Hoofdstuk 7

Lily

Ik werd wakker en keek om me heen. Ik zag Albus liggen, hij bewoog, maar hij had zijn ogen niet open. Dichter bij me zag ik James liggen. Ik wou opstaan en naar hem toe lopen, maar opeens kreeg ik knallende hoofdpijn bij mijn slaap. Hoe komt dat? Ik voelde op de plek waar het pijn deed, en merkte dat er een enorme bult zat. Ik wist niet meer waar die bult van kwam. Plotseling besefte dat ik in de ziekenzaal lag. Waarom lag ik in de ziekenzaal? Ik probeerde me dingen te herinneren, maar dat lukte nauwelijks. 'Ik ben Lily, ik ben 13 jaar, ik zit op Zweinstein in Griffoendor, ik heb twee broers en mijn vader is Harry Potter.' Mompelde ik. Opeens kwamen er heel veel herinneringen terug, maar niet degene hoe ik aan de bult was gekomen. Plotseling begon de pijn nog erger te steken, en viel ik bewusteloos.
Ik hoorde mensen mompelen, en volgens mij waren het Albus en Scorpius Malfidus. Plotseling was ik woedend op Albus, omdat hij met Scorpius omgaat. Daar wist ik voor dit moment niks van. Ik hoorde hoe Scorpius aan het rammelen was aan iets, en hoe Albus moest lachen. Ja, heb vooral lol met hem. Ik deed mijn ogen open en voelde weer even aan de bult op mijn slaap, maar die was bijna helemaal verdwenen. Ik ging rechtop zitten, en keek voor me uit. Ik zag de twee vrienden van Scorpius, en ze keken naar mij, maar waar was de derde? Ze keken me boos aan, en toen ik boos terug keek, moesten ze lachen. Uit reflex liet ik mijn tanden zien en stak mijn middelvinger op. Toen zag ik dat Albus aangereden kwam, dus ik keek zo nomaal mogelijk. 'Hoi Lily. Zei hij. 'Hoe is het?' Ik haalde naar hem uit, en hij keek verschrikt. 'Jij stomme zak! Waarom ga je opeens met die vuile Malfidus om?' 'Hij heeft hulp gehaald.' 'Waneer? Ik kan me daar niks van herinneren.' Zei ik iets rustiger. 'Ik heb hem verteld over waarom ik Albus pestte, en toen bedacht hij een plan. Hij wou het met jullie delen, maar toen hij ontdekte dat mijn oude vrienden jullie hadden weggejaagd. Toen begonnen die drie sukkels te vechten, en ze sloegen Albus bewusteloos. Toen kwam je andere broer, en daarna jij, en jouw sloegen ze ook op de grond. Een tijdje later viel je andere broer zomaar op de grond.' Zei Scorpius met een zachte vriendelijke stem. 'En wanneer en waarom heeft hij dan hulp gehaald?' Omdat ik boos was deed ik net alsof Scorpius er niet was. Toch nam hij weer het woord. 'Toen ik Albus in elkaar zag zakken, deed ik nog niks omdat ik dacht dat het zo voorbij was. Toen viel jij op de grond, en stopte de trein. Ik ben zo snel mogelijk porfessor Anderling gaan halen, en die heeft James en Grayson uit elkaar gehaald.' 'Grayson?' 'Ja. Hij ligt niet in de ziekenzaal. Daarna is professor Anderling madame Plijster gaan halen, waarna jullie hierheen zijn gebracht.' Albus stond er zwijgend bij.' 'Oké, dan ben ik nu niet meer boos,' zei ik. Ik keek even naar Scorpius, en hij glimlachte. Toen besefte ik dat hij eigenlijk best wel knap was...