Hs 11

Ik heb nog maar weinig geslapen dus als ik de volgende ochtend op moet staan, loop ik als een zombie, nog in pyjama, naar onder en laat me daar op de bank vallen. "Wat is met jou?" vraagt Ingrid als ze de keuken uit komt gelopen met ontbijt. "Slecht geslapen, nachtmerrie," antwoord ik kortaf. "Waarover?" vraagt ze dan. Ik twijfel even maar zeg dan: "mijn ouders... Of beter gezegd: mijn moeder," antwoord ik terwijl ik Ingrid blijf aanstaren. "Oefenen van vandaag word afgelast, als je slecht hebt geslapen kan je je minder goed concentreren," zegt ze alleen maar als ze weg loopt. Ze laat het ontbijt staan. Ik haal mijn schouders op en pak het bord waar een broodje met ei en spek op ligt.

Ik loop terug naar de logeerkamer als ik klaar ben met ontbijten en zie dat Felix nog slaapt. Wat kan ik dan gaan doen...? De foto van Ingrid en mij popt op in mijn hoofd. Misschien dat ik meer kan vinden. "Ga je niet oefenen met Ingrid?" vraagt Felix. Ik schud mijn hoofd. "Hoezo niet?" vraagt hij als hij rechtop gaat zitten en door zijn ogen wrijft. "Ik kan me volgens haar minder goed concentreren als ik moe ben," antwoord ik. "Okee, dan... Laat maar," zegt Felix. Ik kijk hem even verbaasd aan maar vergeet het dan. "Dat word een dag vervelen," zeg ik lachend. "We kunnen ook naar buiten gaan," zegt Felix. "Wat als iemand ons ziet?" vraag ik me hardop af. "Dat is toch geen probleem met jou magische teleporteer ding," antwoordt Felix lachend. "Ik ben geen vervoersmiddel!" roep ik lachend. "Dan lopen we," zegt Felix als hij zijn schouders op haalt. "Oké, oké. Jij wint, waar wil je heen?" vraag ik. "Bos?" stelt Gelijk voor. "Prima, hou vast," zeg ik als ik mijn hand uit steek. Felix pakt mijn hand en dan verdwijnen in een zwarte wolk naar het bos.

We staan in het bos en kijken om ons heen of er nog iemand anders is. "Zie jij iemand?" vraag ik als ik zelf nog om me heen kijk. "Alleen wij," antwoordt Felix. Dan pas merk ik op dat ik Felix hand nog vast heb en laat ik hem snel los. "Zullen we een wedstrijd doen?" vraag ik. "Wat voor wedstrijd?" beantwoord Felix met een wedervraag. "Wie het eerst boven in een boom zit, de bomen zijn toch ongeveer even hoog," zeg ik als ik om me heen kijk om dit standpunt te bevestigen. "Oké, wie telt af?" vraagt Felix. "Go!" roep ik gewoon als ik een boom in begin te klimmen.

Ik zit boven in de boom en zie een paar seconden later Felix in een andere boom verschijnen. Ik zwaai naar Felix waardoor ik een beetje naar een kant overhel maar pak me snel weer vast. "Wel oppassen dat je niet valt," zegt Felix lachend. "Sinds wanneer zo bezorgd?" vraag ik grijnzend. "Sinds... uuhm... ik dankzij jou een slaapplek heb en jij de enige weg ernaartoe bent," antwoord hij, hij heeft er kennelijk bij moeten nadenken. "Wie als eerste weer onder is?" vraag ik dan weer. "Probeer me maar eens bij te houden," daagt Felix uit als hij begint te klimmen. Ik hoef alleen maar mijn hand uit te steken en dankzij een zwarte wolk sta ik zo onder aan de boom.

"Dat is oneerlijk," zegt Felix als hij onder is. "Wat is oneerlijk?" vraag ik schijnheilig. "Dat je je teleporteerde is oneerlijk," antwoordt Felix. "Sinds wanneer geef jij wat om regels?" vraag ik als ik hem plagend een duwtje geef. "Sinds ik anders verlies," zegt hij lachend. "Oké, oké, wil je nog wat gaan doen?" vraag ik dan. "Niet echt... laten we maar terug gaan," zegt hij. "Is goed," antwoord ik als ik mijn hand uit steek. Felix pakt mijn hand vast. Ik steek mijn andere had uit en we verdwijnen weer in een zwarte wolk.