O1O - Flint
Hoi chocokikkers!
Superbedankt voor al jullie reacties / kudo's / abo's!!
Jullie zijn supertrouwe lezers en ik voel me vereerd dat jullie bij me horen ^^
Iedere keer dat ik in de trein zit en m'n berichtjes check, word ik weer happy ^^
Dus nogmaals thanks!! Jullie zijn echt megalief!
Xx
Superbedankt voor al jullie reacties / kudo's / abo's!!
Jullie zijn supertrouwe lezers en ik voel me vereerd dat jullie bij me horen ^^
Iedere keer dat ik in de trein zit en m'n berichtjes check, word ik weer happy ^^
Dus nogmaals thanks!! Jullie zijn echt megalief!
Xx
Daphne keek sceptisch naar de lerarentafel. “Is dat de nieuwe professor voor Verweer?’
Ik volgde haar blik en slikte toen ik hem zag: Remus Lupin. Het voelde dubbel hem te zien zitten in zijn versleten, bruine gewaad levend en wel.
Hagrid buiten beschouwing latend, was hij de langste professor aan tafel. Zijn haar was lichtbruin, gemêleerd met grijs en een klauwgevormd litteken strekte zich uit over zijn bleke, uitgeputte gezicht. De stress van zijn aandoening was ook zichtbaar in de lijnen rond zijn ogen, wat hem een stuk ouder liet ogen dan hij in werkelijkheid was.
Zijn uiterlijk gaf een bekwaamheid af, een doorgewinterde rust om je lot in zijn handen te durven leggen. Het was droevig, wetende dat juist het vertrouwen dat hij opwekte, hij in zichzelf nooit zou hebben.
‘Vermil,’ onderbrak Daphne mijn hersenspinsels. ‘Nerveus voor Toverdranken?’
Ik maakte mijn ogen los van Lupin en keek haar aan. Had ik reden om nerveus te zijn? Als ik net zo slecht was als Vermillion in mijn verhalen, dan zeker. Gelukkig bestonden er nietszeggende antwoorden: ‘Half.’
‘Begrijpelijk.’
‘Geen zorgen,’ haakte Krullie in. ‘Derdejaars Toverdranken schijnt een stuk makkelijker te zijn dan het tweede.’ Derdejaars, we zaten in Harry’s jaar! ‘Blijkbaar gebruiken ze de eerste twee jaar om je vol te stoppen met info. Je weet wel, omdat je dan nog sponzig bent.’
Daphne trok een wenkbrauw op. ‘Sponzig.’
Krullie kneep herhaaldelijk in een ingebeelde spons: ‘Ja, sssshlurp. Informatie opzuigend. Des te ouder, des te slechter je leert.’
‘Oh,’ snoof Daphne, ‘dan denk ik dat ik negentig ben.’
Ik knikte instemmend. ‘Ik ook.’
‘Maar,’ begon Daphne aankondigend, ‘Vermil, ik weet wel een oplossing. Je kan-’
‘-Snape omkopen,’ onderbrak Krullie.
‘Nee.’
‘Afkijken.’
‘Nee, Tracey hou je snavel eens.’ Daphne keek haar lacherig aan. Tracey? Krullie heette Tracey? ‘Met je slechte advies.’
‘Nou, vertel.’
‘Flint!’
Daphne en Tracey keken tegelijkertijd naar mij, even enthousiast.
Ik fronste: ‘Flint?’
‘Ja!’ Tracey begon te glunderen. ‘Jullie stonden zo leuk te kletsen bij de deur!’
Oh shit! Flint was Marcus Flint, die trol was aanvoerder van het team! Nu ging ik me al helemaal uitschrijven voor de try-outs.
‘Volgens mij….’ Daphne keek bestuderend naar het eind van de tafel, waar vooral de ouderejaars zaten. ‘Hij zou je maar al te graag bijles geven. Saampjes. In de bieb.’
‘Nee,’ snerpte ik terug.
‘Je hebt niet echt veel keus. Het is A: bijles van Flint, of B: van Snape, of C: zakken.’
