24.

Ryan had besloten om even geen optredens meer te houden, de afgelopen twee dagen waren heerlijk, maar hij was een beetje op. zijn batterijen moesten opgeladen worden en de enigste manier omdat te doen was, om 10uur uit zijn bed stappen, zijn lekkerste joggingbroek aan te doen en een effen shirt, naar beneden lopen en warme chocolademelk te maken. Toen Ryan zich eenmaal had geïnstalleerd op de bank, op zijn koningstroon nipte hij een beetje chocolademelk en sloot tevreden zijn ogen. perfect! tot dat hij een luid geklopt hoorde, Ryan die al een vermoede had keek langzaam naar het vooruit en zag Jethro. langzaam maar dan ook echt heel langzaam liep hij naar de deur, de deurklink was zwaarder dan ooit geweest, en toen hij hem eenmaal open had gedaan bestormde een wind van kou hem tegemoet. eenmaal de gordijntjes opzij geschoven die bevroren leken te zijn ,haalde hij de deur van de klink en deed hem open voor zijn vriend.
'wat u zoekt zal u vinden' dacht Ryan die zijn vriend half lachend aan keek. "Ben net een ijs lollie !" zonder dat het hem gevraagd was liep hij binnen en stampte zijn met sneeuw bepakte schoenen uit op mat. waardoor Ryan's tenen bedolven worden onder het sneeuw van zijn vriend. "Kom maar binnen" zuchtte Ryan, die de kou weer buiten sloot en alvast de woon kamer binnen liep.
"Waar zijn je krullen gebleven ?"
"Geen succes, en mijn winter muts maakt het weer plat, te veel gedoe ! ben geen diva"
een klein lachje vanuit de keuken, Jethro en geen diva, no way as always !
Jethro liep nu ook de keuken in, die hij zichtbaar bewonderde, "Ben brak!, gister gefeest man!" "Aight"

om een lang verhaal kort te maken, Jethro verveelde zich en wou iets leuks doen met Ryan, Ryan die liever met Jungle book afsprak werkte zijn vriend er netjes uit tussen 11 en 3 uur. "Sorry man, moet allerlei klusjes doen, totaal geen rust" "Ik snap het, en zoals ik al zei" "Ik ben geen diva" in koor zeiden ze die legendarische zin, terwijl Jethro kou kleumend de wereld weer te gemoed ging.