Crying, Somethings you can not hold it for youself!

Je belde zei Bernice nieuwschierig.
Ik keek haar nu aan en hield het niet meer langer vol.
Ik begon uit het niets te huilen.
En het enige dat uit mijn mond kwam was:..Stres..Ruziee..Alles gaat Fout.. Film..
En Bernice keek me een beetje geschrokken aan en omhelsde me.
Ik stond na 5minuten nog steeds bij Bernice te huilen.Want ik huil niet vaak maar als ik huil, Nou dan huil ik ook echt.
Terwijl Bernice maar een beetje tegen mij aan stond te praten dat alles wel weer goed kwam,
probeerde ik weer normaal te ademen maar dat ging heel moeilijk.
Ik ademde nu diep in en zucht.
Dank je wel zei ik met nog een trillende toon in mijn stem.
Ik probeerde me altijd groot te houden voor de groep maar Bernice wist dat ik dat ook niet altijd lang volhield.
Ik veegde nog wat laatste tranen weg en Bernice keek weer wat opgeluchter dat ik was gestopt met huilen.
Kom we gaan weer naar de groep zei ze toen ik geen huil vlekken meer had en er weer gewoon uit zag.
Ik dronk wat koffie en voelde me een heel stuk beter, met stress kon ik niet altijd goed om gaan dacht ik bij mezelf en keek naar Vera die mij zag en snel opging.
Verbaast keek ik haar aan en wachtte tot ze iets zei, Maar er werd opgeroepen dat alle acteurs weer moesten komen voor het algemene onbijt.