P R O L O G U E

P R O L O G U E

Midden in de koude kamer, mijn ouders zijn weg naar een feest waar ik niet bij uitgenodigd ben. Vaak ben ik in de avonden aan het werk bij de boekenwinkel of ik ga naar Christina. Helaas, is dat laatste niet lang uit te houden aangezien ik een slechte ervaring heb met de vrienden van haar broer. Soms vraag ik mij af waarom ik ooit de moeite genomen heb om ze te leren kennen. Tussen mijn boeken viel een foto uit, toevallig. Een foto van mij en de jongens, voor het mis was gegaan. Al jaren zijn ze bezig met een band oprichten, tot een aantal jaar geleden was dat geen succes. Nu? Iedereen wilt alles van ze weten.

Tours door Europa en hoogstwaarschijnlijk ook Amerika binnenkort. Wanneer er tijd vrij is komen de jongen langs. En op die momenten ben ik niet in huize Klein te vinden. De enige van de band die ik echt niet kan handelen is de gitarist, hij is te ver gegaan. Nooit heb ik begrepen hoe vriendschap zo snel kan omslaan naar haat, maar hij heeft het er zelf naar gemaakt. Natuurlijk ben ik ook geen lieverdje en kan ik ook overkomen als een trut. Ik ben altijd eerlijk en ben niet snel geraakt, maar is dit wel het geval dan is het mis.