HS 7: arrie

Het is ochtend en met een groote gaap word ik wakker. De zon schijnt in mijn hezicht en langzaam draai ik me om. Dana slaapt nog dus sta ik zo stil mogelijk op en sprokkel wat hout bij elkaar om het vuur weer aan te maken. Ik voel dat het vandaag gaat regenen aan de vochtige geur die er hangt. Ik roast een paar boterhammen boven het vuur en zie dat Dana nu ook wakker is. "goeie morgen slaapkop." zeg ik. Ze kijkt me aan met een overdreven boos gezicht en ik schiet in de lach. "ik heb het ontbijt al klaar gemaakt. Vandaag is de laatste dag dat we onderweg zijn naar de vlindervalei." en op dat moment gaat er een helderblauwe vlinder op mijn hand zitten. "tjana ijk weej een njaam vjoor mjijn paarj." zeg ik met mijn mond vol toast. Dana knikt en ik snap dat ik nu mag vertellen. "Zijn naam word Alastar." het paard kijkt op en schud met zijn hoofd. Raar denk ik. Net alsof hij begreep dat ik het tegen hem had. Dana knikt hoedkeurend. "Alastar en Snoopy." en met die woorden staat ze op en rolt ze haar slaapzak tot een balletje. Nou laten we gaan dan. "Dana ruim jij het kamp op dan verzamel ik nog snel wat kruiden.

Ik sta in het midden van een veld met thijm en begin te plukken. Als ik een gil hoor. Ik kijk om me heen en zie een mrisje staan. Ik snap niet waar ze bang voor is totdat ik een zwarte vlinder om haar heen zie bewegen. Tijd om mijn schietkunst in de praktijk te brengen. Ik heb mijn boog zoals altijd op mijn rug hangen en schud hem van mijn schouder. Ik pak een pijl uit mijn koker en mik. Het is moeilijk omdat de vlinder bewoog. Ik mik en raak de vlinder precies. Alleen heeft de pees teruggeslagen tegen mijn arm en nu zie ik het bloed uit de grote snee druppelen. Het meisje komt naar me toe en wikt me bedanken als ze de snee in mijn arm ziet. "Ow dut moet snel verbonden worden. Heb je ergens je kamp hier? Ik knik en we lopen samen terug naar het kamp. Terwijl ik niet probeer naar de helse wond te kijen. "hallo Dana."