Drop 3.

Er waren alweer enkele dagen verstreken sinds ik Shawn was tegen gekomen. Ik was stilaan de hoop dat ik hem ooit weer zou zien aan het verliezen.
Welk deeltje in mijn hoofd had ook ooit kunnen denken dat ik hem weer zou zien? Ik was maar een simpel meisje die tegen hem was opgebotst. Hij was een superster en had vast elke nacht een ander meisje naast hem in bed liggen. Misschien moest ik dankbaar zijn dat hij dat niet bij mij had geprobeerd.
Ik schrok op uit mijn dagdroom door een ongeduldige klant die op zijn koffie wachtte. "Sorry!" ik trok de koffie van onder de machine en overhandigde hem aan de man die aan de andere kant van de bar stond. "Dat is dan 2 dollar 50 alstublieft." De man gaf me 3 dollar en zei dat ik het wisselgeld mocht houden waarna hij naar het tafeltje in de hoek liep en ging zitten.
Het was rustig vandaag. Ik hoorde de regendruppels tegen het raam achter me tikken en wenste eigenlijk dat ik nu buiten kon zijn.
Het verklaarde wel waarom het hier zo rustig was. De regen zorgde er ook voor dat ik vandaag waarschijnlijk vroeger kon sluiten en alsnog van de regen kon genieten.
Om eerlijk te zijn deed de regen me een beetje denken aan thuis. Hier in Amerika regende het niet zoveel maar thuis in België wel. Ik dacht aan de tijden toen ik met mijn vader door de grote plassen ging rennen en mama boos werd toen we het hele huis vuil maakten met onze doorweekte kleren en vuile voeten.
Ik miste mijn ouders wel, maar ik wilde niet terug naar België. Ik was veel gelukkiger hier dan ik ooit in België zou zijn.

Ik keek op de klok en zag dat het al bijna 21 uur was. Veel mensen zouden er niet meer komen dus ik kon beter beginnen met opruimen om te sluiten. Ik nam een natte doek en begon met het schoonmaken van de tafels. Ik neuriede mee met de muziek die zachtjes op de achtergrond speelde.
De man in de hoek stond op en zette zijn lege mok op de bar. Ik bedankte hem waarna hij de zaak verliet en ik alleen overbleef. Het 'Open' bordje draaide ik om zodat het een 'Closed' bordje werd en ging verder met het schoonmaken van de tafels.

Ik hoorde hoe het belletje bij de deur rinkelde wat voor mij een teken was dat er iemand binnen kwam. Toen ik opkeek om de persoon te vertellen dat we gesloten waren kreeg ik niet veel meer uit mijn mond dan "Shawn!"
Hij lachte door mijn verraste stemgeluid en kwam dichterbij. "Dag Beau."
"Euh, niet dat ik je weg wil ofzo maar we zijn gesloten." zei ik dan maar. "Ik kom dan ook niet om iets te drinken, ik kom voor jou." Als je nog niet zag dat ik verbaasd was door zijn verschijning, dan zou je het nu zeker en vast kunnen zien. "Wat is er dan?"
God, kon ik nog dommer doen? Shawn Mendes kwam naar hier voor mij en het enige wat ik doe is domme dingen zeggen.
"Wel, ik was zo stom geweest om je nummer niet te vragen, dus ging ik op zoek naar je omdat je zei dat je werkte in een cafeetje om de hoek van je appartement." Ik moest glimlachen omdat hij zich dat herinnerde. "Je hebt me gevonden, Mendes. Wil je wat drinken?"
"Een koffie zou wel lekker zijn."
Ik liep naar de bar waar ik de koffiemachine terug aanzette die ik godzijdank nog niet had schoongemaakt. Ik zette er 2 kopjes onder en drukte op het knopje.
Shawn ging zitten op een barkruk en keek naar me terwijl ik de koffies maakte.

Shawn en ik babbelden nog een lange tijd terwijl ik doorging met poetsen. Maar hij hielp me, wat ontzettend lief van hem was.
Ik was te weten gekomen dat hij een zusje heeft en oorspronkelijk uit Canada kwam. Ook heeft hij me alles verteld over Benito en ik had buikpijn van het lachen. Hij vertelde me dat hij een keer heel hard was gevallen in het midden van een concert, maar dat was wel oke want het was niet hij die viel. Het was Benito die was gevallen.

Ik keek op de klok en zag dat het al na middernacht was. "Het spijt me zo maar ik moet echt naar huis, ik moet morgen de eerste shift draaien."
"Ik loop je wel naar huis." zei hij. Ik knikte, trok mijn jas aan en liep achter hem aan naar buiten. Ik deed nog vlug de deur achter me op slot waarna ik naast hem richting mijn appartement liep. Het regende niet meer, wat ik ontzettend jammer vond maar de avond was het waard geweest.
Toen we aankwamen bij mijn appartement wilde ik gedag zeggen maar Shawn hield me tegen. "Deze keer laat ik je niet gaan zonder dat ik je nummer heb, Beau" Hij stak zijn telefoon naar me uit waarna ik er mijn naam in zette en hem zijn telefoon terug gaf. "Goed. Slaaplekker, Beau."
Hij drukte een kus op mijn wang en liet een gloeiende plek achter. Ik draaide me om en liep naar binnen.

Vlak voor ik ging slapen maakte mijn gsm geluid als teken dat ik een sms'je had gekregen.

Unknown number:

Vanavond was gezellig.
Slaaplekker, Beau.

X Shawn.