001

Ik zuchtte diep. Eerst had ik uitgekeken naar deze dag. Nu voelde ik me verdrietig, ik zou Ingrid niet meer zien tot de herfstvakantie.
'Kom je?' Vroeg Carlotte. 'Sanna!' Snel schoot ik overeind. 'Het is al kwart voor 11. Straks komen we te laat,' Mompelde Bas. Vrolijk trok Ingrid aan mijn arm.

'Zo jammer dat jij niet mee kan,' zei ik tegen Ingrid. Ze knikte. 'Je stuurt ons toch wel een uil?' Vroeg Carlotte.
'Het liefst elke dag,' antwoordde ik. 'Nu moet je echt gaan,' zei Bas. Hij was een snul. 'Oke,' zei ik.
Zo snel rende ik door de muur van perron 9 en 10.
Ik keek om me heen. Er hing een bordje waarop stond: Perron 9 3/4. Yes! gelukt. Voorzichtig duwde ik mijn koffer in de achterbak.
Er stond een rood harige jongen naast mij. Hij keek me met grote ogen aan en holde weg. Natuurlijk, wie wil er nou dichtbij de dochter van degen die Harry potter`s ouders heeft vermoord staan.
'Dat word een leuk schooljaar,' fluisterde ik sarcastisch. Eigenlijk vroeg ik me niet af hoe die rooie me had herkent.
Ik leek heel erg op mij Belatrix, mijn moeder.
'Oe... kijk eens wie we hier hebben,' zei een jongens stem, blijkbaar tegen mij. Ik draaide me om en zag een hele bleke jongen.
'Ben jij een vampier of zo? Vroeg ik.
De jonen lachte vals en zei: 'Nee ik ben Draco Malfoy.' Hij stak zijn hand uit. Toen hij zag dat ik negerde voegde hij er nog aan toe:
'En jij ben zeker Sanna Voldemort?' 'Ja,' was mijn korte antwoord. Vlug liep ik door.
Op de een of andere manier mocht ik die jongen niet. Hij keek zo, zo flirterig, als dat een word is.

Dit was al de vijfde copee die mij kille, bange en nerveuze blikken worpen. Er zat maar 1 ding op: ik moest bij die enen Draco Malfoy zitten.
Snel zocht ik zijn copee. Naast hem zat een meisje.'Dus je bent van van gedachte veranderd? Vroeg hij duister.