Vera, side of the story!

POV Vera.

Wauw ik had echt hoofdpijn, misschien toch een beetje hoofdpijn dacht ik bij mezelf.
Ik lag op Eline haar schoot en zo had ik volgens mij de hele nacht ook gelegen.
Ik hoorde Bernice binnen lopen en opeens hoorde ik mijn telefoon af gaan.
Ik wilde niet dat iemand anders hem opnam,
dus ik deed mijn ogen opeens open en keek rond.
Ik zocht me telefoon en tooen ging Bernice me helpen Neee dacht ik, ik moet hem zelf opnemen.
O gelukkig ik heb hem dacht ik bij mezelf.
Terwijl Bernice en Eline wegliepen, nam ik opp en zag ik Eline naar me kijken maar ze keek al weer weg gelukkig.
Hallo zei ik snel en liep een beetje naar achter.
Nu hoopte ik maar dat Renske en Larissa echt sliepen en niet een beetje illegaal aan het mee luisteren waren.
En ja hoor ik had gelijk, dit telefoontje was echt heel belangrijk en had echt niemand mogen opnemen.
Het was mijn ex. Hij stalkte me al een tijdje en ik wou niet dat iemand dat wist..
Ik was bang dat hij zomaar op kwam dagen en dat wilde ik echt niet.
Wat moet ja nou weer probeerde ik boos te zeggen naar was heel moeilijk omdat ik de rest niet wakker wilde maken.
Ik wou je alleen goedemorgen wensen zei hij met een lieve stem. Nou dank je zei ik.
Wat wil je nog meer? zei ik een beetje zenuwachtig. Dat had ik niet moeten zeggen nu begin hij zijn hele levens verhaal te vertellen en hoe het hem spijtte dat hij het uit had gemaakt.
Niemand wist dat ik iets met hem had gehad en dat ging ook niet gebeuren.
Maar ik zag dat Bernice en Eline terug kwamen ik ging snell op zonder Doei te zeggen maar Eline keek afwachtend aan maar gelukkig werd er om geroepen dat we moetsen ontbijten, maakt ik Renske wakker in de hoop dat Eline het zal vergeten.
We maakte ons op kamde onze haren en ging weg weer keek Eline me vragend aan.
Ik wist dat ik dit niet kon winnen en zei maar dat ik het haar nog wel vertelde, maar ik zei niet wanneer ik zei zo wel dat kan nog lang duren dacht ik en lachte.