Foto bij Hoofdstuk 4

“ Het was gewoon zo grappig, ik heb het zien gebeuren”, meteen begint ze weer met lachen. Ik kijk haar vragend aan. “Ik zat een beetje de klas rond te kijken en toen zag ik ineens een Siamese tweeling!” Weer grinnikt ze kort. “ Het zag er zo grappig uit, jullie twee met jullie hoofden die tegen elkaar opbotsten.” Ik antwoord: “ Nou het deed best pijn hoor! En ik wou alleen maar mijn pen van de grond oppakken en toevallig hij ook.” “Ja heel toevallig hoor, volgens mij had hij het al ingepland!”
Er ontstaat weer een grijns op haar gezicht. “Caroline! Helemaal niet! “ Ik geef haar een plagerige duw. Ze duwt terug, en rent snel weg. Ik ren haar snel achterna.
Ik ben blij dat ik vriendinnen heb. Zonder hun was ik niets.

Nu hebben we handvaardigheid, ik hou van handvaardigheid. Het vak tenminste wel, de lerares vind ik vreselijk! En zij vindt mij ook vreselijk. Dit word dus weer een gezellige les. Het begint al meteen heel goed, we krijgen de cijfers van onze vorige opdracht. We moesten een wc-borstel van hout maken. Wie bedenkt nou zoiets? Ik heb een hekel aan hout! Mijn cijfer was daardoor ook niet al te hoog. “Dawn een 5.8” zei mevr. Archibald. Nou dat kan er ook nog wel bij. Aangezien ik me nooit meer aan de opdrachten hou, krijg ik de laatste tijd alleen maar lage cijfers. Caroline niet, zij heeft nu ook al weer een 8.3. Hoe krijgt ze het toch voor mekaar? De opdracht die we nu moeten maken is heel anders dan de vorige. “Jullie moeten figuratief de wereld weergeven door middel van closetrollen. “ riep ze heel blij. Joepie, een opdracht waarbij we wc-rollen moeten gebruiken! Ik verheug me er nu al op. “ Ja maar mevrouw, straks heeft iemand er iets heel vies mee gedaan! Ik ga die dingen niet aanraken hoor!” riep Serena, de b*tch van de klas. Wat haat ik dat kind met haar vreselijke lach! “ Nou dan ga je maar klagen bij de directeur, Serena.” Antwoord mevr. Archibald.
Ze doet alsof ze Serena’s vraag nooit heeft gehoord en gaat verder met vertellen: “Ik wil graag dat jullie in groepjes van 2 werken, ik zal deze groepjes persoonlijk maken.” Onder luid gemekker en geklaag van de hele klas, gaat ze toch maar verder “ Of wat ik misschien nog beter kan doen is op achternaam de paren maken.” Op achternaam? Hoor ik dat nou goed? Als het goed is kom ik dan bij…euhm… bij…. Ja bij wie kom ik dan in het groepje? Ik vraag het Caroline maar, want zij kent ieders achternaam wel. “ Caroline weet jij bij wie ik in het groepje kom?” “Ja als het goed is kom jij bij Denise of bij B.”Antwoord ze, ze kijkt me aan en ik hoor haar gewoon denken: AAAAAAAAAAAA OMG als Dawn bij B. komt, kan het nog wel eens heel gezellig worden. “….O, oké.” Is het enige wat ik uit kan brengen. Stiekem hoop ik natuurlijk dat ik bij B. kom. Eigenlijk hoop ik dat niet maar dat wil ik gewoon heel graag! Dan hoor ik mevr. Archibald de naam van Denise oplezen. Ik hoop zo dat ik bij B. in kom. “ Denise en Dawn, jullie zitten bij elkaar.” Geweldig, nou zit ik dus niet bij B. en dat had ik nog wel zo gehoopt! Even snel kijk ik naar de leukste jongen op de hele wereld, hij is diep in gedachten verzonken. Wat is hij zo toch schattig! “ Dawn kom je?” vraagt Denise.
“Ja ik kom eraan” antwoord ik, diep teleurgesteld van binnen. Maar ach, je kan niet altijd je zin hebben.

De rest van de les hebben we besteed aan het uitknippen van de wc-rollen, toilet-rollen, plee-rollen of op z’n netjes gezegd: Closetrollen. We hebben het zo uitgeknipt dat het op gebouwen lijken. Ook hebben we geprobeerd de wereldbol te maken, alleen dat ging verkeerd.
Door mijn klunsigheid knipte ik in plaats van in de wc-rol, in mijn eigen vinger. Ik was gewoon even aan het dagdromen over B. En ik stond een beetje te kijken hoe hij zo vakkundig met die wc-rollen omging. Het zag eruit of hij er al jaren ervaring mee had. Soms leek het net alsof hij er mee aan het poseren was. B. had makkelijk een wc-rollen model kunnen zijn.
Maar goed, ik bloede maar een beetje en toen kwam Caroline eraan, hysterisch schreeuwend dat ik doodbloedde en dat de 112 moest worden gebeld. Natuurlijk keek iedereen door dat hysterische gegil van Caroline, op van z’n werk .En daardoor waren al de ogen op mij gericht. A fijn, dacht ik, kan het nog erger? En ja hoor, het kon nog erger. Net op het moment dat ik een pleister van mevr. Archibald kreeg (na heel lang gezeurd te hebben over dat er anders vuil in kwam) wou ik me omdraaien en struikelde ik over mijn eigen voeten. Vlak voor B. natuurlijk. Ik baalde als een stekker, werd zo rood als een tomaat en ben maar snel naar Caroline gegaan, die niet meer kon stoppen met lachen. Oké het zag er misschien best wel komisch uit, maar zo leuk was het nou ook niet. Alhoewel nu ik er zo over nadenk: als hetzelfde met Caroline was gebeurd, had ik ook de slappe lach gekregen.
Nu vind ik het wel grappig en lach net zo hard met Caroline mee om mijn eigen blunder.
Vriendinnen zijn er om met elkaar te lachen, en dat is zeker weten het geval.

Reageer (2)

  • MeikexD

    haha
    serena=zeehondje xD

    1 decennium geleden
  • KarinBlack

    whahahaa xD leuk :D:D:D:D

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen