Hoofdstuk 2 Nova

Nova leunde nonchalant tegen de muur van de bakkerij aan. Ze wou niet dat mensen haar zouden zien als een wees, ook al was ze dat wel. Vanaf de overkant keken Zwarte Veer en Schichtige Kat haar aan. Ze vonden het nogal vreemd dat ze het meisje niet kenden, terwijl ze iedereen op straat kenden die geen huis hadden en ontsnapt waren uit het weeshuis. Achter hen verscheen Moedig Hert. Hij kwam slenterend naar Nova toe. ‘Hey, hoe heet jij? Ik heet Sebastiaan, maar mijn vrienden noemen me Moedig Hert.’ ‘Ik heet Nova’. ‘Ben je een wees, Nova?’ Nova twijfelde even of ze de waarheid moest spreken, maar besloot toch dat eerlijkheid het best was. ‘Ja.’ ‘Welkom bij de groep, Nova! Ik ben ook een wees en al m’n vrienden ook. We helpen elkaar om te blijven leven en te overleven’, zei Moedig Hert. ‘Als je wilt, mag je vast ook bij de groep.’ Nova en Moedig Hert gingen naar Zwarte Veer en Schichtige Kat, en zochten daarna de rest van de groep bij elkaar waar Moedig Hert het over had gehad. Moedig Hert stelde Nova voor. De rest van de jongens bekeken haar aandachtig. Zal ze wel nuttig zijn met overleven? Maar toen Nova begon te spreken, ebden al hun twijfels weg. ‘Nou, ik ben dus Nova en ik ben ontsnapt uit het weeshuis. Ik weet niet hoe jullie proberen te overleven, maar ik wil graag helpen. Zeg maar wat het doel is. Misschien hebben sommigen zo hun twijfels over me, maar ik hoop dat die personen er snel achter komen dat ze zich hebben vergist.’ De anderen van de groep stelden zich allemaal voor. Nova kwam er achter dat de jongens elkaar nooit bij hun normale namen aanspraken, maar met hun bijnamen. ‘Goed’, nam de leider van de groep, Snelle Krijger, het woord. ‘De aankomende dagen zullen we kijken of Nova in de groep past en een passende bijnaam voor haar bedenken. Het eerste wat gedaan moest worden die dag was aan brood komen. Nova bood aan om wat broden te gaan halen bij de bakker. Bij de bakker aangekomen haalde ze diep adem en ging ze naar binnen.

De bakker was een aardige man en bekeek haar aandachtig. Nova vertelde wat ze graag wou, namelijk 15 oude broden. Desnoods zou ze ze zelf bakken. Maar dat hoefde niet van de bakker. Hij gaf haar 15 oude broden mee. De andere jongens van de groep stonden versteld van haar succes en beten gretig in het brood. Het volgende wat op het programma stond was water regelen. Dat was niet zo moeilijk. De groep ging rond het dichts bij zijnde meertje zitten en zeefde het water zo goed mogelijk, zodat ze het konden drinken. Het laatste wat gedaan moest worden was een test. De groep ging een parcours uitzetten met hindernissen wat Nova moest halen. 1,5 uur later begon Nova aan het parcours. Het begon makkelijk maar werd steeds moeilijker. Toch ging Nova het parcours zonder veel moeite over. Tot het eind. Aan het eind stonden Snelle Krijger, Moedig Hert, Zwarte Veer en Schichtige Kat op haar te wachten. Ze gingen in formatie staan. Het doel was dat Nova ongeschonden over de eindstreep ging. Ze rende langs Schichtige Kat, ontweek Zwarte Veer, maakte een salto en kwam langs Moedig Hert door hem te verrassen met een keiharde links- rechts-combinatie. Toen kwam Snelle Krijger. Hij werd niet voor niets zo genoemd, want hij was de snelste van alle jongens. Toch kwam Nova langs hem door een schijnbeweging, een links- rechts- combinatie en een tackel. Ze stoof over de eindstreep. Iedereen was verrast door haar daverende succes. Snelle Krijger en Moedig Hert kwamen naar Nova toe. ‘Goed gedaan Nova! Ik had niet verwacht dat je zo’n goede links- rechts- combinatie zou kunnen toepassen. Misschien een idee om verder uit te breiden met duels? Voor vandaag staat verder niets op het programma, dus doe waar je zin in hebt en wordt niet gepakt. Dat zou zonde zijn van je talenten.’ Snelle Krijger ging weer weg. Moedig Hert kwam naast Nova lopen. ‘Goed gedaan hoor! Wat ga je nu doen?’ ‘Ik weet niet, ik zie wel’. De dagen vlogen voorbij en Nova begon steeds meer haar plekje te vinden in de groep jongens. Op een maandagochtend kwam Snelle Krijger naar haar toe. ‘Nova! Sorry dat ik je lastig val, maar heb jij verstand van EHBO? Er is iets met Moedig Hert. En over je eigen bijnaam hebben we het daarna wel. Kom snel!’ Nova en Snelle Krijger renden naar Moedig Hert, waar de rest van de groep ook aanwezig was. Het zag er niet naar uit dat ook maar iemand een klein beetje verstand had van EHBO. Nova liep naar Moedig Hert toe. Ze wist niet veel van EHBO, maar wel genoeg om dit op te lossen. ‘Hartstilstand. Je kunt er weinig tegen doen op dit moment. Daarvoor moet je ziekenhuisapparatuur hebben, die we niet hebben. Zoals het er nu uit ziet, gaat hij dood!’ De anderen waren geschokt. Snelle Krijger nam het woord. ‘Vaarwel, Moedig Hert. We zullen je nooit vergeten. Rust zacht.’ Schichtige Kat en Zwarte Veer begraafden Moedig Hert. Snelle Krijger nam het woord. ‘We hebben een enorm verlies geleden, maar moeten er het beste van maken. Nu we toch bij elkaar zijn, wordt het misschien tijd voor een nieuw ‘officieel’ lid van de groep. Dan heb ik het natuurlijk over Nova.’ Er werd bedenkelijk gekeken. Iedereen bedacht een passende bijnaam voor Nova. Intussen stond Nova geduldig te wachten. Er werd gestemd op de bijnamen en de stemmen werden geteld. De stemmenteller nam het woord en riep Nova’s nieuwe bijnaam: Dappere Wolf. Nova hoorde nu echt bij de groep.