21: Steal. Lose. Sick.

RITA POV

Ik zit met de kat van de schurk op schoot te knuffele en aai. Hij is heel lief een vrolijk, maar ik niet. Ben triest omdat Wietske en Dries zonder iets te zeggen zijn wegggelopppen van school. Dus ik ben treist naar huis gelopen naar al mijn nieuwe breurs en kat die wel lief tegen me zijn in de kelder. Ik moet een traantje wegpikken omdat ik vertriest ben en zielig omdat Wietske dus met Dries weg is gegaan. Gen woord tegen mij gezegd. Nou ja ik heb ook niets tegen Wietsje gezegd omdat ze niets tegen mij wilde zeggen omdat ze zo vaak naar de wc ging. Dus misschien ben ik wel gemeen. De kat mauw. En nog een ker. Het had vast honger. De kat ging weg. Nu mijn schoot weer vrij is zal ik wel naar Wietske toe gaan en haar zoeken om te zeggen dat ik wel sorry voor haar heb want heb me dus niet echt gedragen als een vriendin en zeker geen aller beste sinds het eerste begin.
Schruk komt binnen en kijkt raar. “Wat is er?” vraag ik en terwijl ik ook raar kijk. Een beetje scheel weet je wel. “Weeet jijiwaar Wietske is?” Ik kan haar nergens vinden” Ik schudt. “Nee ze is zomaar weg gelopen van school.” DE leraar keek heel verbaasd ton ze dat deed met Dries.” “Met Dries? Maar jij bent toch Wietskes beste vriendin??” Ja daarom moet ik ook huilen omdat ik niet snap waarom ze niets zegt tegen mij want we zijn vriendinnen en toen moest ik huilen en Schruk wist niet wat hij er mee moest dus moest ik maar schoonmaken want hij kan niet aleen voor de jongees zorgen. Dat is best gemeen. Vond ik, maar ik was te verdrietig. Dus ik deed het maar.De jonges wilde wel helpen, zzij zijn lief misschien ben ik zelfs een beetje verliefd op eentje van mijn leeftijd niet ouder want dat mag niet dat is niet goed voor de maatschappij enzo. Hij is precies goed. Dan heb ik uiteindelijk Wiestke toch niet meer nodig. Ik wil allleen niet voor altijd in een kelder wonen.

SCHRUK POV

Een dag later:

Wietske is nog steeds niet terug. Ik maak me zorgen. Dalijk ben ik haar vooraltijd kwijt en kan zal ik nooit de waarheid kunnen vertelen aan haar. Misschien moet ik dat aan Rita vertellen. Oh nee die mag ook niets weten. Dan zeg ik wel niets meer.
“Ik ga Wietske zoeken!” roep ik in de kelder. “Ja is goed”Roept Rita terug een beetje snauwend alsof ze net ging zoenen ofzo…
Ik ga naar buiten en doe de deur eerst open en dan dicht en zelfs opslot. Ik weet nu niet meer wat ik moet doen. Ik wil niet naar de politie ttie toe gaan want die denken allemaal dat ik kinderen opeet en lok met vieze snoepejes. Die zullen mij noooooooit helpen. Ik heb iemand nodig die ik vertrouw en die me wil helpepen.

RITA’S MOEDER POV

De bel gaat. Ik wil niet opstaan want ik heb geen geld. Ik kan alleen nog maar zitten op een goedkope stoel aan een goedkope tafel met drekkkig koffie. Maar dan gaat de bel. Dringend ringend sta i dan toch op. “WAT MOET JE.” Roep ik en ik doe de deur opene en ik zie Schruk en ik doe de deur weer krakend dicht. Ik Schrik Schork en ik moet adem happen en slikken anders kan ik niet ademen en dan ga ik dood. Even wachten en dan wordt er weer geklopt ik stijf. Ik doe de deur open” Wat wil je nou ga terug naar 17 waar je thuis hoort. Je moest nooit terug kimen want ik wil niet dat je me confronteerd met dat jij nu weer je dochter terug hebt. Lucky youe hoor en dat ik alle twee kwijt ben aan jouw door het aller eerste begin.” “Dat komt door schork!” Zegt Schruk. En begint te huilen. Hij is het brein met plannen en denken. Ik kan dat helemaal niet. Hij heeft gemanipluleerd jouw en mijn. Huilen komt uit zijn ogen.“Ik ben er een kwijt.” Zegt hij en snikt. Ik heb toch wel meelijden met hem en hij mag binnne komen voor een kopje drekkige kofiieREacties?