‘Of D,’ mompelde ik. ‘Beter mijn best doen. Of E: bijles van iemand anders.’
‘Als je maar-Oh! Oh!’ Extreem opgewekt gebaarde ze naar de sluitende deuren van de zaal. ‘De eerstejaars komen zo!’ Ik zag nog net een vrouwelijk silhouet in een statisch, groen gewaad weglopen voor ze dichtvielen: McGonagall.
De rumoerige gesprekken veranderden op slag in gefluister, waardoor ik rondkeek. Had ik het signaal voor stilte gemist? De gerafelde sorteerhoed lag al op een kruk voor de lerarentafel, ik had niet eens doorgehad dat iemand dat ding neerlegde.
Daphne leunde naar ons toe, fluisterend met een speelse twinkeling in haar ogen. ‘Ik heb Astoria wijsgemaakt dat de test een triatlon is.’
Tracey grinnikte. ‘Serieus?’
‘Ze was bloednerveus eerst, het was hilarisch, ze ging zelfs hardlopen om te trainen. Maar pap verpestte het.’
‘Wat dan?’
Daphne keek beledigd. ‘Nou, hij zei je zus heeft het ook gered. Als je doet wat zij doet, red jij het ook..’
‘En toen?’
‘Toen ging die miep op de bank liggen met een bak ijs.’
Ik moest er stiekem wel om lachen, maar durfde geen geluid te maken, waardoor we alle drie licht schuddend zaten te grinniken totdat de deuren opengingen. Opgelucht zag ik ze verschijnen, angstvallige gezichten van onwetende, zenuwachtige leerlingen die geen idee hadden wat er allemaal gebeurde. Mijn lotgenoten.
.
Ik volgde haar blik en slikte toen ik hem zag: Remus Lupin. Het voelde dubbel hem te zien zitten in zijn versleten, bruine gewaad levend en wel.
Hagrid buiten beschouwing latend, was hij de langste professor aan tafel. Zijn haar was lichtbruin, gemêleerd met grijs en een klauwgevormd litteken strekte zich uit over zijn bleke, uitgeputte gezicht. De stress van zijn aandoening was ook zichtbaar in de lijnen rond zijn ogen, wat hem een stuk ouder liet ogen dan hij in werkelijkheid was.
Zijn uiterlijk gaf een bekwaamheid af, een doorgewinterde rust om je lot in zijn handen te durven leggen. Het was droevig, wetende dat juist het vertrouwen dat hij opwekte, hij in zichzelf nooit zou hebben.
‘Vermil,’ onderbrak Daphne mijn hersenspinsels. ‘Nerveus voor Toverdranken?’
Ik maakte mijn ogen los van Lupin en keek haar aan. Had ik reden om nerveus te zijn? Als ik net zo slecht was als Vermillion in mijn verhalen, dan zeker. Gelukkig bestonden er nietszeggende antwoorden: ‘Half.’
‘Begrijpelijk.’
‘Geen zorgen,’ haakte Krullie in. ‘Derdejaars Toverdranken schijnt een stuk makkelijker te zijn dan het tweede.’ Derdejaars, we zaten in Harry’s jaar! ‘Blijkbaar gebruiken ze de eerste twee jaar om je vol te stoppen met info. Je weet wel, omdat je dan nog sponzig bent.’
Daphne trok een wenkbrauw op. ‘Sponzig.’
Krullie kneep herhaaldelijk in een ingebeelde spons: ‘Ja, sssshlurp. Informatie opzuigend. Des te ouder, des te slechter je leert.’
‘Oh,’ snoof Daphne, ‘dan denk ik dat ik negentig ben.’
Ik knikte instemmend. ‘Ik ook.’
‘Maar,’ begon Daphne aankondigend, ‘Vermil, ik weet wel een oplossing. Je kan-’
‘-Snape omkopen,’ onderbrak Krullie.
‘Nee.’
‘Afkijken.’
‘Nee, Tracey hou je snavel eens.’ Daphne keek haar lacherig aan. Tracey? Krullie heette Tracey? ‘Met je slechte advies.’
‘Nou, vertel.’
