Image and video hosting by TinyPic" alt="Foto bij Chapter 9: Plenus Annis Abiit, Plenus Honoribus" style="max-width:100%; display:inline;" />

Welkom bij weer een nieuw hoofdstuk van Agent Braveheart. Voor hen, die niet meer weten wat er de afgelopen 8 hoofdstukken is gebeurt (Jij dus Celine), heb ik hier een korte samenvatting:

1. Het verhaal begint met Celeste (toen nog Corona) die een halfgod, Amy, naar een van de Camp Halfblood’s moest brengen. Dit liep een klein beetje mis. Dus Amy eindigde met een speer in haar been en werd gekidnapt door mensen met geitenbenen. Die bleken later Saters van het kamp te zijn. En Amy heeft na een operatie het allemaal overleeft.
2. In de tussentijd werd Celeste gered door iemand die een grote oud britse politie doos heeft. Hij bracht haar naar haar ouderlijk huis en vertrok onverwachts. In het Huis ontmoette ze een man bij de naam Dean Winchester. Geen van beide weet hoe ze daar zijn gekomen. Of in Celeste haar geval hoe de doctor wist van het huis.
Celeste wordt door Stark naar het vliegveld gebracht waar helaas Clint haar piloot blijkt te zijn. Celeste besluit haar naam te veranderen en daarna besluit ze om toch maar in de Stark Tower haar intrek te nemen.
3. Celeste krijgt een bloedneus en spreekt daarna met Coulson die haar vertelt dat haar missie is afgerond en dat ze meteen een nieuwe missie krijgt. Die nieuwe missie moet ze samen met Clint doen en bestaat uit het in de gaten houden van een van de avengers. In de file van de missie staat ook dat die avenger een sibling heeft. Voor deze missie hangt Celeste in chapter 8 camera’s op. Celeste krijgt opnieuw een bloedneus. Verder heeft Celeste een wedstrijd met Clint wat basically bestaat uit comebacks en sassy opmerkingen naar elkaar gooien. Natasha blijkt een soort van ziek te zijn, nadat ze ineens flauwvalt tijdens een gesprek met Celeste. Celeste is daarna nog al moe en verslaapt zich. Clint was zijn gehoorapparaat vergeten dus Celeste had meer kans een conversatie met een berg te maken dan met Clint. Amy komt ook nog op bezoek samen met
4. Het laatste gedeelte van het hoofdstuk en het volgende is basically vechten met wat verborgen easter eggs en wat flashbacks. Celeste kent Sam Winchester en Castiel. Bucky makes an appearance. En helaas ook een irritant kuiken lied.
5. Celeste is jarig dus er zijn water gevechten en foodfights (wat verspilling van voedsel is volgens Celeste). Clint bedenkt nieuwe tekst op ‘We will rock you’. Een gast in de sneeuw maakt een appearance
6. er wordt weer gevochten. Dean, Sam en Castiel hebben ruzie over taart.
7. Het gevecht na de verjaardagsavtiviteiten waren gedroomd. Clint maakt nieuwe tekst op ‘Ghost Riders’. Celeste sneakt het gebouw uit en ontmoet Mulder. Sam krijgt niet de tijd om zijn sokken aan te doen. Op het dak gaat ze zitten eten en Clint joint haar. Celeste bevestigd dat ze geen leven heeft. Celeste, Clint, Pietro en Natasha besluiten een diertuin te veroveren
8. Celeste wordt geterroriseerd door een teddy beer. Clint neemt honden en puppies mee. Een lijk ligt in het badkuip van Celeste. En Celeste gaat na 4 hoofdstukken maar eens camera’s aan te schaffen en te installeren. Celeste heeft weer een bloedneus.

Deze story is niet geschikt voor alle leeftijden. Daarom is deze alleen te lezen als je bent ingelogd. Zo houden we Quizlet.nl leuk voor alle bezoekers.

Reageer (3)

  • Hyacintho

    Je weet dat dit hoofdstuk dus absoluut niet bevorderend is voor mijn seasonal depression, right? Het heeft me een week geduurd om aan deze analyse te beginnen, dus dat zegt genoeg.

    De dode dude in mijn badkuip was nog steeds niet geïdentificeerd ondanks alle databases en machines van S.H.I.E.L.D. en Tony.

    Dat begint wel te stinken zeg. Of ligt ie nu in t mortuarium?

    Je wilt niet weten hoeveel foto’s ik al heb gemaakt van Steve met een pupper.

    Geef.

    Maar goed een ontvoering in de dierentuin is natuurlijk ook niet iets dat je eventjes bedenkt en regelt.

    Oh, dus dit was serieus?

    Ik ben de persoon die per ongeluk de magnetron laat ontploffen.

    Dan moet je ook geen vork in de magnetron achter laten. Tsk. Tsk. Amateur.

    Nee, deze heeft meer het voormaat van de middeleeuwen en niet het formaat van een frisbee.

    Het formaat van de middeleeuwen? Dus dat schild is 1000 jaar groot, heeft de pest en geen vrouwenrechten? Wowie.

    ‘Celeste ik heb werkelijk geen idee hoe je dit’. Hij gebaart naar het schild. ‘Ding’ in een horloge wilt laten passen. Het is theoretisch gezien gewoon onmogelijk.

    Aha, I see. Percy Jackson, innit? Nice.

    Ik bedoel wie wilt er een afbeelding van een tomaat op zijn schild hebben. Het is nou niet echt heldhaftig om te zien.

    Aan de andere kant zijn tomaten wel angstaanjagend. (En hadden we al tomaten in de Middeleeuwen in West-Europa...?)

    ‘Niet lachen. Ik zit vast in de ventilatieschacht.’ Vertelt Clint met een verslagen stem.

    Cuz he's got a thicc ass.

    ‘Clint, I would love to give a fuck about you, maar helaas de laatste fuck die ik had is naar oorlogsgebied vertrokken en nooit meer terug gekomen.’ Kaats ik vrolijk terug. Hoewel er heel misschien een klein beetje sarcasme in mijn stem zat.

    I'm gonna start using this.

    Ring around the rosie,
    a pocket full of posies,
    ashes, ashes.
    They all fall down

    Het toevallige hieraan is dat ik een paar dagen voordat je dit uploadde, een afspeellijst heb gemaakt dat '(we will all) Fall' heet. Telepathie much.

    Bij elke ‘They all fall down’ zag ik weer iemand die ik ken doodgaan. Door mezelf.

    Was dit foreshadowing voor wat er met Clint zou gebeuren?

    Voorzichtig loop ik nog iets verder zijn kamer in en zie Clint samen met Lucky, de oudere golden retriever, opgerold in zijn bed liggen.

    Cuties.

    Lucky ligt half met zijn lichaam op Clint, alsof hij Clint probeert te beschermen tegen mogelijke aanvallen.

    Jup, foreshadowing.

    Daarna stop ik mijn mobiel terug in, de te kleine, broekzak.

    Wauw. Heb je uiteindelijk toch iets realistisch geschreven.

    ‘Jarvis, ik weet niet of je dit al weet, maar je bent een robot. Een R-O-B-O-T. Je kan niet ontslagen worden of weggestuurd worden als Stark weg gaat.’ Vertel ik hem.

    Uh... ik wil de pret niet verpesten maar... hij kan gedeletet worden...

    Verbetering; helaas vraagt nooit iemand mij iets nuttigs of om mijn mening.

    Nog iets zwaar realistisch! Trots.

    Stilletjes klik ik op de gouden knop, bovenop de pen, en met een zachte ‘Zing’ veranderd de gouden pen in een zwaard.

    Maar dan kan je er niet mee schrijven, toch? Heel nuttig hoor.

    Aan de ene kant van de kling staan de woorden Ad Astra Per Aspera in de bloedgeul. In de bloedgeul aan de andere kant staan de woorden ‘Beati Bellicosi’. Op het gevest van het zwaard staat ’Time moves slowly, but passes quickly

    Heel mooi. En symbolisch, gok ik? Uh, Ave Caesar.

    Het lichtje komt langzaam dichterbij tot op het moment dat ik kan zien dat het Tony is die naar boven komt lopen terwijl hij nog druk bezig is op zijn mobiel.

    This man will be killed by his smartphone.

    Cas, heb je al nieuws gehoord over Briseïs?

    YASSSS BIIIITCH SLAYY.

    ‘Ja ik weet dat ik er goed uit zie.’ Klinkt Clint zijn stem, terwijl hij met zijn wenkbrauwen heen en weer beweegt.

    Hot.

    ‘Ik weet niet wat het is, maar ik heb gewoon de hele tijd het idee dat we die missie nog niet afgerond hebben. Dat hij nog steeds bezig is.’ Zijn stem kraakt een beetje terwijl hij spreekt. Alsof hij elk moment in tranen uit kan barsten.

    Clint deserves all the love in the world and HE DOESN'T DESERVE TO DIE. This has been a PSA.

    Ik probeer mijn lach nog in te houden, maar uiteindelijk lukt het me niet meer en begin ik keihard te lachen. Clint probeert nog een serieus gezicht te houden, maar al snel geeft ook hij het op en begint hij mee te lachen. Lucky vindt het maar niks dat er gelachen wordt zonder hem dus die springt er snel bij op de bank en blaft mee met het gelach.

    Oh, de pijn (and the terror, and the horror, when we wonder why we bother). Wat dacht je, nog net een leuk moment erin plakken voordat er mensen doodgaan, niet?

    Geen van ons is voorbereid op wat we daar aan de hand is. Niemand.

    Dit maakte mij zenuwachtig.

