1. Secrets and Lies: the beginning

Ze stonden daar, over mij heen kijkend, mijn moeder. Mijn mooie, lange, blonde moeder en mijn vader.
Mijn donkerharige, emotieloze vader. De twee mensen die ik mijn hele leven zou moeten vertrouwen en een van hen, wou mij niet.
Het dekentje dat om mij heen geslagen was weerhoude mij. Ik wou mijn armen uitstrekken ik wou dat mijn vader me vast zou houden.
Ik weet niet waarom hij dat niet wou.
"Ze heeft jou ogen.. en jou haar." Fluisterde mijn moeder. Haar ogen waren gericht op mij. Bezorgd, maar vol hoop.
"Ze zou niks van mij moeten hebben, dit was een grote fout."
"Ik neem aan dat je dan wil dat ik haar opvoed."
"Ze zal een beter leven hebben met jou." Waarom wou mijn vader me niet? Ik heb hem nodig, ik wil hem kennen.
Ik wil een vader in mijn leven, alle kinderen hebben een vader nodig, een persoon die hun met alles helpt.
"Maar ze zou haar vader willen kennen, zou ze je dan nooit te zien krijgen?" Vroeg mijn moeder, overspoeld met verdriet.
"Jawel, ik zou graag willen dat ze naar Hogwarts gaat als ze 11 is geworden. Beauxbatons zou haar niet de dingen leren die ze moet weren en nu is het te gevaarlijk voor haar om mij te kennen."
Wat bedoeld hij? Dat hij te gevaarlijk is? Hij kan me niet zomaar achterlaten..
"Weet je het zeker?" Vroeg moeder en vader knikte.
"Ik moet gaan. Mensen beginnen zich aftevragen waar ik ben." Antwoordde vader.
"Natuurlijk." Moeder drooogde haar tranen. Ze kon haar verdriet niet verbergen maar de blik in haar ogen liet mij zien dat het een goede beslissing was.
"Dag, Apolline."
"Dag, Serverus."
Vader wou weglopen maar moeder pakte zijn arm.
"Wacht, welke achter naam neemt ze die van jou of die van mij."
"DIe van mij, maar bij jou thuis en rond je echtgenoot die van jou."
Vader keek mij nog een keer aan en ik wist niet of het goed of slecht was
"We zullen elkaar weer zien als je ouder bent, dat beloof ik. Dag, Isabelle."
En toen verdwijnselde hij, mijn vader, Serverus Sneep.