4 augustus

Mijn dagboek, dit is de laatste keer dat je iets van mij hoort. Ik ga me vanaf vandaag volledig wijden aan mijn taken in de Burcht, en op het eiland. En natuurlijk het opvoeden van Acacia, maar dat niet alleen: over zes maanden worden mijn tweede én derde kind geboren, en ik wil met alle toewijding voor mijn engeltjes zorgen.
Acacia is nu negen maanden oud, en ze is geweldig. Ze is zo slim, en ze wordt met de dag mooier. Ze is laatst gestart met praten en lopen, zo lief. Halvestaart is ook dol op het dochtertje van zijn baasje, evenals de rest van het eiland.
Tussen mij en mijn man loopt het ook geweldig, zijn reactie over onze tweeling! Geweldig hem zo gelukkig te zien…
Op het eiland gaat ook alles goed, maar voor hoelang? Hoelang zou het duren voordat vreselijke wezens de wereld weer zouden overnemen? En als dat gebeurt, zijn mijn kinderen dan wel veilig? Of was het inderdaad een slechte keuze om hier te gaan wonen?
Misschien moet ik er maar niet teveel over nadenken, niet teveel piekeren. Dat vindt de tweeling niet leuk, met hun geschop hebben ze me al bijna een gebroken rib bezorgd… volgens mij maken ze heel veel ruzie, en toen Saturno laatst (lief bedoeld!) zijn hand op mijn buik legde, begonnen ze heel hard te schoppen. Zó hard, dat ik daarna een uur lang kreunend van pijn in bed lag… toch hou ik van ze.
Ik hou van mijn hele gezin.

Misschien tot ooit,
Spica.