Hoofdstuk 5
Hooftstuk 4:
Martine pov:
Ik laat me weer naast Tom ploffen op de bank, waar ik me gelijk fijn en veilig voel. Ineens hoor ik zachtjes in me oor “hoelang blijven jullie eigenlijk?” snel draai ik me om en kijk ik recht in Tom ze ogen, even verlies ik me in zijn ogen en dwaal ik weg in me eigen wereld waar al snel die zoen van 4 jaar geleden voorbij komt. En ik me ineens afvraag “zou hij nog steeds zo lekker zoenen?” snel schud ik me uit die gedachten en beantwoord ik snel Tom ze vraag “uuh tot maandag dacht ik, maar anders moet je het even aan Lisa vragen die heeft dit geregeld!” ik zie Tom lachen en roep dan hard “Joo Lisa klopt het dat jullie tot maandag blijven?” ik zie Lisa knikken en bij Tom verschijnt er een grote lach. Ik voel me smelten en kijk hem met een lach terug “had je wat in gedachten dan dat je dat vroeg?” verschrikt kijkt Tom me aan en lacht dan ineens “nou ik wil wel wat langer met me oude buurmeisje bijpraten dan alleen vanavond!” ik voel een lichte steek door me hart gaan. “Ja klopt zou wel gezellig zijn” krijg ik met moeite uit me mond en kijk een beetje sip naar me glas wijn. Ik kan me eigenlijk niet echt meer herinneren me hoeveelste glaswijn dit eigenlijk is, even kijk ik om me heen iedereen is lachend in gesprek met elkaar. Precies zoals het hoort te zijn denk ik dan, en toch voelt het soms raar om met Tom te praten. Misschien ligt dat ook wel aan mij dat ik te veel hoop dat er misschien weer een kus in zit, of misschien wel meer! Want sinds die kus krijg ik die jongen niet meer uit me hoofd. Een zucht verlaat me mond, ik zie hoe Tom me vragend aankijkt “is er iets?” ik kijk hem aan en zie een zorgelijke blik in ze ogen. Ineens voel ik hoe hij voorzichtig zijn hand op me been legt, en me dan door dringend aankijkt. Ik voel me ogen heen en weer gaan tussen zijn hand op mijn been en zijn blik. Even lijkt het alsof onze hoofden naar elkaar toe trekken, maar voordat werkelijk gebeurd schrik ik op uit de denkbeeldige wereld die ik even had gecreëerd! “Ja Martine wat een diepe zucht was dat! Ben je moe?” ik hoor Lisa lachen “haha nee joh dat heeft zij gewoon soms moet ze even diepen zuchten vind ze fijn!” ik hoor iedereen lachen en zelf schiet ik ook in de lach. “Ach ieder zo zijn ding!” hoor ik Gustav lachend zeggen. Ineens valt me op dat Tom zijn hand nog steeds rust op mijn boven been. Weer betrap ik me zelf er op dat ik hoop dat die zoen van 4 jaar terug zich herhaalt. Snel schud ik die gedachten weg, maar toch kijk ik weer opnieuw naar zijn hand. Zachtjes hoor ik in me oor “je vind het toch niet erg he?” verlegen schuld ik me hoofd en kijk ik opnieuw naar Tom, die mij nu stralend aan kijkt “gelukkig want stiekem vind ik het zelf ook wel fijn!” verschrikt draai ik me hoofd naar hem toe en kijk ik recht in het blozende gezicht van Tom. Gelijk verdwaal ik weer in me eigen gedachten wereld, waar ik ruw wordt uitgehaald door Lisa “Zus zullen we terug naar het hotel? Het wordt al laat en ik ben eigenlijk best moe!” ik knik zachtjes en sta dan op. ineens voel ik hoeveel wijntje ik werkelijk heb gehad en kijk verschrikt Lisa aan. “Woow ik heb denk ik meer gedronken dan ik dacht!” met grote ogen kijkt Lisa me aan “en hoe komen we dan bij het hotel?” ineens wordt ik aan me hand mee getrokken door Bill “kom we gaan wel even afkoelen buiten en koffie halen! Daar knap je wel van op!” voor ik het weet staan we buiten met koffie en wat lekker. Lachend staan we nog na te praten over van alles en nog wat, voor ik het echt door heb ben ik tegen Tom gaan aanhangen. Ik voel hoe hij zijn arm om me heup slaat en zichzelf nog dichter tegen me aan drukt. Ineens hoor ik zachtjes in me oor “moet ik anders rijden naar het hotel?” lief kijk ik omhoog en knik dan ja. Wanneer de koffie op is lopen we rustig terug naar de auto en stapt Tom zoals gezegt achter het stuur, wanneer ik het adres heb in getoets kijkt Tom me met grote ogen aan “slapen jullie daar?” ik knik zachtjes en kijk hem vragend aan “hoezo?” ineens schiet hij hard in de lach. “daar slapen wij ook!” met grote ogen kijk ik hem aan, snel kijk ik naar Lisa die mij met de zelfde blik aan kijkt. Ineens hoor ik Georg roepen “Slumber party!!” gelijk roept Bill het ook en kunnen Lisa en ik er niet meer onderuit, want eenmaal bij het Hotel worden we mee getrokken door de broertjes en pakken Georg en Gustav onze hotel sleutel om onze kleren te pakken. Ineens voel ik een arm om heup heen en fluistert er iemand zachtjes in me oor “kom je naast mij liggen?” verschrikt kijk ik op en kijk ik recht in de lieve ogen van Tom. Verlegen knik ik ja en kijk blozend weg, “fijn! Net zoals vroeger! En zoals 4 jaar terug!” verschrikt gaan die woorden door me hoofd. Ineens snel ik door naar Lisa. Ik voel hoe Tom ze ogen in me rug branden. “Lisa! Weetje wat Tom net zei?” verbaasd kijkt ze me aan “nou?” “of ik naast hem kom liggen net zoals vroeger!” met grote ogen kijkt ze me aan, ineens worden haar ogen spleet ogen “weetje! Je mag best toegeven aan je gevoelens!” verschrikt kijk ik haar aan “dan hoef je me niet zo aan te kijken! Jij weet net zo goed als ik dat jij nog steeds tot over je oren gek bent op die jongen!” en daar was het! De realiteit klap die ik verdiende en op zat te wachten! “Je hebt gelijk! Maar dan geld jou advies ook voor jezelf!” Lisa keek me met grote aan, en schiet dan in de lach “haha je hebt gelijk zus ook ik zou mijn advies moeten opvolgen!”
Er zijn nog geen reacties.