-18-

De wekker ging. Het irritante gepiep maakte haar wakker en het beviel haar absoluut niet.
Vittoria ging rechtop zitten en keek naar de wekker. Op tijd, dat was ze zeker. Hopelijk zou ze vandaag niks vergeten. Het lijstje lag al op haar bureau, vandaag moest ze niks vergeten. De gordijnen schoof ze langzaam open, het schemerde wat dus het licht was niet zo heel fel gelukkig.
Eerst ontbeet ze, ze had honger gekregen. Ze roosterde 2 boterhammen en smeerde er jam op. Ze dacht even terug aan gisteren, Luca had haar deze jam aangeraden. Toegegeven, de jam smaakte erg goed.
Ze zuchtte en at haar boterhammen verder op. Nadat ze klaar was waste ze alles af; nu was alles schoon. Ze zette thee, die kon ze opdrinken voordat ze deur uit ging. Net op tijd, de thee was dan nog heet genoeg om het veilig op te drinken (ze verbrandde haar tong heel vaak).
De outfit lag al klaar, net zoals haar schoenen. Al snel had ze alles aan en was ze haar make-up op aan het doen. Niet te veel, het moest wel professioneel blijven.
Ze deed de ketting en armbanden om, nu was ze bijna klaar. Het enige wat ze nog moest doen was haar lippenstift opdoen. En thee opdrinken en tanden poetsen.

Een kwartier later sloot ze de deur. Ze had nog drie kwartier om naar haar Luca te gaan en hem goedemorgen te wensen. En nog anderhalf uur om op werk te komen. Ze was, zoals altijd, dus weer te vroeg. Ze had geen haast en besloot maar gewoon rustig te lopen. Al snel kwam ze aan bij het café, dat nog dicht was. Warm was het ook niet echt, maar nu had Vittoria zich warm aangekleed. Ook was ze dit keer haar paraplu niet vergeten, dus nat zou ze niet worden. Althans, niet zo nat als dat ze bij Luca was geworden. Die trui had ze niet nodig.

Dus stond ze daar als een een of andere malloot, te wachten tot het café open ging. Vittoria kreeg het gevoel dat het ook nog heel lang ging duren. Dan maar een rondje lopen en daarna terug komen; van bewegen krijg je het een stuk warmer dan blijven staan. Ze liep terug naar waar ze vandaan kwam en zag dat het ene boekenwinkeltje open was.
Vittoria dacht aan die cursus die ze gezien had op een poster, het klonk toch best leuk. Maar dan moest ze eerst eens fatsoenlijk een ei kunnen bakken. Ze zuchtte, vanavond moest ze iets klaar maken en dan had ze ook haar eerste werkdag erop zitten. Ze was zenuwachtig want het was nu eenmaal moeilijk in te schatten hoe leuk en vermoeiend het werk was. Vittoria was wel een klein beetje trots op zichzelf, ze had nog een complimentje gekregen van die man die haar naar binnen had gebracht. Iets over haar leuke outfit. Typisch natuurlijk....

Vittoria zag zichzelf in de etalage van een kledingwinkel. Ze had een kokerrok aangetrokken en heel gemakkelijk zat het niet wanneer je moest gaan zitten. Maar ze zag er in ieder geval wel goed uit. Vittoria liep weer verder en keek naar de lucht. Het waaide een beetje en ze had het nu niet meer zo koud als eerst. Ze besloot terug te lopen en draaide zich om. Waar bleef Luca eigenlijk? Ze grinnikte even. Misschien dat hij zich verslapen had. Of misschien dat hij zo'n warhoofd was dat hij zijn wekker was vergeten te zetten.

Of misschien dat hij haar vergeten was....