C H A P T E R x S I X

I heard the angels call again. I threw myself a party, Chardonnay and oxy.
I stopped the screams inside my head. I remember when you had me. Floating high like Sid and Nancy.

They say it’s not the answer but I can’t carry on. ‘Cause I got nowhere, no one, without you boy, I’m done.
And when I’m gone, remember you’re the one.
And just because I fight don’t mean that I never learned how to love.

You know devils don’t fly, so don’t expect me not to fall. Devils don’t fly.

Ik draaide mij om en daar stond hij. ‘Alice!’ Ik zette mijn muziek iets zachter. ‘Christina zei dat wij samen de boodschappen zouden gaan doen. Het is nu nog vroeg, straks word het druk.’ Ik liep naar de keuken en pakte pen en papier. ‘Wat doe je?’ Hij kwam naast mij staan. ‘Boodschappenlijstje?’ ‘Heb ik al gemaakt.’ Ik liep naar buiten en wilde een sigaret opsteken en kwam er achter dat ze op zijn. ‘Tom?’ Ik keek hem lief aan. ‘Het word tijd dat je gaat stoppen, mevrouw.’ Lachend keek hij mij aan en gaf hij mij een sigaret. Ik genoot van de stilte.

Niet veel later zaten we in de auto. Boodschappen voor een week, ik startte zijn auto. Zo ver ik wist had er nog nooit eerder iemand in zijn auto gereden. Gespannen keek hij om zich heen. ‘Hé Tom, relax.’ Flauw glimlachte hij even. ‘Straks komen er krassen op. Niet door jou, jij rijdt goed. Maar al die anderen hier. Niet te doen.’ Lachend zat ik in de auto. ‘Ja inderdaad. Allemaal niet te doen.’ Het duurde niet lang voor we het parkeerterrein opreden. ‘Tom, waarom gooi je alles er zomaar in? Budget.’ Scheef keek ik hem aan. ‘Geen budget, ik betaal.’ Niet gelovend keek ik hem aan. ‘Waarom zou jij voor een week aan eten betalen?’ ‘Omdat, ik dat wil.’ Na ongeveer een uur stonden we weer buiten.

Ik zag Ryan staan, een oude bekende. Zijn fel blauwe ogen deden mij bijna Tom vergeten. Ik schudde mijn hoofd en hij was weer weg. Ik voelde een tik tegen mijn schouder, hij was het. ‘Alice, zullen we binnenkort een drankje drinken? Ik mis je.’ Hij knuffelde mij, ik zette een stap naar achteren. Ik wist niet waar ik het moest zoeken. We zouden snel iets gaan drinken. Al snel voelde ik Tom zijn warmte en aanwezigheid. Ryan verdween. ‘Wie was dat?’ ‘Dat is Ryan een kennis, hij vroeg mij binnenkort wat te drinken.’ Tom stapte achter het stuur en reed iet wat agressief. ‘Tom, wat is er mis?’ ‘Nee, niks. Ik vertrouw hem gewoon niet.’ Ik wuifde het maar weg. Ik kende Ryan al zo lang, hij zal vast niet weer iets proberen.

‘Alice, verdomme! Nu ga je naar mij luisteren.’ Daar stond hij. Ik lag op de grond nadat hij mij sloeg. Het bloed van mijn lip viel op mijn perfect witte shirt. We waren twee maanden vrienden en praatte met een andere jongen, Tom Kaulitz. Sindsdien wist ik niet anders al dat hij mij dreigementen over Tom vertelde en mij sloeg. ‘Je kunt mij niet verlaten Alice. Buiten jou om heb ik niemand.’ Ik wilde wat zeggen maar hij pakte mij vast aan mijn beide schouders. Met angst in mijn ogen keek ik hem aan. Ik zag zijn hand dichterbij komen en al snel voelde ik de klap. Weer viel ik op de grond, met mijn hoofd tegen de deur. De angst in mijn ogen verdween niet. Hij liep weg en liet mij liggen. Toen ik eenmaal weer de kracht had om op te staan, controleerde ik alle deuren en ramen. Hij was echt weg, ik was veilig. Weken moest ik iedereen ontwijken door de plekken, als er vragen kwamen moest ik deze beantwoorden. Nooit heb ik iemand verteld hoe bang ik voor deze jongen was.


Toen ik thuis was zag ik dat ik een bericht van Ryan had. Hoe kon dat? Ik had zijn nummer geblokkeerd en een nieuw nummer genomen. Ik legde mijn telefoon weg en ging maar alles uitruimen en schoonmaken. Ik hoorde hoe Tom met Christina stond te praten in de gang. ‘Alles gelukt Tom?’ Ik hoorde Andreas zijn stem tussendoor. ‘Ken jij Ryan, hij begon tegen Alice te praten maar ik vertrouw hem niet.’ ‘Het is vast niets, je moet niet zo bezorgd zijn.’ Hoorde ik Andreas zeggen. Ik liep naar de woonkamer en zag Tom staan naast mijn telefoon niet oplichtte. Hij nam op. ‘Ja Ryan, met Tom. Is er iets belangrijks? Dat je 5 keer moet bellen.’ Niet veel later drukte Tom het gesprek weg. Hij draaide zich om en zag mij staan.

‘Euhm. Dat had ik beter niet kunnen doen, denk ik?’ Twijfelend keek hij mij aan. Ik liep zijn kant op en pakte mijn telefoon. Ik zette hem uit en legde hem weer neer. Normaal vind ik het niet fijn als mensen aan mijn telefoon zitten, maar ik snap Tom wel. ‘Ik snap je Tom.’ Ik liep naar boven en zette een film aan. “Me before you” Na ongeveer een uur kwam Tom ook naar boven. Hij versnelde zijn stappen zodra hij mij zitten. Hij drukte de tv uit en hield mij vast. ‘Wat is er gebeurd?’ Vragend keek ik hem aan. ‘Wat bedoel je, Tom?’ Na enkele seconden snapte ik het en keek ik hem glimlachend aan. ‘Tom, de film. Hij wilt euthanasie plegen, het is zielig.’ Opgelucht zuchtte hij en liet hij mij los. Hij pakte mijn hand vast ‘kom we gaan verder kijken’ en ik zette de tv weer aan.

Elk uur kreeg ik een bericht van Ryan. Inmiddels had ik mijn telefoon al op stil gezet. Ik negeerde hem de hele dag. Niemand mocht weten wat er tussen ons gebeurd is. En ik weet al helemaal niet waar hij en Tom het over gehad hebben.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen