Hoofdstuk 4

Hooftstuk 3
tom Pov:
ik kijk me ogen uit nog steeds vraag ik me af hoe ze de auto heeft kunnen betalen. Even schiet er door me hoofd een rijke vriend. Die gedachte zorgt voor een raar gevoel. Even kijk ik Bill bang aan die mijn gedachte kan lezen blijkbaar “heey Martine een rijke man aan de haak geslagen die voor je auto betaald?” ik hoor de meiden in de lach schieten “haha nee was dat maar zo!!” een zucht verlaat me mond als ik dat hoor “nee ik heb hem zelf gekocht!” met grote ogen kijken we haar opnieuw aan brutaal floep ik er uit “van welk geld?!!” lachend kijkt Lisa me aan “ze werkt in haar vrije tijd als model en doet werken en leren voor verpleegkundige” ik maak een o met me mond en kijk haar dan weer aan. Als ik zie dat ze mij ook aankijkt via de achteruit kijk spiegel kijk ik snel weg en voel ik me wangen gloeien. Even zak ik in me gedachten en denk ik, “wat is er toch met me aan de hand? Waarom doe ik zo?” ik krijg weinig mee van het gesprek, en schrik uit me gedachten als ik een por in me zij krijg. Vreemd kijk ik op en wordt lachend aangekeken door Bill. “wat is er?” vraag ik verbaadt! “of je het er mee eens bent om ergens wat te gaan drinken?!” vraagt Gustav lachend aan mij. Ik knik lachend en stem in, voor ik het weet drukt Bill me aan de kant om in Martine haar navigatie het adres van de lounge club te zetten. Voor ik het weet zijn we bij de lounge club, en probeer ik er alles aan te doen om naast Martine te zitten. Uit eindelijk kom ik ook terecht naast haar en bekijk haar van top tot teen, mijn god wat is ze mooi! Ik merk dat ik moeite heb om een gesprek met haar aan te gaan. wat 10 en 4 jaar geleden zo gemakkelijk ging lijkt nu wel ineens onmogelijk. Gelukkig kon Martine nog wel praten want deze stilte kon ik amper aan! “En Tom hoe waren de afgelopen 4 jaar voor je?” lief en vragend kijkt ze me aan, ineens vertel ik 100 uit over de tours de concerten en het leven in de spotlights. Voor ik het weet zijn we verwikkeld in een jou leven mijn leven gesprek en vertellen we 100 uit over de afgelopen jaren. Als ik haar hoor lachen smelt ik steeds een stukje meer. Ineens voel ik een drang opkomen om haar te zoenen. Snel druk ik die drang en gedachten weg “Maar verpleegkundige dus?” ik hoor haar grinniken “ja verpleegkundige Tom, had je dat nooit gedacht?” ik lach even en kijk haar dan aan “nou eigenlijk wel een beetje je was altijd zo zorgelijk voor iedereen, dus dit verbaasd me niet erg nee!” ik zie een rode gloed op haar wangen komen als ze snel een slok neemt van haar wijn. Voor ik het weet floep ik er “niet te veel drinken he straks liggen we weer ergens te zoenen!” van schrik spuugt ze haar slok uit en kijkt me verbaasd aan, en schiet dan ineens keihard in de lach. “Wat wil jij daarmee zeggen Kaulitz?” met een bek vol tanden kijk ik haar aan. Wat moet ik nou zeggen? Dat ik haar eigenlijk wel wil zoenen en haar de liefde zou willen verklaren of dat ik haar al 4 jaar lang leuk vind en mis? Ik zie hoe ik door iedereen vragend wordt aangekeken, gelijk weet ik me geen raad meer “nou ummhhh niet veel!” weet ik dan stotterend uit me mond te krijgen. “ooh jij dacht ik haal even herinneringen op uit de oude doos?” hoor ik Bill lachend zeggen. “haha ja zoiets!” ik hoor iedereen lachen en dan komen ineens alle verhalen van toen naar boven. Ik zie Martine ineens verlegen lachen en hoor ik Bill roepen “wat zit jij daar nou weer stil te lachen!” verschrikt kijkt ze op en kijkt Bill met grote ogen aan. “Wat bedoel jij nou weer?” “ontken het maar niet meisje ik zag je rode wangen wel en je lach” ik zie Martine naast me nog roder worden en kijkt weg “geen idee waar jij het over hebt Bill” hoor ik haar nu zeggen. “ach kom op Baby Doll je mag best zeggen dat je dacht aan hoor” ineens zie ik nijdige blik in haar ogen komen, “joh als je wilt horen dat ik dacht aan de zoen prima Bill hier heb je , je zin! Ik dacht aan de zoen van mij en Tom” boos stroomt ze weg, boos kijk ik Bill aan “was dat nou echt nodig?” schuldig kijkt Bill me aan. Voor ik het weet flap ik “je weet hoe leuk ik haar vind! En dan ga je zo doen en jaag je haar weg!”uit me mond. En kijkt iedereen me met grote ogen aan, ineens wijst Georg voorzichtig met ze vinger in de richting van achter mij. Voorzichtig draai ik me om en zie ik een verbaasde Martine achter me staan. Ik voel een blok beton in me maag vallen, wat zou ze gehoord hebben? “Sorry Martine ik had je niet zo moeten pushen” lief zie ik haar naar Bill kijken “ajoh maakt niet uit! Ik hoor net dat je me weg gejaagd heb maar dat is niet zo!” een stukje verlichting voel ik over me heen komen, ze heeft dus niet gehoord dat ik haar leuk vind.