C H A P T E R x S E V E N

C H A P T E R x S E V E N

De volgende dag liep rond in mijn pyjama en zong vrolijk liedjes. Iedereen was verdwenen en ik liet het maar zo. ‘Wij zijn ijs halen, Chris.’ Ze zullen zo wel terug zijn. Een aantal minuten later ging de bel en ik opende de deur. ‘Jij durft mij de hele dag te negeren? Ik zou je leren trut!’ Ik werd tegen de muur aan het einde van de gang gedrukt en mijn fotolijstje viel naar beneden. Alles lag onder de glasscherven. ‘R-r-ryan.’ Bang keek ik uit mijn ogen en hij smeet de deur dicht. ‘Wat dacht je? Tom beschermt mij wel? Nou meisje, dit keer niet.’ Vragend keek ik hem aan. ‘Wat heeft Tom gedaan?’ Hij kwam dichtbij en sloeg mij in mijn gezicht en ik viel op de grond. Mijn handen lagen vol met bloed door glasscherven. ‘Hij zei dat jullie samen zijn, hij is jouw vriend.’ Glimlachend keek ik hem aan, waarop hij mij weer vol in mijn gezicht sloeg. Ik hield mij vast aan het tafeltje naast mij en stond op, gooide de vaas zijn kant op. Hij duwde mij met mijn rug tegen de tafel en ik viel weer op de grond. Hij verdween.

Tom zijn gevoel was juist, deze jongen zou nooit veranderen. Ik moest ergens anders heen. Hij wist mij hier steeds te vinden. Na enkele minuten had ik mijn kracht gespaard en kon ik mijn telefoon in de woonkamer pakken. In paniek belde ik Tom op, hij had mij als laatste gebeld op Ryan na. Ik probeerde te lopen richting de keuken en al snel voelde ik een hand op mijn heup. ‘Alice wat is dit? Het is een grote puinzooi hier.’ Hij pakte een doekje en begon mijn gezicht schoon te maken. ‘Ik probeer je te beschermen.’ Glimlachend keek ik hem aan. Hij was zo nauwkeurig bezig met mijn gezicht waardoor ik dat van hem met elke centimeter kon inspecteren. ‘Dit is een uitzondering, het zal niet meer gebeuren.’ Hij was stil en ik keek hem aandachtig aan. Ik legde mijn hand op zijn kaak, alleen ik vergat dat mijn handen onder het bloed zaten, nu hij ook. ‘Alice, wat is er gebeurd? Dit kan niet!’

Na een half uur met Tom aan de tafel gezeten te hebben, heb ik hem alles uitgelegd. Ik was het hem wel verschuldigd. ‘Maar waarom kwam hij nu hier heen dan?’ Met een flauwe glimlach keek ik hem aan en volgde ik zijn beweging. ‘Omdat jij mijn vriendje bent. Toen flipte hij.’ Tom wist niet waar hij moest kijken. ‘Het is niet erg, Tom, maar laat het zo alsjeblieft.’ Strompelend liep ik naar bank en zag ik hoe Tom de gang schoonmaakte. Ondertussen had ik “The Choice” op gezet, weer zo’n tranentrekker. Het duurde niet veel langer als de vorige film, de tranen liepen over mijn gezicht. Tom kwam aanlopen met een glaasje wijn. ‘Dankjewel.’ Hij kwam naast mij zitten en veegde te tranen weg. Vlug kuste hij mijn wang, waardoor mijn ogen open schoten en pakte hij mijn hand.

Hij keek zoals hij vroeger deed, de prachtige bruine ogen waren nu elke centimeter van mijn huid aan het bestuderen. Ik kon mij niet meer concentreren op de film, alleen op de stukjes huid die hij aanraakte met zijn hand. Het was helemaal warm en ik begon weer met erger trillen. Nadat de film afgelopen was stond ik op en liep ik naar achteren om te roken. Ik stond tegen het raam aan, hij hield mij tegen met 1 hand. ‘Wat is er gebeurd? Je was vroeger niet zo zorgzaam en lief.’ Hij pakte mij vast en we gingen beide zitten. Zijn hand rustte op mijn knie, dat was het enige punt waar ik naar kon staren. ‘ Beste mevrouw Baldwin, deze gebeurtenis komt omdat mijn hart gebroken is, door een dame die ik veel pijn heb gedaan.’

Ik wist niet meer waar ik moest kijken, had hij het nou over mij? Was dit een flirtpoging? Wat ging er gebeuren? Mijn hersenen hebben de afgelopen vijf dagen alleen maar overuren gemaakt. Deze jongen maakt mij gek, op een goede en een slechte manier. Ik stond zelfstandig op en liep naar binnen. Na enkele seconden hield hij mij vast, ik zakte door mijn knieën. ‘Zullen we piano spelen?’ Ik draaide mij om en zette een stap dichterbij, net voor ik zijn lippen raakte, legde hij zijn wijsvinger op mijn lippen. ‘Alice, het kan niet.’ Terwijl hij mijn hand vast had liep hij samen met mij naar boven en ging naast mij zitten. Hij nam even adem en ik keek hem aandachtig aan. ‘Het voelt goed, zoals je snapt, ben jij de persoon waardoor ik veranderd ben. Ik wil goed doen, goed voor jou.’ Ik pakte zijn hand vast en trok hem meer naar mij toe. ‘Na die zeven dagen gaan wij onze spullen weer inpakken om op tour te gaan. Dus als ik jou nu zou kussen, zou ik je voorliegen. Ik zou je een vonk beloven, liefde laten zien en vooral laten leven.’ Het drong nog niet tot mij door, wat moest ik hier op reageren? ‘Maar, als we contact houden, kun je die liefde laten zien, mij bewijzen dat het anders kan als voorheen.’ Ik voelde mij stom, ik had hem bijna gezoend.

Het liep nu goed, ik kreeg mijn vertrouwen in hem terug en geloofde dat hij echt veranderd is. Zijn woorden kwamen hard binnen. ‘Alice, we hebben nog een paar dagen en dan moeten we kijken hoe alles gaat lopen.’ ‘Blijf, alsjeblieft. Blijf.’ Hij schudde zijn hoofd. ‘Ik kan niet zomaar blijven, ik heb een carrière. Ik kan het niet zomaar loslaten en niet op komen dagen of niets laten weten.’ Ik draaide mij om en ging met mijn rug tegen zijn schouder zitten. ‘Normaal ben je ook erg goed in niets laten weten. Waarom zou dit anders zijn?’
Hij draaide zich om en ging op het matras naast mijn bed liggen. Hij beantwoordde mijn vraag niet. Hij viel in slaap.
Wanneer ik hem slaapgeluiden hoorde maken, hoorde ik ook Bill en Christina binnen komen. ‘Sst. Ze zullen wel slapen.’ Hoorde ik ze nog fluisteren op de gang. Slapen, daar zal ik vannacht niet veel van mee krijgen.