Hoofdstuk 15

Albus


Lily liep langs de menigte heen en hopte door het schilderij heen. Ik besloot haar weer achterna te gaan. Ik vertrouwde dit niet helemaal. Ze deed raar. ‘Ik moet gaan.’ Zei ik tegen de meisjes met wie ik aan het dansen was. Ik had ook geen idee hoe ze heetten. Ik liep naar het schilderij toe en deed het open. Lily liep op de trap. Ze huilde. Ze ging naar dezelfde deur als waar ze uitgekomen was. Scropius kwam van een andere kant, en hij zag me. Hij gaf een kort knikje en hij wenkte me dat ik mee moest komen. Lily had hem niet opgemerkt. Ik deed mn mond open om iets te zeggen, maar Scorpius gebaarde dat ik stil moest zijn. Lily deed de zware deur open en sloop naar binnen. Ik wist dat ze achterom zou kijken, ik kende haar immers langer dan vandaag, en dook achter een pilaar. Scorpius deed dat niet, maar hij zette een grote stap naar Lily toen en bukte zich toen. Hij zat nu vlak achter haar. Lily liep verder en Scorpius leek opgelucht. Ik strompelde achter ze aan, in de hoop dat ik eindelijk iets mocht zeggen. Scorpius draaide zich om en gebaarde dat ik moest blijven wachten. Ze gingen samen de deur binnen. Ik deed ongeduldig wat Scorpius had gezegd dat ik moest doen. Het duurde lang, maar uiteindelijk ging de deur een heel klein beetje open en ik moest naar binnen. Lily liep voorop en ik liep achteraan. Er kwam een zak chips recht in mijn gezicht. Ik begon te spartelen en duwde de zak uit mijn gezicht. ‘Pak.’ Fluisterde Scorpius. ‘Nee.’ ‘Apart dat je hier zo durft te lopen.’ ‘Hoezo is dat apart?’ Vroeg Lily. ‘Nou, als je de muren ziet...’ Lily streek met haar hand langs de muren. Ze waren grijs en nat. We bleven doorlopen, tot we bij een grote ruimte kwamen. Het was geweldig. Tenminste, voor mij niet. Het was een grote rode ruimte, met een knusse bank en een televisie. Overal zag je ze. Echt overal. Hartjes. Shit, Scorpius was op Lily?! Ik tikte op zijn schouder en gebaarde dat ik terug liep maar hij hield me tegen. ‘Sorry, verkeerde ruimte.’ Hij drukte op een knop en alles begon te tollen. De bank verdween in de grond en er kwamen wat stoelen voor in de plaats. Stoelen in de vorm van snoep. Ik zag chocokikkers, smekkies, pompoensnoepjes, dropslakken, peperduivels, en noem maar op. ‘Loop maar door hoor.’ Ik besloot dat ik nu echt terug moest, voordat Lily mij opmerkte. Ik pakte nog wat chips, en begon zachtjes terug te lopen. De muren zagen er opeens enger uit en begonnen naar me toe te komen. Opeens begon het te tollen in mijn hoofd. Ik zag een flits en werd achterover geduwd. Alles draaide. Ik kon niet meer staan en viel om, met mijn neus op de grond. Ik wou opstaan maar het lukte niet. ‘Albus, wat doe jij hier?!’ Lily had me opgemerkt. Er hing een hoofd boven me, maar het was niet die van Scorpius en ook niet die van Lily. Het was die van iemand anders. Het was die van Nasi.