Hoofdstuk 17

“Waar moeten we eigenlijk gaan slapen nu?” vroegen Bill en Tom toen jullie bij je thuis waren. “Euhm..ik denk dat er een kleine kans is dat jullie kunnen blijven slapen. Ik heb vast wel ergens matrassen en luchtbedden liggen”. Je sloeg je armen weer ff om Bill heen, “ik heb jullie echt gemist”. “Wij jou ook hoor” zei hij terwijl hij over je hoofd wreef. Georg en Gustav kwamen je ook nog even een knuffel geven. Daarna liep je naar de zolder om te kijken of je wat matrassen kon vinden en wat kussens zodat ze konden blijven slapen. Bill was je aan het helpen en de rest was beneden om kennis te maken met je moeder en je zusje. Je glimlachte en keek naar de trap waar je de stemmen van Tom en de anderen hoorde, “zullen we zo maar naar beneden gaan?”. Hij knikte en samen liepen jullie naar beneden waar je iedereen druk in gesprek aantrof. Alleen je zusje bleef een beetje op de achtergrond omdat ze geen Duits sprak, maar ze wist niet dat ze Engels verstonden. “Praat maar Engels hoor” zei je lachend tegen je zusje die je verbaasd aankeek en daarna moest lachen. Je wilde naar een stoel lopen om te zitten tot je werd weggetrokken door Tom en bij hem op schoot belande. Daarna schoof je wat opzij zodat je tussen Bill en Gustav inzat op de bank. “Jullie zullen wel moe zijn denk ik” zei je lachend toen je Gustav naast je zag gapen.
Al snel hadden jullie gegeten en waren jullie bezig met afruimen zodat jullie snel naar boven konden. “Jullie zullen vast wel moe zijn van de reis dus kunnen we maar beter meteen naar boven gaan toch?” vroeg je aan ze. Ze knikten, stonden op en slenterden rustig aan naar boven waar jij nog wel even snel wilde douchen. “Ik moet ook nog!” riep Tom terwijl hij opstond en achter je aan wilde lopen. “Dacht het niet” zei je lachend terwijl je de deur voor zijn neus dichtgooide. Je ging even snel onder de douche staan en kwam er daarna ook snel weer onder vandaan. Je borstelde je haar en liep daarna naar je bed waar je lekker languit op ging liggen en de tv aanzette. “Je bent ook echt niks veranderd in die ene maand hé” zei je tegen Tom. Hij moest lachen en haalde zijn schouders op. “Ik weet niet wat jullie willen zien, Engels of Duits?”. “Kijk maar gewoon naar wat jij wilt zien” zei Gustav. Daarna begon je allemaal vragen te stellen over de tour en ze antwoorden allemaal tot ze echt te moe waren en wilden slapen.