Hoofdstuk 1 Nova, Alex, Matthew en Jens

Ver weg, in Famagusta, Cyprus, staat een weeshuis. In dat weeshuis leven verschillende wezen. Op een dag zaten er 4 wezen bij elkaar op een kamer. Ze voerden iets in hun schild, maar wat???

‘Jens!!! Kom, ik wil even wat met je bespreken.’ De stem van Nova schalde door de ruimte. Alle wezen in de ruimte keken verschrikt op van waar ze mee bezig waren en richtten hun aandacht daarna weer op iets anders. Jens kwam door de ruimte aangeslingerd. Nova begroette hem. ‘Jens, zou jij Matthew willen halen? Maar schiet wel op, Alex wacht op ons!’ Nova slaakte een zucht. Het was niet altijd makkelijk met 3 broers. Maar ze was er aan gewend geraakt. Ze ging naar de kamer die ze met Alex, Jens en Matthew deelde. Het waren haast geen kamers te noemen, omdat de directeur van het weeshuis eigenlijk geen aandacht besteedde aan de wezen. Alex zat al op haar te wachten. ‘Hoi zus, heb je Jens en Matthew hierheen gestuurd? We hebben zaken te bespreken!’ Die Alex. Hij deed altijd alsof hij de oudste en volwassen was. ‘Hoi Alex! Jens en Matthew komen als het goed is zo hierheen.’ Alex was haar tweelingbroer en was net als zij (als het nodig was) erg serieus. Maar grapjes waren soms ook nodig. De deur vloog open en Matthew en Jens renden naar binnen. ‘Sorry dat we laat zijn Nova, maar Matthew wou niet komen.’ ‘Geeft niet.’ Ze gingen rond een tafeltje zitten. Op de tafel lag een kaart van het weeshuis, waar met stift routes op getekend waren. ‘Kijk’, nam Alex het woord. ‘De zwarte route is die van mij. Ik ga als eerst. Dan komt Nova, de paarse route, en dan Matthew, de groene route is van jou trouwens. Daarna helpen we met z’n allen Jens, die met de blauwe route is aangegeven. Gisteren heb ik onze acties al besproken. Begrijpen jullie je eigen taak???’ Er klonk instemmend gemompel. ‘Goed, dan kunnen jullie nu weg. En zorg ervoor dat we vandaag vroeg naar bed gaan, niet vergeten he???’ Jens verliet als eerst de kamer. Daarna vertrok Matthew. Alex verliet de ruimte als derde. Nova keek de kamer rond. Echt missen zou ze het niet, maar het was wel een enorme uitdaging om te ontsnappen. Zelfs voor kinderen van 15, 14, en 13 jaar. Juist voor die kinderen. Ze begon haar weinige bezittingen in te pakken. Vanavond was de avond. Dan zou het gebeuren. Ze haalde diep adem en ging naar beneden.

Die avond ging Alex als eerst naar boven, met de smoes dat hij graag wou slapen. De andere leden van de familie Xhofleer wisten wel beter. Alex zou z’n plek in het ontsnappingsplan nu innemen. Nova begon nu een excuus te bedenken om ook naar boven te gaan. Net op dat moment kreeg ze een kopje met een zurige, stroperige inhoud. Perfect! Ze stootte het kopje om en racete naar boven. Ze ging naar de zolder en daarna naar het dak. Daar zag ze Alex. Ze stak haar duim op en Alex begon verder naar beneden te kruipen. 5 minuten later zag Nova haar 14 jarige broertje op het dak verschijnen. Het was Matthew. Hij stak z’n duim op. Het teken. Nova begon via de regenpijp naar beneden te klimmen. Halverwege stopte ze. Toen ze Matthew de regenpijp zag betreden, wat betekende dat Jens op het dak was, klom ze verder naar beneden. Daar werd ze opgewacht door Alex. Nu was het simpel; ze moesten wachten op hun broertjes en dan moesten ze door de tuin de straat op. Intussen was Matthew beneden. Jens was ongeveer halverwege. Ze wachtten nog op Jens en gingen toen naar het 2e deel van het plan. Nu ging Matthew eerst. Hij sloop door de tuin en was op straat. Er klonk zacht gerrammel. Wat was er gebeurd??? Er was weinig tijd om er over na te denken. Nova begon aan haar route door de grote tuin. Ze kwam ongeveer 50 meter rechts van Matthew uit. Ze besloot te gaan kijken of het goed ging met hem. Op de plek aangekomen waar Matthew hoorde te staan lag alleen een klein briefje. Nova pakte het op en las:

Nova, kijk uit. Elke 7 minuten loopt hier een agent rond. Ik botste tegen hem op. Laat je niet pakken en maak je geen zorgen om mij, ik red het wel, ook al ben ik op weg naar de gevangenis. Kom me a.u.b. niet opzoeken, het is te gevaarlijk!

Shit! Nova vloekte binnensmonds. Het halve plan viel hiermee in duigen. Net toen Alex Nova had bereikt, ging het licht in de tuin van het weeshuis aan. Jens!!! Ze konden niets voor hem doen. De ontsnapping was maar half geslaagd. Ze besloten snel weg te wezen, uit de buurt van het weeshuis. Ze waren aan de rand van de stad toen er nog een licht aanging. Alex stond in het volle licht. Een oud, mollig vrouwtje kwam naar buiten. ‘Arme schat, je bent helemaal doorweekt! Kom maar snel naar binnen. Waar zijn je ouders? Heb je die niet? Nou kom maar hoor! Bij ons ben je welkom. En zo kwam het dat Nova, Alex, Matthew en Jens gescheiden waren. Wat ooit een geweldig idee leek, had niet zo uitgepakt als gedacht.