Proloog

Dit ‘verhaal’ is een soort therapie voor me. Ik ben een meisje van 20, al een aantal jaren depressief en op zoek naar een manier om ermee om te gaan. Ik probeer elke week (of toch elke keer er iets speciaals gebeurd dat van mijn hart moet) een hoofdstuk te schrijven en dit te posten. Dit om mijn gedachten van me af te kunnen schrijven en een manier te vinden met de verschillende situaties om te gaan. Ik waarschuw nu al; de hoofdstukken kunnen heel positief zijn de ene week en de andere week heel donker en negatief zijn, een beetje zoals mijn humeur.

Ik gebruik voor deze verhalen wel andere namen voor de personen, kwestie van hun privacy te respecteren. Ikzelf ben Emma, een meisje van 20 uit het leuke België. Ik studeer marketing multimedia aan UCLL te Leuven en zit in mijn laatste jaar. Ik ben een vrolijk meisje dat houdt van voetbal, sporten, uitgaan, muziek, seks en geniet van de kleine dingen in het leven. Op school doe ik het niet slecht, ik haal voldoende punten, maar heb ook de nodige herexamens. Mijn leven in het algemeen gaat iets minder goed, maar dat zal in de inleiding en de eerste hoofdstukken veel duidelijker worden.

Ik begin dit verhaal te schrijven de dag van mijn laatste examen, 26 januari 2018. De bedoeling is echt dat dit een verhaal is voor mezelf, waar ik mijn gedachten kan neerpennen en de situaties van een ander perspectief kan bekijken. Ik hoop hiermee ook andere mensen te bereiken die dezelfde mentale ziekte hebben als ik en zich kunnen vinden in het verhaal. Deze mensen zijn steeds welkom voor een babbel en mogen me gerust contacteren. Tips voor het schrijven of beslissingen die ik in het leven moet nemen, zijn ook steeds welkom! Negatieve reacties daarentegen zijn uit den boze.

Graag wil ik ook even meegeven dat dit verhaal geschreven wordt uit mijn perspectief en hoe ik alles ervaar. Hoe de andere personen in mijn verhaal deze situaties ervaren, kan ik natuurlijk niet weten.