‘Flint!’
Daphne en Tracey keken tegelijkertijd naar mij, even enthousiast.
Ik fronste: ‘Flint?’
‘Ja!’ Tracey begon te glunderen. ‘Jullie stonden zo leuk te kletsen bij de deur!’
Oh shit! Flint was Marcus Flint, die trol was aanvoerder van het team! Nu ging ik me al helemaal uitschrijven voor de try-outs.
‘Volgens mij….’ Daphne keek bestuderend naar het eind van de tafel, waar vooral de ouderejaars zaten. ‘Hij zou je maar al te graag bijles geven. Saampjes. In de bieb.’
‘Nee,’ snerpte ik terug.
‘Je hebt niet echt veel keus. Het is A: bijles van Flint, of B: van Snape, of C: zakken.’
‘Of D,’ mompelde ik. ‘Beter mijn best doen. Of E: bijles van iemand anders.’
‘Als je maar-Oh! Oh!’ Extreem opgewekt gebaarde ze naar de sluitende deuren van de zaal. ‘De eerstejaars komen zo!’ Ik zag nog net een vrouwelijk silhouet in een statisch, groen gewaad weglopen voor ze dichtvielen: McGonagall.
De rumoerige gesprekken veranderden op slag in gefluister, waardoor ik rondkeek. Had ik het signaal voor stilte gemist? De gerafelde sorteerhoed lag al op een kruk voor de lerarentafel, ik had niet eens doorgehad dat iemand dat ding neerlegde.
Daphne leunde naar ons toe, fluisterend met een speelse twinkeling in haar ogen. ‘Ik heb Astoria wijsgemaakt dat de test een triatlon is.’
Tracey grinnikte. ‘Serieus?’
‘Ze was bloednerveus eerst, het was hilarisch, ze ging zelfs hardlopen om te trainen. Maar pap verpestte het.’
‘Wat dan?’
Daphne keek beledigd. ‘Nou, hij zei je zus heeft het ook gered. Als je doet wat zij doet, red jij het ook..’
‘En toen?’
‘Toen ging die miep op de bank liggen met een bak ijs.’
Ik moest er stiekem wel om lachen, maar durfde geen geluid te maken, waardoor we alle drie licht schuddend zaten te grinniken totdat de deuren opengingen. Opgelucht zag ik ze verschijnen, angstvallige gezichten van onwetende, zenuwachtige leerlingen die geen idee hadden wat er allemaal gebeurde. Mijn lotgenoten.
.
Reageer (21)
Ohw wat leuk ^^
7 jaar geledenSnel het volgende hoofdstuk!!
Woohoo! Fijn dat je het leuk vondt ^^ Excuses voor de vertraging van het hoofdstuk, was ziek ^^ Bedankt voor je reactie en het volgen van de story! xx
7 jaar geledenhahaha!!! fantastisch!
7 jaar geledenWoohoo! Fijn dat je het leuk vond! ^^ Thanks voor je reactie! xx
7 jaar geledeniedere keer ben ik blij als ik een melding krijg dat Stag weer iets heeft geschreven! leuk hoofdstuk!
7 jaar geledenYay, een fan, hahaha! ^^ Supertof om te horen!! ^^ Ik ben ook iedere keer weer blij als ik zulke lieve reacties krijg, dus thanks!! ^^
7 jaar geledenHaha! Geweldig einde! Mooie beschrijving van Remus!
7 jaar geledenBedankt!! Means a lot! ^^ Bedankt voor je complimenten en het volgen! ^^ xx
7 jaar geledenREMUS IEEEEEP REMUS IS BAE!
7 jaar geledensorry mijn fangirling zijde kwam even boven
Geniaal van Astoria! Hahaha geweldig !
Remus! #TEAMREMUS! Ik ben gek op Remus en ben blij dat we nog van zijn aanwezigheid kunnen genieten in dit verhaal ^^ Bedankt voor je enthousiasme / je reactie en het volgen! ^^ xx
7 jaar geledenJaaa Remus is zooo'n schatje
7 jaar geledenEn.haha no problem je schrijft echt leuk