Hoofdstuk 9

Lily


'Het... het is geen hij.' Zei Roos. En omdat ik nog steeds pissig was omdat ze niet meer bij Griffoendor wou, flipte ik helemaal de pan uit. 'Ja wat leuk dat je verliefd bent! Je kan toch ook verliefd zijn en in een andere afdeling zitten?!' Ik was teleurgesteld. 'Nee. Sorry.' En toen liep ze weg. Ik zei gedag tegen James en Albus,en liep de Grote Zaal uit achter de andere leerlingen aan. Onderweg kwam ik Scorpius tegen, en zijn ogen vielen opeens heel erg op. 'Hoi.' Hij bloosde een beetje. Zijn ogen keken me recht aan, alsof ze probeerden mijn gevoelens te lezen. Het was de mooiste kleur groen die ik ooit had gezien. 'Hoi.' Zei hij terug. Hij was knap. Ik schrok ervan dat ik zo positief over hem dacht, dat ik doorliep naar de leerlingenkamer. Zonder nog iets tegen hem te zeggen. Maar hij kwam achter me aan. 'Kom, ik weet een snellere weg.' Zonder te twijfelen liep ik achter hem aan de trap af terug naar beneden. Helaas bewoog de trap en kwamen we uit bij een andere deur, waarvan ik niet wist wat erachter zat. 'Hierin.' Ik volgde hem als een gehoorzame hond. Hij deed de deur achter ons dicht en begon langzaam te praten. 'Ik wil dat jij doet alsof je verliefd op me bent, zodat het lijkt alsof ik een vriendin heb.' 'En wat als ik dat niet doe?' 'Dan vertel ik tegen je broer dat je op Roos valt.' 'Maar dat doe ik helemaal niet.' Zei ik boos. 'Dat maakt me niet uit. Je broers zullen van je walgen.' 'Dan ken je ze niet. Zo zijn ze niet.' Toen bedacht ik me dat Roos wel mijn nicht was. 'Waarom wil je dit eigenlijk?' 'Iedereen lacht me uit omdat ik geen vriendin heb. Als ik iemand uit Griffoendor heb, vinden ze me weer cool.' fuck you. dacht ik. Maar ik wou niet dat hij Albus en James die leugen ging vertellen. 'Oké. Wil je het met alle assecoires erbij?' 'Bedoel je álle assecoires?' 'Zoenen is 2 sikkels, tongen is 1 galjoen.' Zei ik. 'Best.' Mopperde hij. Als een dikke bitch deed ik de deur open en liep weg. In de leerlingenkamer keek ik iedereen boos aan die ook maar een beetje vreemd naar me keek, en liep door naar de slaapzaal. Ik kroop in bed, en dacht na over de beslissing die ik gemaakt had. Ik was zo dom. Ik was zo ongelofelijk dom. Ik had naar een professor moeten gaan. Nee wacht, dan maakte ik het alleen nog maar erger. Ik dacht na over het moment dat ik hem knap had gevonden. Wat een stomme sukkel. Ik moest het tegen iemand vertellen, maar toen bedacht ik me dat ik het maar even zo liet. Toen schoot Roos me weer te binnen. Ik moest haar morgen spreken. Zou ze nu al in Ravenklauw zitten, of zal dat volgende week pas zijn? Zou ze echt gelukkiger zijn in Ravenklauw? Ze was een Griffel-Wemel. Haar ouders en broertje zaten allemaal in Griffoendor. Met die gedachte viel ik uiteindelijk in slaap.