De ontmoeting

Hoi ik ben emma en dit is mijn verhaal. Het begong alllemaal toen ik maandag naar school ging ik ging vroeger dan normaal. Ik had mijn koptelefoon op met 5sos op.
Toen ik gegil hoorde het was nog een beetje donker dus ik was eerst bang en keek toen om ik zag 4 gedaantes rennen. Met daar achter aan nog een hele groep, ik stope en stappte af van mijn fiets.
Later werden de gedaantes meer zichtbaar en zag ik dat het 5sos was, ik was super blij maar later zag ik hun gezichts uitdruking ze waren bang maar waarvoor....
Die hele groep acter hun rende niet achter hun aan maar rende mee.
Later zijden ze in het engels dat ik beter ook kon rennen. Ik bedacht dat we bij mijn opa en oma konden schuilen waarvoor ze aan het wegrennen waren dusvolgde ze mij.
We waren aangekomen bij mijn opa en oma en gingen met zijn alle in de binnebak staan, want ze hadden een boederij met paarden.
Ik zij tegen 5sos dat ik school moest bellen dat ik later kwam, maar zij zijden dat ik helemaal niet kwam ik snapte er niks van. Ik zij hoezo waar zij op antwoorde het monster, toen was ik helemaal van mijn padje af.
Wat voor monster wat bedoelen jullie zij ik, maar ze gaven geen antwoord op mijn vraag. We hoorde toen een knal op de binnebaks dak iedereen schrok en iedereen was stil.
Wat was dat zij ik ongerust. Ze zijden dat is het monster door het gaas van de binne bak zag ik 2 rode ogen, ik dacht dat kan toch niet dat is een serie wat gebeurd hier ik was bang.
5sos zag dat ik wist wat het was en vroegen gaat het, ik zij ja het gaat wel.
Luke kwam naar me toe eerst was ik echt van omg hij komt naar me toe en daarna dacht ik weer aan het monster. Hey luke wat is er zij ik waar op hij antwoorden jij weet wat het is he?! Hu wat nee hoe kom je daar bij..... dat zag je zo toen je naar het monster keek.
Ja ik weet wat het is maar het is denker ik beter om het niet te zeggen waar iedereen bij is.
Toen kwam ashton er ook bij hey wat gebeurd hier zij hij met een big smile. Ik moest een beetje blozen en zij toen niks gewoon bij kletsen. De jongens hadden wat spullen bij zich.
Ze hadden bij zich hun gitaren en electrice en ashton had zijn doos mee waar hij het ritme aan gaf.
Calum haalde jongens bij elkaar en fluisterde iets waarop micheal tegen mij zij kan je zingen?
Waarop ik reageerde een beetje hij trok me mee aan mijn arm op de kleine tribune die we hadden.
Ken je het liedje voodoo doll zijden ze, waarop ik meteen reageerde natuurlijk! Oke laten we het publiek opvrolijke dan zijden ze.
1...2...3 zij ash en ze begonnen te speelen ik ging tusssen luke en micheal zitten en was eerts heel onzeker aan het zingen, toen luke en micheal mijn handen pakte en ze keken me gerust stellend aan.
Iedereen was aan het mee zingen.
Het was een tijdje stil toen de binnebak deuren open gingen en iedereen ging snel naar achter.
Het was mijn oma en was ons raar aan het aankijken hey oma zij ik waarop zij zij zoveel stallen we hebben we niet hoor.
Nee weet ik, maar we renden voor een monster..... oma kom snel binnen voordat het komt. Ze kwam naar binnen en sloten de deuren weer buster oma’s hond was ook naar binnen gekomen.
We hoorden het geluid weer en ik zag weer de ogen ik schrok en mijn ogen gingen van bruin naar blauw en het monster ging weg.
Toen zag ik anke mijn bestevriendin die ook bij mij op school zit, ik rende meteen naar der toe en vertelde alles over het monster en wat het was. Ondertussen waren de jongens knuffels en fotos aanhet uitdelen.
Anke schrok eerst, want ze dacht dat het een serie was waarop ik zij ja dat dacht ik ook maar blijkbaar niet en toen ik hem aan keek ging hij weg als of hij voor mij kwam en mij gevonden heeft....
Ja dat zag ik zij ze, maar wat dit 5sos hier eigenlijk in bennekom het is hier zo klein en totaal niet populair! Ja das waar zij ik mischien reden ze hier langs en toen zagen ze hem! Ik zou het wel navragen. Is goed zij anke dus ik ging het na vragen ik was best nieuwschierig maar ook verlegen geworden terwijl we net nog de grootste lol hadden ik liep er onzeker naar toe, umh hey zij ik wat doen jullie eigenlijk hier in bennekom dat kleine dorpje...