C H A P T E R x T E N

C H A P T E R x T E N

‘Alice? Mag ik binnen komen?’ Daar stond hij in de deurpost. ‘Ik ga mezelf haten voor dit.’ Hij kwam verder en ging bij mij op het bed zitten. Ik legde snel mijn boek onder het bed zodat hij het niet zal opmerken. ‘Voor wat ga je jezelf haten Tom?’ Hij keek mij recht in mijn ogen aan en duwde mij voorzichtig naar achteren. ‘Tom, doe geen dingen waar je spijt van krijgt. Je gaat weg.’ Hij legde zijn wijsvinger op mijn lippen. Zijn ondeugende glimlach verscheen en hij legde zijn hand op mijn heup. Langzaam schoof hij mijn shirtje omhoog en legde zijn hand op mijn naakte huid. Met passie drukte hij zijn zachte lippen op die van mij, ik gaf mij over aan hem. Zijn tong gleed mijn mond binnen en ik wist niet waar ik het moest zoeken, was dit wat ik wilde?

Nadat we elkaar los lieten besloten we te gaan slapen. Niet veel later schoot de deur open. Daar stond Bill naast Christina. Tom stond op en liep achter Bill aan, zachtjes hoorde ik ze praten. Ik besloot maar te gaan slapen, ik draaide mij om en sloot mijn ogen. Het duurde niet lang voordat ik zijn warme lichaam tegen dat van mij aanvoelde.

‘Sorry, Alice. Het was niet de bedoeling.’ Vragend keek ik hem aan. ‘Tom, je jaagt al mijn vriendinnen weg.’ Ik wilde ook graag met hem omgaan, maar ik had ook mijn vriendinnen van school. ‘Je wekt echt geen interesse door aan al mijn vriendinnen te vragen of ze met je willen slapen.’ Met een opgetrokken wenkbrauw keek hij mij aan. ‘Gelukkig heb ik jou. Kun jij niet gewoon met mij slapen?’ Ik schoot in de lach. ‘Je weet wel wat je nu zegt?’ Als 16 jarig meisje had ik nog geen behoefte aan deze dingen, Tom blijkbaar wel. ‘Maar wij blijven toch altijd samen, dus dan maakt het niet uit.’

De volgende morgen voelde ik twee armen om mij heen, hij trok zich dichter tegen mij aan. Dit was misschien wel de laatste ochtend dat wij er zo bij zouden liggen. Ik draaide mij om met mijn gezicht richting zijn lichaam. Hij kuste mijn voorhoofd en hoorde hem gapen. Ik voelde hem draaien. Ik keek hem recht in zijn ogen aan. ‘Hé, je prikt.’ Zijn baard kriebelde tegen mijn neus aan. ‘Wat gaan we vandaag doen, morgen ga je weg.’ Ik begon nu wel te beseffen dat ik nog een aantal uren samen met hem had en dat ik wat afstand moest gaan nemen. Hierna is het klaar, het is gedaan. ‘Morgen gaan we in de ochtend weg, jij moet toch werken.’ Ik was helemaal vergeten dat ik moest werken. Dat betekende dat we nog minder als een dag samen hadden. ‘Vanuit jou gaan we door naar onze moeder en woensdag vertrekken we voor tour.’ Ik knikte. Het werd nu wel tijd om keuzes te maken. Ik kon de makkelijke keuze maken door mijn gevoel te verstoppen of doorgaan met wat dit is en over een dag mijn gevoel stoppen.

‘Alice vind je deze mooi?’ We stonden midden in de stad om een kerstboom te kopen. We kozen een middelmaat uit en legde deze in de auto. Al snel waren we weer bij mij thuis en Tom zette de boom op zijn plek. ‘Nu nog de verlichting vinden..’ Ik liep naar boven en al snel kwam hij achter mij aan. Ik bukte om de spullen te pakken en al snel voelde ik zijn handen op mijn heupen. Ik draaide mij om en hij drukte mij voorzichtig tegen de muur. ‘Tom. Lampjes.’ Quasi boos keek ik hem aan. ‘Ik weet dat jij dit ook wilt.’ Hij drukte zijn lippen net onder mijn oor. Ik moest hier tegen vechten, ik moest hem loslaten. Ik draaide mij weer om en verloste mezelf uit zijn greep. ‘Niet doen Tom, word het allemaal moeilijker van.’ Ik hoorde hem achter mij zuchten.

‘Jongens, waar zijn jullie?’ Ik hoorde de stem van Andreas beneden. ‘Shit, dat is waar. Hij heeft de sleutel.’ Tom liet mij los en legde zijn wijsvinger op mijn lippen. ‘Sst.’ Vragend keek ik hem. ‘Kom op Alice, het is onze laatste dag.’ Ik knikte en na een paar minuten hoorde ik de deur alweer dichtslaan. ‘Tom, nu we toch alleen zijn.’ Ik zag hoe hij zijn wenkbrauw optrok, wat er om ging in zijn gedachten ging zeker niet gebeuren. ‘Kun je mij eerlijk vertellen waarom je de vorige keer met tour niets meer hebt laten weten?’ Hij keek weg. ‘Eerlijk, wat zal het verschil zijn met de tour die er nu aan komt?’ Geïrriteerd keek hij mij aan. ‘Vanwaar al deze vragen?’

Zuchtend liep ik weg. Ik had mijn keuze gemaakt, beter om het nu los te laten als wanneer ze vertrekken. Het duurde een paar minuten voordat ik hem van de trap af hoorde stormen. ‘Misschien is het beter als ik mijn spullen nu pak en vertrek. Maakt het allemaal makkelijker. Voor iedereen.’ Ik gaf hem een flinke duw, maar hij bleef staan. ‘Nee. Gewoon niet.’ Vragend keek hij mij aan.
‘Tom ik wil gewoon twee simpele antwoorden.’ ‘En die kan ik jou niet geven.’ Teleurgesteld keek ik naar voren. ‘Ik ben echt teleurgesteld in je. Dat is alles wat ik kan zeggen.’ Ik draaide mij om en liep naar buiten. ‘Verdomme!’ Ik had mijn sigaretten nog binnen liggen. Ik liep rustig naar binnen en Tom was al verdwenen. Ik pakte mijn sigaretten en ging maar in de voortuin staan en stak er één op.

De uren verstreken en rond de avond kwamen Bill en Christina aanlopen. ‘Waar is Tom?’ Ik draaide met mijn ogen. ‘Ik heb werkelijk geen idee.’ ‘Wat is er gebeurd?’ Vroeg Christina. In het kort legde ik uit hoe het zat. Hoe hij niet op mijn vragen wilt antwoorden en ik zeker weet dat hij volgende week, nou eigenlijk vanaf nu al geheel verdwenen is. ‘Maak je niet druk, Tom kennende komt hij vanavond gewoon weer terug. Even stoom afblazen.’ Bill kent hem het beste, dus daar ga ik maar vanuit. Ook al ben ik er nog niet geheel uit of ik het wel fijn dat hij terug komt.