Hs 7

Als het liedje is afgelopen sta ik op. Ik loop naar de bus waar de jongens al staan te wachten. "Saïra, waar bleef je nou?" vraagt Mark meteen. "Gaat je niks aan," snauw ik aangezien ik nog steeds boos ben. Ik weet dat het niet goed is om mijn woede op de jongens af te reageren dus ik adem een keer diep in en uit. "Sorry, ik bedoel, ik was even op het strand," zeg ik als ik een nep-glimlach op zet. "Kan dit theepartijtje doorgaan in de bus dan kunnen we vertrekken," zegt coach Travis ongeduldig. Wat vind hij een theepartijtje? Ik antwoordde alleen op de vraag waar ik uithing. Ik stap toch maar achter Mark de bus in.

We staan op het veld en de jongens warmen zich op. Ik sta bij de meiden en kennelijk heeft Celia haar mond niet kunnen houden, kan vandaag nog erger worden? "Wanneer ga je het hem zeggen?" vraagt Silvia. "Waarschijnlijk niet," antwoord ik. "Kom op, hij moet het weten!" dringt Celia aan. "Nee, hij weet het niet en dat houd ik zo!" zeg ik geïrriteerd. "Maar dan word het nooit wat," doet Camelia er een schep bovenop. Dacht ik dat Camelia rustig was en niks aandrong, fout gedacht blijkbaar want toen het onderwerp aankwam op jongens... Kennelijk word dan ieder meisje hier opeens hyperactief of zo. "En als dat nou eens de bedoeling is. Ik bedoel: Silvia en Camelia, wanneer vertellen jullie Mark dat jullie een oogje op hem hebben? En Celia, jij moet toch ook wel iemand leuk vinden? Axel, misschien," zeg ik bot. De meiden worden alle drie rood en ik weet meteen dat ik de goede snaar heb geraakt. Voor de rest van het opwarmen blijft het ten minste stil.

De wedstrijd begint en het blijkt meteen dat Knights of Queen enorm sterk is. Ze hebben een super verdediging en een enorm goede aanval, vooral Edgar. Zijn schot, Excalibur, werkt van veraf beter dan dichtbij waardoor hij extra gevaarlijk is... En mark hem niet houd. Als ik dit tegen Destra moet gaan vertellen dan is het toch echt een afgang dat ik heb gezegd dat er hoop was dat Inazuma Japan zou winnen. Ik zucht en kijk verder.

In de pauze staat, hoe verrassend, Knights of Queen voor. De jongens drinken wat en praten over ene nieuwe tactiek. Ik kijk toe terwijl ik wat bidons vul en af en toe iemand help met een verwonding, dat is namelijk wat een manager doet. Dan komt er een berichtje binnen.

En? Gaat het goed? D.

Ik weet dat hij denkt dat Inazuma Japan gaat verliezen maar ik ga het niet opgeven dus schrijf ik terug.

Redelijk, Knights of Queen staat nu voor maar Inazuma Japan heeft een strategie bedacht. S.

Nu maar hopen dat ik gelijk heb en niet voor schut sta tegenover Destra. Ik kijk op en zie dat het team alweer op het veld staat. "Wie is dat?" vraagt Celia die kennelijk over mijn schouder mee aan het lezen was. Ik klap mijn telefoon snel dicht. "Mijn broer, ik heb hem verteld over de wedstrijd en hij vroeg zich af hoe het ging," antwoord ik. Eigenlijk is het helemaal niet gelogen, alleen een paar details weggelaten. Ik kijk weer verder naar de wedstrijd en ik weet niet waarom maar na een tijdje betrap ik mezelf erop dat ik naar Archer staar. De meiden zien het kennelijk ook en beginnen me weer te ondervragen.

Na tien minuten vragen te hebben ontweken ben ik het zat en sta ik op. "Ik wacht bij de bus, vertel me de uitslag maar," zeg ik kortaf als ik wegloop.

Nu zit ik dus alleen in de bus, ik heb de radio aangezet en mijn eigen oortjes eens uitgedaan. Ik hoor allerlei nummers voorbij komen en daarna een mededeling. De uitslag van de wedstrijd Inazuma Japan tegen Knights of Queen is bekend. Japan heeft deze wedstrijd gewonnen! Dan zet ik de radio uit. Dat is alles wat ik hoefde te weten dus pak ik mijn telefoon maar.

Hey, D. Japan heeft gewonnen. Heb de volgende keer iets meer vertrouwen in wat ik zeg, hartelijk bedankt. S.

Dat verstuur ik naar Destra's nummer, ik hoor een berichtje terug binnen komen wat niet veel in houd.

Ok. D.

Die heb ik mooi te pakken! Ik grijns maar verstop snel mijn telefoon en haal de grijns van mijn gezicht als ik de jongens zie aankomen.

Kudo Volgende hoofdstuk