    In de afgelopen uren hadden we al geconstateerd dat er in de vliegende objecten aliens zaten die samenwerkte met de man waar we eerder van gedacht hadden dat we hem verslagen hadden.

    Wie is deze gozer en waarom mag ik hem nu al niet?

    Ineens klinkt er wat gekraak over de communicators en niet veel later hoor ik Clint zijn stem. Opgelucht adem ik uit. Ik hoor Clint zeggen dat hij “oké” is. Hij had het alleen even te druk om te reageren.

    Foreshadowing.

    Voorzover het me lukt probeer ik te kijken of ik hem kan zien, maar dat lukt niet. Hij is nergens te zien. Ook zijn boog zie ik niet liggen. Ik voel de tranen in mijn ogen opkomen en angstig kijk ik even weg. Al snel kijk ik weer omhoog, hopend dat plotseling zijn hoofd tevoorschijn komt en hij heel droog zegt dat hij pizza wilt als dit gevecht is afgelopen.

    Opeens is er weer wat beweging te zien en niet veel later verschijnt het gezicht van Clint, met zijn ledematen er nog aan. Hij geeft me een grijns en schiet weer een aantal pijlen af.

    F O R E S H A D O W I N G

    Ik schreeuw zo hard als ik kan zijn naam, maar dat haalt niks uit. Ik zie hoe zijn lichaam, samen met al het puin, het water raakt. In de tussentijd ren ik zo snel als ik kan naar de rand van het water Verwachtingsvol kijk ik naar het water. Maar naarmate er meer tijd verstrijkt wordt het water alleen maar rustiger. Ik wil het water induiken maar ik voel hoe Pietro zijn armen direct om me heen slaat om te voorkomen dat ik erin duik. Langzaam loopt hij naar achter, mij met zich mee trekkend. Ik geef hem een klap, waardoor hij zijn evenwicht verliest en zijn spieren eventjes relaxt. Maar eventjes is alles wat ik nodig heb om los te komen uit zijn greep. Maar Steve had al voorzien dat dit mijn plan was en had in de tijd dat Pietro me naar achter trok zich al tussen mij en het water gemanoeuvreerd. Met als gevolg dat ik vol tegen hem opbots. Bijna even snel al Pietro weet hij mij in zijn greep te krijgen. Ook Steve begin ik te slaan en te trappen. Helaas is Steve iets sterker dan Pietro en als snel geef ik het op en laat mijn armen langs mijn lijf vallen. Ik voel hoe Steve zijn armen iets meer relaxt om me een knuffel te geven, terwijl ik zit te huilen om Clint zijn dood.

    Ongetwijfeld een van de beste stukken die je geschreven hebt, op literair en emotioneel gebied dan. Of ik blij ben met wat er hier gebeurd? Totaal niet. Laat me alsjeblieft sterven. Het helpt ook niet dat ik nu een zielig liedje aan het luisteren ben (I Need For You van Ilse DeLange. Heel toepasselijk. I am nothing but a hollow body when you're gone.)

    Momenteel was ze aan haar linker ook 50% slecht ziend.

    NICE. KAN NIET BETER. WHAT'S NEXT? VERLIES IK EEN ARM A LA WINTER SOLDIER EN SHIRO? COOLIO. DEUCES.

    Zo hadden ze er een gegeven aan een advocaat in Hell’s Kitchen.

    Genaamd Matt Murdock, I suppose.

    Hij knuffelede met de hond voor een kwartier. Totdat hij ineens een stem hoorde. ‘Wat is zijn naam?’
    ‘Bucky…?’

    Okay dus er zijn 2 opties: de random onbekende persoon is Bucky Barnes en Steve is zo van 'Bucky wat doe jij hier?' OF de onbekende persoon is niet Bucky en Steve is zo van 'Uh de pupper heet Bucky...?' al is dat laatste onwaarschijnlijker; je zou eerder reageren op de persoon dan over de vraag nadenken. Dus ik ga ervan uit dat James Buchanan Barnes aka the Winter Soldier opeens nu in het verhaal is.

    EDIT: okay ik bedacht me opeens iets toen ik groenten aan het snijden was. Clint 'sterft' en Bucky komt terug. Dus je pakt Clint van me af en in ruil daarvoor krijg ik Bucky? Zit het zo? Ik weet niet zeker of ik blij ben met die ruil hoor.


    Okay, volgens mij was dat het ongeveer. Uh, goodbye I guess.

    7 jaar geleden
  • Hyacintho

    You're dead.

    7 jaar geleden
    • Snakey_Crowley

      No, I'm pretty sure that I'm alive. I can feel my heart beating

      7 jaar geleden
  • Hyacintho

    Ik ben echt heel blij met die recap. Also how am I supposed to read all of this? Welp, there go all my writing plans.

    Here I go.

    7 jaar geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen