet weg en ze voelde zich slap. Luca ondersteunde haar rug en legde haar hoofd op een kussen. Ze opende haar ogen weer en toen ze gewend was aan het licht glimlachte ze even heel klein. "Hey.... Wat is er gebeurd?"

Luca kon zijn ogen niet van haar af houden. Zelfs nu keek hij niet weg, hij was er gewoon nog. Hij zorgde voor haar, dit was wat ze nodig had. Iemand die voor haar zorgde en haar kon knuffelen. Dat Luca en zij dat nooit hadden gedaan deerde haar niet. Luca was lief en kon voor haar zorgen. Oh, wat wilde ze toch graag dat iemand haar nu een knuffel gaf. Ze voelde zich eenzaam en zo gestrest.
Het kwam eruit, net zoals Lava.

De druk was zo hoog, dat het eruit kwam. Net zoals Lava. Maar dit was geen vuur, het waren tranen.
Eerst kwamen er twee, en maakte 'drip-drup' op haar broek. En toen kwamen er meerdere, het kwam er allemaal uit. Luca zei niks. Hij suste haar niet.

Hij was geduldig, hield haar hand vast en gaf haar op een gegeven moment een warme knuffel.